Verschil tussen vaste en variabele leningen: vaste tegen variabele leningen
Vaste Variabele Leningen
Leningen worden uitgegeven door particulieren en bedrijven om te voldoen aan de langetermijn- of kortetermijnfinanciering vereisten. Er zijn een aantal factoren die moeten worden overwogen bij het uitlenen van een lening, zoals rentevoet, hoofdsom, de looptijd van de lening en vooral het bedrag van de lening. Er zijn een aantal opties waaruit een kredietnemer kan kiezen, afhankelijk van hoe hij zijn lening wil betalen. Vaste rente leningen en variabele rente leningen zijn een dergelijke optie. Het artikel legt duidelijk uit wat wordt bedoel met deze termen en legt uit hoe ze gelijk en verschillend zijn.
Vastrentende lening
Een vastrentende lening is een lening die een rente heeft die voor de gehele levensduur van de lening is vastgesteld. Een vaste rente lening heeft een rentevoet die constant is en dus minder riskant en stabieler is voor de kredietnemer. Een kredietnemer die een vastrentende lening uitneemt, weet zeker het rentepercentage dat periodiek moet worden betaald, wat kan bijdragen aan cash flow management. Een langlopende hypotheek is de meest voorkomende vorm van vastrentende lening, waarbij de leningstermijn meestal langer is (meestal tot minstens 30 jaar), wat betekent dat de lener meer rente op de langere termijn van de lening moet betalen.
Variabele rente lening
Zoals de naam suggereert, is een lening met variabele rente het exacte tegenovergestelde van een vastrentende lening. Bij een variabele rente lening blijft de rentevoet die op de lening wordt toegepast niet constant gedurende de looptijd. In plaats daarvan blijft de rentevoet fluctuerend in lijn met een marktindex. In een variabele rente lening, zijn de rentetarieven gevoelig voor marktveranderingen en kunnen ze vrij gevoelig zijn voor marktomstandigheden. Dit betekent dat de kredietgever zich kan onderhouden van lagere rentetarieven of hogere rentetarieven, afhankelijk van de renteschommelingen.
Er zijn echter aanpassingsperioden waarin de rentetarieven kunnen veranderen. Bijvoorbeeld, als de uitgegeven lening een aanpassingsperiode van een jaar heeft, wordt het rentevoet jaarlijks veranderd in marktindexen, en dit tarief zal voor het volgende jaar worden toegepast. Variabele rentetarieven hebben ook bepaalde grenzen aan de laagtepunten en hoogtepunten die ze kunnen bereiken als 'caps'. Als het plafondtarief (hoogst dat in rekening kan worden gebracht) en vloerbedrag (laagste tarief dan in rekening gebracht) tussen 3% en 11% bedraagt, dan kan de rentevoet niet lager zijn dan 3% of hoger dan 11%.
Wat is het verschil tussen vaste en variabele leningen?
Welke lening rentevoetoptie u kiest, hangt af van de eisen en voorkeuren van de individuele / organisatie. De meeste entiteiten steunen een vastrentende aanpak, aangezien dit de stabiliteit en de zekerheid zal verbeteren in het bedrag dat terzijde moet worden gesteld als rente. Variabele rentetarieven worden ook gebruikt en kunnen riskant of gunstig zijn, afhankelijk van de omstandigheden in de markt. Een variabele rente, in tegenstelling tot een vaste rente, kan risicovoller zijn, tenzij in een marktomgeving met steeds dalende rentetarieven.
Samenvatting:
Vastrentende lening tegen variabele rente lening
• Een vaste rente lening heeft een rentevoet die constant is en dus minder riskant en stabieler is voor de kredietnemer.
• In een lening met variabele rente blijft de rentevoet die op de lening wordt toegepast niet constant gedurende de looptijd. In plaats daarvan blijft de rentevoet fluctuerend in lijn met een marktindex.
• De meeste entiteiten zijn voorstander van een vastrentende aanpak, aangezien dit de stabiliteit en zekerheid zal verbeteren in het bedrag dat als rente moet worden opgeheven.