Verschil tussen excitatoire en inhibitieve neurotransmitters | Excitatory vs Inhibitory Neurotransmitters

Anonim

Belangrijkste verschil - Excitatory vs Inhibitory Neurotransmitters

Neurotransmitters zijn chemicaliën in de hersenen die signalen over een synaps verzenden. Ze zijn ingedeeld in twee groepen op basis van hun actie; deze worden excitatoire en remmende neurotransmitters genoemd. Het belangrijkste verschil tussen excitatoire en remmende neurotransmitters is hun functie; excitatoire neurotransmitters stimuleren de hersenen terwijl remmende neurotransmitters de overmatige simulaties evenwichten zonder de hersenen te stimuleren.

INHOUD

1. Overzicht en sleutelverschil

2. Wat zijn Neurotransmitters

3. Wat is Neuron Action Potential

4. Wat zijn excitatoire neurotransmitters

5. Wat zijn Inhibitory Neurotransmitters

6. Side by Side Comparison - Excitatory vs Inhibitory Neurotransmitters

7. Samenvatting

Wat zijn Neurotransmitters?

Neuronen zijn gespecialiseerde cellen die aangewezen zijn om signalen door het zenuwstelsel door te geven. Zij zijn de basisfunctionele eenheden van het zenuwstelsel. Wanneer een neuron een chemisch signaal overbrengt naar een andere neuron, een spier of klier, gebruiken ze verschillende chemische stoffen die het signaal dragen (bericht). Deze chemische stoffen staan ​​bekend als neurotransmitters. Neurotransmitters dragen het chemische signaal van een neuron naar de aangrenzende neuron of naar doelcellen en vergemakkelijken de communicatie tussen cellen zoals getoond in figuur 01. Verschillende soorten neurotransmitters worden gevonden in het lichaam; bijvoorbeeld acetylcholine, dopamine, glycine, glutamaat, endorfine, gaba, serotonine, histamine etc. Neurotransmissie vindt plaats via de chemische synaptes. Chemische synaps is een biologische structuur die twee communicerende cellen toestaat om chemische signalen door elkaar te zenden via neurotransmitters. Neurotransmitters kunnen worden verdeeld in twee hoofdcategorieën, bekend als excitatoire neurotransmitters en remmende neurotransmitters, gebaseerd op de invloed die ze hebben op de postsynaptische neuron na binding met zijn receptoren.

Figuur_1:

Neuron synaps tijdens de heropname van de neurotransmitter.

Wat is Neuron Action Potential?

Neuronen zenden signalen met behulp van actiepotentieel. Neuronactiepotentieel kan worden gedefinieerd als een snelle stijging en val van het elektrische membraanpotentiaal (spanningsverschil over het plasmamembraan) van het neuron, zoals getoond in figuur 02. Dit gebeurt wanneer de stimulus de depolarisatie van het celmembraan veroorzaakt. Actiepotentieel wordt gegenereerd als het elektrische membraanpotentieel positief wordt en het drempelpotentieel overschrijdt. Op dat moment zijn de neuronen in het opwindende stadium. Wanneer het elektrische membraanpotentieel negatief wordt en geen actiepotentieel kan genereren, zijn neuronen in de remmende toestand.

Figuur_2: Actiepotentiaal

Wat zijn excitatoire neurotransmitters?

