Verschil tussen uw en uw bent Verschil tussen
Men zou zich kunnen afvragen waarom we Engels op school moeten studeren, zelfs degenen die het Engels als een eerste taal gebruiken. We leren hoe we in het Engels kunnen lezen en schrijven, hoe we zinnen kunnen maken met behulp van woorden en hoe we onszelf kunnen uitdrukken door de taal te schrijven of te spreken.
Hoewel we niet allemaal op zoek zijn naar een loopbaan op literair gebied, is het erg belangrijk voor ons om Engels te leren gebruiken. Het is de meest gebruikte taal ter wereld en daarom de taal die ons het meest beïnvloedt.
De Engelse taal staat vol met woorden die hetzelfde klinken, maar die verschillende spellingen en betekenissen hebben. We moeten leren hoe we de verschillen tussen deze woorden kunnen onderscheiden om beter te begrijpen en beter begrepen te worden.
Twee van de meest gebruikte en verkeerd gebruikte woorden zijn jouw en jij bent. Natuurlijk weten we allemaal dat ze allebei komen uit het stamwoord u, een voornaamwoord dat verwijst naar degene die wordt aangesproken.
Uw
Uw wordt gebruikt vóór een ander woord, meestal een zelfstandig naamwoord of een voornaamwoord, om te laten zien dat het van u is, van u is of familie van u is. Het is een bezittelijk bijvoeglijk naamwoord en wordt gebruikt bij het beschrijven van iets dat bezeten is door de tweede persoon.
Het wordt gebruikt om iets te beschrijven dat hoort bij de persoon met wie u praat of de persoon waar u het over hebt. Het moet niet worden gevolgd door een ander bijvoeglijk naamwoord als het bijvoeglijk naamwoord wordt gebruikt om de persoon te beschrijven waarmee u praat.
Je bent
Je bent een samentrekking van de woorden die je bent. Het heeft geen andere toepassingen dan dit. Het is twee woorden bij elkaar om een ander woord te maken, met het symbool 'de ontbrekende letter vervangen' a '. Om de juistheid van het woord dat u gebruikt te controleren, moet de zin nog steeds zinvol zijn als u dat woord verandert met de woorden die u bent.
Het woord, je bent, vervult twee belangrijke rollen in een zin of een zin die een zelfstandig naamwoord en een werkwoord bevat. Â Dus in een zin of een zin is het woord dat je bent altijd het onderwerp of een deel van het werkwoord.
Voorbeelden
1. Je bent zeer vriendelijk. (Dit is correct omdat je het kunt uitbreiden naar: Je bent erg aardig.)
2. Je bent erg aardig. (Dit is verkeerd omdat het wordt gevolgd door een woord dat wordt gebruikt om de persoon te beschrijven waarmee u praat.)
3. Je zoon is erg aardig. (Dit is correct omdat het verwijst naar iemand die familie is van de persoon met wie je praat.) <4>. Je zoon is heel vriendelijk. (Dit is fout omdat het niet naar u verwijst maar naar uw zoon.)
Samenvatting
1. Je bent een samentrekking van jezelf, terwijl je een bezittelijk bijvoeglijk naamwoord bent.
2. Je bent een combinatie van twee woorden, terwijl je maar één woord bent.
3. U verwijst naar u, naar degene met wie u spreekt terwijl uw persoon verwijst naar de persoon of het ding dat de persoon bezit, gerelateerd is aan, of iets over hem.
