Verschil tussen endogene en exogene | Endogenous vs Exogenous
Endogene vs Exogene Antigenen
Elk molecuul of de stof die reageert op een product van een specifieke immuunrespons en stimuleert antilichaamgeneratie wordt beschouwd als een antigeen. De antilichaamgeneratie door een antigeen heet antigeniciteit van dat specifieke molecuul. Antigenen kunnen een eiwit of een polysaccharide zijn. De antigeenopname, antigeenverwerking en antigeenpresentatie worden gemedieerd door antigen-presenterende cellen (APC's), zoals dendritische cellen. Afhankelijk van de immuunactiviteit kunnen antigenen worden geclassificeerd als immunogenen, tolerogenen of allergenen. Antigenen kunnen ook volgens hun oorsprong als exogeen of endogeen worden ingedeeld.
Exogene Antigenen
De overgrote meerderheid van antigenen zijn exogene antigenen. Ze worden door het inademen, innemen of injecteren door middel van verschillende infectiemiddelen zoals bacteriën, virussen, schimmels, protozoa, helminthes, enz. Of milieu-stoffen zoals stofmijt, levensmiddel, pollen, enz. In het lichaam geïntroduceerd. APC's kunnen exogene antigenen actief innemen door endocytose of fagocytose en verwerken in fragmenten om de antigeenverwerkende pathways te initiëren. Na het initiëren van de weg worden de fragmenten op de membraan gepresenteerd in combinatie met MHC klasse II moleculen en worden herkend door TH cellen.
Endogene Antigenen
Endogene antigenen worden gegenereerd binnen de cellen als gevolg van normale celmetabolismen of door een intracellulaire bacteriële of een virale infectie. Ze zijn te vinden binnen het cytoplasma van APC's als zelfcellige eiwitten die covalent aan ubiquitine zijn gekoppeld; daarom hebben ze geen actieve fagocytose nodig. Wanneer antigeenverwerkende pathways worden geïnitieerd, worden endogene antigenen afgebroken en geproduceerde peptiden door proteasen. Deze peptiden worden vervolgens gepresenteerd door een complex te maken met MHC klasse I moleculen op het celoppervlak. Opgevolgd door de herkenning beginnen Tcyt-cellen verbindingen te scheiden die leiden tot lysis of apoptose van geïnfecteerde cellen. Enkele voorbeelden voor endogene antigenen zijn zelfantigenen, tumorantigenen, alloantigenen en sommige virale antigenen, waar de virussen proviraal DNA in het genoom van de gastheer kunnen integreren.
Wat is het verschil tussen endogene en exogene antigene?
• Exogene antigenen zijn buitenlandse verbindingen van buitenaf, terwijl exogene antigenen de verbindingen zijn die in het lichaam zijn gegenereerd.
• Exogene antigenen worden actief opgenomen in antigeen presenterende cellen, terwijl endogene antigenen al aanwezig zijn in het cytoplasma van antigen presenterende cellen.
• Active phagocytose is nodig om exogene antigenen op te nemen, in tegenstelling tot endogene antigenen.
• Een endogeen antigeen kan een product uit tumor of virus zijn. In tegenstelling hiermee kan exogeen antigeen een product zijn van virussen of bacteriecellen die worden verwerkt door antigeencellen.
• In antigeenverwerkende pathways worden endogene antigenen herkend in associatie met MHC klasse I, terwijl exogene antigenen worden erkend in samenhang met MHC klasse II.
• Endogene antigenen op MHC klasse I moleculen worden herkend door Tcyt cellen. In tegenstelling hiermee worden exogene antigenen die op MHC klasse II moleculen worden gepresenteerd, herkend door TH-cellen.
