Verschil tussen natriumfosfaat monobasisch en dibasisch
Natriumfosfaat Monobasic vs Dibasic | Natriumfosfaat Dibasic vs Monofosfaat Natriumfosfaat | Monosodiumfosfaat vs Dinatriumfosfaat | Monosodium vs Dinatriumfosfaat
Een fosforatoom is gebonden met vier oxygenen, om een -3-polyatomische anion te vormen. Vanwege de enkelvoudige bindingen en dubbele binding, tussen P en O, heeft fosfor hier een +5 oxidatie staat. Het heeft een tetrahedrale geometrie. Hierna volgt de structuur van fosfaat anion.
PO 4 3-
Fosfaat anion kan met verschillende kationen combineren om talrijke ionische verbindingen te vormen. Natriumfosfaat is zo'n zout waar drie natriumionen elektrostatistisch gebonden zijn met één fosfaatanion. Trisodiumfosfaat is een witkleurig kristal, dat zeer oplosbaar is in water. Bij oplosbaar in water produceert het een alkalische oplossing. Monobasische en natriumfosfaatdibasische natriumfosfaat zijn twee andere verbindingen van natrium en fosfaat. Voor een zuur definiëren we de term monobasisch als "een zuur, dat slechts één proton bezit dat aan een base kan worden geschenken tijdens een zuurbasisreactie. "Dibasisch voor een zuur betekent eveneens twee protonen, die aan een basis kunnen worden geschonken. Maar als deze twee termen over een zout beschouwen, dan is de betekenis helemaal anders. Een monobasisch zout verwijst naar een zout, dat slechts één atoom van een univalent metaal heeft. En dibasisch zout betekent twee univalente metaalionen. In dit geval is het univalente metaalion de natriumkation. Aangezien dit zouten zijn, lossen ze gemakkelijk in water en produceren alkalische oplossingen. Deze verbindingen zijn in de handel verkrijgbaar in waterige en watervrije vormen. Monobasisch en dibasisch natriumfosfaat samen zijn zeer belangrijk in biologische systemen als buffer. Verder worden deze twee medisch gebruikt als zoutoplossend zoutmiddel, om obstipatie te behandelen.
Monobasisch natriumfosfaat
Monobasisch of monosodiumfosfaat van natriumfosfaat heeft de moleculaire formule van NaH 2 PO 4. De molmassa van de verbinding is 120 g mol -1 . De anion in dit molecuul is niet het trivalente fosfaat anion, maar de H 2 PO 4 - anion. Dit anion is afgeleid van het fosfaatioon waar twee waterstoffen met twee negatieve zuurstoffen zijn gebonden. Als alternatief is het aan de andere kant afgeleid van de verwijdering van een proton uit het fosforzuur (H 3 PO 4 ). Het fosfaat anion en H 2 PO 4 - anionen zijn in evenwicht, in waterige media. Natriumfosfaat monobasisch is verkrijgbaar als kleurloze kristallen of wit poeder. Het lost zich gemakkelijk op in water, maar lost niet op in organische oplosmiddelen zoals alcohol.De pKa hiervan is tussen 6,8-7. 20. Deze verbinding kan worden gemaakt wanneer fosforzuur reageert met een natriumzout, zoals natriumhalogenide. Natriumfosfaatdibasisch Deze verbinding staat ook bekend als dinatriumfosfaat en heeft de moleculaire formule van Na
2
HPO 4. De molmassa van de verbinding is 142 g mol -1 . Wanneer twee natriumkationen de waterstofatomen in het fosforzuur vervangen, wordt natriumfosfaat-dibasisch verkregen. Dus in het laboratorium kunnen we deze verbinding maken door twee equivalenten natriumhydroxide te reageren met 1 equivalent fosforzuur. De verbinding is een witte kristallijne vaste stof, en lost zich gemakkelijk op in water. De pH van deze waterige oplossing is een basiswaarde, die tussen 8 en 11 is. Dit zout wordt gebruikt voor kookdoeleinden en als laxeermiddel. Wat is het verschil tussen monobasische natriumfosfaat en natriumfosfaat dibasisch
