Verschil tussen DNS en LDAP Verschil tussen
DNS vs LDAP
In een wereldwijd open netwerk zoals internet zijn Public Key Infrastructures (PKI's) erg belangrijk om het creëren van inhoud te stimuleren die de faciliteit moet gebruiken. De basisbehoeften van de PKI's zijn om het gemak van communicatie mogelijk te maken en dus interactieve en geautomatiseerde communicatie met de gecertificeerde die e-mailadressen of zelfs hostnamen als host-sleutels verifiëren. Het is hier dat de behoefte aan alternatieve protocollen zoals FTP en HTTP niet aan de vereisten voldoet en dus moet naar alternatieven worden gezocht. De beschikbare opties komen in de naam van DNS en LDAP.
DNS verwijst naar het Domain Naming-systeem en verwijst naar het hiërarchische naamgevingssysteem dat wordt gebruikt voor services, computers of zelfs secundaire bronnen die zijn verbonden met internet of zelfs op een particulier netwerk. De DNS stelt domeinnamen gelijk aan een IP-adres dat wordt opgeslagen, en verwijst u naar een bepaald webadres en dus naar een apparaat, op voorwaarde dat het op internet staat. LDAP is daarentegen een map waarvan de initialen Lightweight Directory Access Protocol betekenen, die wordt gebruikt voor toegang tot en onderhoud van directoryinformatie die wordt gedistribueerd en Internet Protocol waarnaar gewoonlijk wordt verwezen als een IP.
Een van de verschillen die wordt opgemerkt tussen het gebruik van DNS en LDAP is dat van de afhandeling van het certificaat. Het valt op dat er geen geavanceerde zoekfuncties zijn die kunnen worden gebruikt. Dit heeft betrekking op het zoeken naar een veld dat meerdere antwoorden oplevert en daarom zijn de antwoorden niet specifiek voor het item in kwestie. En geavanceerde zoekfunctie zou geweldig zijn in het toestaan van de beperking van de reikwijdte van de zoekopdracht.
Een andere uitdaging waar zowel DNS als LDAP voor staan, is dat ze de uitdaging aangaan om antwoordsets te leveren, afhankelijk van querybronnen. DNS biedt niet de verwachte functionaliteit omdat het voornamelijk is gebaseerd op openbare informatie waarvan geen toegangscontrole beschikbaar is.
Bij het bijwerken van LDAP wordt de optie toegevoegd om items toe te voegen en de naam ervan te wijzigen, zodat ze zelfs kunnen worden verwijderd. Al deze functies zijn mogelijk op voorwaarde dat de authenticatie wordt uitgevoerd door het gebruik van het wachtwoord of de Secure Socket Locker (SSL). Updaten in DNS is alleen handmatig mogelijk en er is niet zoveel flexibiliteit als in LDAP. Handmatige editie van statische bestanden die zich in de Zone-bestanden bevinden, gebeurt op de DNS-server. Deze bewerking wordt alleen aanbevolen als de frequentie van bijwerken erg laag is. Om dit probleem te voorkomen, wordt aanbevolen dat gegevens worden opgeslagen in generieke databases.
In vergelijking met DNS en LDAP wint LDAP de prijs omdat dit het meest flexibele protocol is om gebruik te maken van gegevensbijwerking, voornamelijk vanwege de flexibiliteit die het biedt op verschillende manieren van gegevensmanipulatie en de beveiligingsfuncties die het biedt.
Samenvatting
Public Key Infrastructures (PKI's) zijn erg belangrijk om het creëren van content te stimuleren
PKI's maken communicatie online eenvoudig, veilig en beveiligd
DNS en LDAP zijn verbazingwekkende protocollen die interactieve en geautomatiseerde communicatie mogelijk maken < DNS-initialen verwijzen naar het Domain Naming-systeem, een hiërarchisch systeem voor het online benoemen van apparaten
LDAP verwijst naar Lightweight Directory Access Protocol, een toepassingstaal die informatie uit directory's over een specifiek internetprotocol kan onderhouden en distribueren.
Het afhandelen van certificaten verloopt op een andere manier met DNS en LDAP
Het bijwerken van LDAP is veel eenvoudiger in tegenstelling tot het bijwerken van DNS, omdat LDAP is geautomatiseerd, veel functies biedt en DNS is handmatig en heeft weinig functies
LDAP flexibeler, veiliger en zorgt voor meer manoeuvreerbaarheid dan DNS.
DNS is echter eenvoudiger in gebruik en wordt veel gebruikt in tegenstelling tot LDAP