Als de binding van een neurotransmitter de depolarisatie van het membraan veroorzaakt en een netto positieve lading oplevert die het drempelpotentieel van het membraan overschrijdt en een actiepotentieel ontstaat om de neuron te ontvlammen, worden deze typen neurotransmitters excitatoire neurotransmitters genoemd. Ze zorgen ervoor dat de neuron exclusief wordt en de hersenen stimuleert. Dit gebeurt wanneer de neurotransmitters binden met ionkanalen die doorlatend zijn voor kationen. Bijvoorbeeld, Glutamaat is een excitatoire neurotransmitter die bindt aan een postsynaptische receptor en ervoor zorgt dat natriumionekanalen openstaan ​​en dat natriumionen in de cel kunnen gaan. Toetreding van natriumionen verhoogt de concentratie van de kationen, veroorzaakt de depolarisatie van het membraan en creëert een actiepotentieel. Tegelijkertijd openen kalium ionkanalen en laten de kaliumionen de cel verlaten met als doel de lading in het membraan te behouden. Kalium ion efflux en het sluiten van natrium ionkanalen op de hoogte van het actiepotentieel, hyperpolariseren de cel en normaliseert het membraanpotentieel. Echter, de actiepotentieel die in de cel wordt gegenereerd, zal het signaal doorzenden naar het presynaptische einde en vervolgens naar de naburige neuron.

Voorbeelden van excitatoire neurotransmitters

- Glutamaat, Acetylcholine (excitatoire en remmende), Epinefrine, Norepinefrine stikstofoxide, enz.

Wat zijn Inhibitory Neurotransmitters?

Als de binding van een neurotransmitter aan de postsynaptische receptor geen actiepotentieel genereert om de neuron te ontlopen, is het type neurotransmitter bekend als remmende neurotransmitters. Dit volgt de productie van negatief membraanpotentiaal onder het drempelpotentieel van het membraan. GABA is bijvoorbeeld een remmende neurotransmitter die bindt met GABA-receptoren die zich bevinden op het postsynaptische membraan en opent de ionkanalen die doorlaatbaar zijn aan chloride-ionen. De instroom van chloride-ionen creëert meer negatief membraanpotentieel dan de drempelpotentieel. De opsomming van de signaaloverdracht zal gebeuren door de remming veroorzaakt door hyperpolarisatie . Inhibitieve neurotransmitters zijn zeer belangrijk om de hersenstimulatie in evenwicht te brengen en de hersenfuncties vlot te houden.

Voorbeelden van inhibitorische neurotransmitters

- GABA, glycine, serotonine, dopamine, enz.

Wat is het verschil tussen excitatoire en inhibitieve neurotransmitters?

- diff Artikel Midden voor Tabel ->

Excitatory vs Inhibitory Neurotransmitters

Excitatoire neurotransmitters stimuleren de hersenen. Inhibitory Neurotransmitters kalm de hersenen en balans de hersenstimulatie.
Generatie van actiepotentieel
Dit creëert positief membraanpotentieel genereert een actiepotentieel. Glutamaat, Acetylcholine, Epinefrine, Norepinefrine, Nitroxide
GABA, Glycine, Serotonine, Dopamine
Samenvatting - Excitatory vs Dit creëert een negatief membraanpotentiaal. Inhibitieve Neurotransmitters

Excitatoire neurotransmitters zullen het membraanpotensiaal depolariseren en een netto positieve spanning genereren die het drempelpotentieel overschrijdt, waardoor een actiepotentieel wordt gecreëerd. Inhibitieve neurotransmitters houden het membraanpotentiaal in een negatieve waarde verder dan de drempelwaarde die geen actiepotentieel kan genereren. Dit is het belangrijkste verschil tussen excitatoire en remmende neurotransmitters.

Referentie:

1. Purves, Dale. "Excitatory and Inhibitory Postsynaptic Potentials. "Neurowetenschappen. 2e editie. U. S. National Library of Medicine, 01 jan. 1970. Web. 13 februari 2017.

2. Adnan, Amna. "Neurotransmitters en zijn types. "Neurotransmitters en zijn types. N. p., n. d. Web. 13 februari 2017.

Image Courtesy:

1. "Actiepotentieel" Door Original door: Gebruiker: Chris 73, bijgewerkt door: Gebruiker: Diberri, omgezet in SVG door tiZom - Eigen werk (CC BY-SA 3. 0) via Commons Wikimedia

2. "Reuptake both" By Sabar - zelfgemaakte, gemaakt met Corel Painter en Adobe Photoshop (Public Domain)