Het verschil tussen Hindoestaanse en Carnatische muziek Verschil tussen
> Origins
Hindustaanse klassieke muziek heeft zijn wortels in Vedische tradities waar hymnes in Sama Veda, een heilige tekst, eerder werden gezongen dan gezongen en Carnatische muziek aanzienlijk ontwikkelde tijdens de Bhakti-beweging.
Vanaf de 12e eeuw begonnen er echter veranderingen te ontstaan tussen Hindoestaanse en Carnatische muziek als gevolg van de Perzische en Mughal-invloeden in het noorden, terwijl Tamil Nadu, Kerala, Andhra Pradesh en Karnataka in het zuiden van India de ontwikkeling van de Carnatic Sangeet zien.
De muziekRaga en Tala
Raga en Tala vormen de basis van de Indiase muziek. Hindoestaanse en Carnatische muziek hebben misschien dezelfde raga's, maar de naam van de raga's en de manier waarop ze worden uitgevoerd is anders.
Er zijn 6 hoofdrama's en 10 modi of thaats in Hindoestaanse muziek. In Carnatic muziek zijn er zeven noten op de toonladder die semitonen bevatten en deze komen met melodische beperkingen. De Raga zijn georganiseerd in verschillende modi die bekend staan als melankara, waarvan er 72 zijn. Het systeem voor het classificeren van raga's dat bekend staat als Melankara wordt toegeschreven aan Venkat Mukhi Swami. De raga's in Hindoestaanse muziek omvatten verschillende bandachtige [i], die een ingesteld formaat en een combinatie van noten volgen. Dit laat niet veel ruimte toe voor de componist. Ze worden meestal van generatie op generatie doorgegeven. Er is veel meer vrijheid in Carnatische muziek.
Uitvoering
Woorden
In Hindostaanse muziek is de gebruikte taal vrij formeel en worden woorden niet duidelijk uitgedrukt. De reden hiervoor was dat concerten meestal plaatsvonden in islamitische hoven waar de verwijzing naar hindoegoden onderbelicht was om het geheim te houden. In Carnatische liederen worden de heiligen vereerd en zijn de woorden heel duidelijk en goed gearticuleerd. De betekenis en uitspraak van de woorden is erg belangrijk bij het overbrengen van de stemming van de uitvoerder. [Ii]
Improvisatie
Hindoestaanse muziek heeft een bepaald formaat in de manier waarop muziek en improvisatie wordt gepresenteerd. Dit is minder formeel in Carnatische muziek.
Tempo
Hindoestaanse muziek is zeer expressief en vaak in langzamere snelheden met lange nootwaarden. De muziek wordt intenser afhankelijk van de emotie die de artiest probeert uit te drukken.De snelheid in Carnatic-muziek blijft redelijk constant en is over het algemeen in een snel tempo. De nootwaarden zijn ook korter.
Versiering
Hindostaanse muziek gebruikt een behoorlijk aantal versieringen en improvisaties om het emotionele aspect te ontwikkelen. De voortgang van de ene notitie naar de andere is langzaam en vloeiend. In Carnatic Music zijn er snelle oscillaties tussen twee tonen. De muziek is minder intens en gebruikt minder versiering. Het is meer spiritueel en intellectueel.
Instrumenten
Instrumenten die worden gebruikt in Hindoestaanse muziek omvatten de tabla, sarangi, sitar, santoor en klarinet in tegenstelling tot de Carnatic-muziek die de veena, mridangam, mandoline en jalatarangam gebruikt.
De viool en fluit zijn in beide hetzelfde. Omdat Carnatische muziek voornamelijk vocaal is, een melodie die op een instrument wordt gespeeld, wordt het in een zangstijl gedaan.
Hindustani
