Verschil tussen communisme en nazisme Verschil tussen
Communisme en nazisme - Twee historische filosofieën die meer gemeen hebben dan velen denken
In 1939 werd de wereld verbluft door het nazi-Sovjet niet-aanvalspact. Hier waren twee concurrerende politieke systemen - Nazi Duitsland en de communistische Sovjet-Unie - die instemmen om samen te werken. Hoewel Hitler dit pact vernietigde door de Sovjet-Unie aan te vallen, benadrukte dit moment in de geschiedenis een gemeenschappelijke band tussen deze machtsbeluste filosofieën. Ondanks de onvermurwelijke eisen van elke partij om lijnrecht tegenover elkaar te staan, zijn communisme en nazisme redelijk vergelijkbare wereldbeelden met slechts kleine verschillen. Communisme en nazisme zijn misschien wel de meest verguisde politieke filosofieën in het moderne tijdperk. Op hun historische zeniten veroverden deze totalitaire wereldbeelden de aandacht van de wereld. Hun radicale aard inspireerde revoluties, bouwde imperiums en veroorzaakte oorlogen. Uiteindelijk zakten ze in elkaar en zijn nu verbannen naar de vuilnisbak van de geschiedenis.
Alle radicale filosofieën zijn reactionair; Nazisme en communisme zijn niet anders. Beide ideologieën werden beschouwd als 'natuurlijke' reacties op historische fenomenen die uniek waren voor het Europa van de 19e eeuw. Voor het nazisme luidde de convergentie van nationalisme en antisemitisme deze duivelse politieke beweging in als een middel om de Duitse trots te bouwen door de "Joodse dreiging" te belasteren. "Karl Marx 'Communistisch Manifest" werd geïnspireerd door de opkomst van het klassenbewustzijn tijdens de industriële revolutie en de waargenomen steeds grotere verschillen in inkomensongelijkheid en welvaart.
Nazisme en communisme fixeren op hiërarchieën. De raciale superioriteit van het Arische ras staat centraal in het nazisme. Gebouwd op een fundament van pseudo-wetenschap en biologisch determinisme dat de joden, zwarten en andere minderheden in zeer lage mate plaatst, verdeelt het nazisme de menselijke samenleving langs strikte religieuze, etnische en raciale lijnen. Het communisme richt zich op de economische hiërarchie - meer specifiek de gelaagdheid van klassen. Er zijn de 'haves' en 'have-nots' en het communisme probeert de laatstgenoemden in staat te stellen in opstand te komen tegen de eerstgenoemden. Elk geloofssysteem dwingt een gereglementeerde reeks regels af voor "aanvaardbaar" politiek gedrag - het schilderen van een zeer sombere "zwart-wit" wereld met heel weinig bewegingsruimte voor uiteenlopende politieke gedachten.
De filosofische wortels van beide ideologieën kunnen worden herleid tot het Victoriaanse tijdperk, maar hun actualisaties in politieke bewegingen van vlees en bloed gebeurden pas in de moderne tijd. Het nazisme was duidelijk alomtegenwoordig tijdens Adolph Hitler's Derde Rijk. De politieke ideologie was het geesteskind van Hitler, wiens opkomst tot macht en verdraaide gedachten de infrastructuur creëerde die zijn destructiviteit mechaniseerde.Hitler greep de collectieve verbeeldingskracht van het Duitse volk, dat bereidwillig veel van de meer gruwelijke leerstellingen van het nazisme aannam.
Het communisme kwam in beeld met de Oktoberrevolutie van 1917. De toepassing van het communisme is echter keer op keer opnieuw geïnterpreteerd, wat heeft geresulteerd in verschillende takken - leninisme, stalinisme en maoïsme om er maar een paar te noemen - die verschilden van haar originele filosofische grondslagen. Karl Marx postuleerde bijvoorbeeld dat de proletarische revolutie alleen in hoog geïndustrialiseerde economieën zoals die van Groot-Brittannië kon plaatsvinden. Overwegend boeren-agrarische economieën, zoals Rusland, werden door Marx als "achterlijk" beschouwd en de laatste plaats waar het communisme zou slagen. Vladimir Lenin, de leidende figuur in de Oktoberrevolutie en architect voor het Sovjetrijk, draaide dit concept op zijn kop om de bolsjewieken in te luiden als de elite, voorhoedepartij om het tsaristische Rusland omver te werpen. Er is een sterke scheiding tussen wat Marx filosofeerde en hoe zijn volgelingen zijn woorden in daden omgezet hebben.Een sterke, gecentraliseerde overheid is de sleutel tot zowel het nazisme als het communisme. Versterkt door een politiestaat in militaire stijl, ondermijnt elke politieke beweging burgerlijke vrijheden, verzwijgt de meningen en beperkt de rol van het individu - allemaal in het voordeel van de wet, orde, traditie en efficiëntie. Vreemd genoeg stelde Marx dat de staat zou 'wegkwijnen' tijdens de overgang naar een socialistische utopie. Het totalitarisme dat aanwezig is in de geschiedenis van de Sovjetunie - van de goelags van Stalin tot wapenwedloop tijdens de Koude Oorlog - benadrukt een andere herinterpretatie van de woorden van Marx.
Ondanks de grote historische impact van deze ideologieën staan ze nu beiden aan de rand van het huidige politieke discours. Het nazisme is verminderd tot de lagere regionen van de politieke dialoog: de White Supremacy-beweging, die niets anders is dan schurken met Swastika-tatoeages en gewelddadige gemoederen. Het nazisme heeft niet eens de controle over een klein deel van de huidige regeringsmacht. Ondertussen bestaat het communisme nog steeds - maar nauwelijks. De Volksrepubliek China staat ver af van de Grote Sprong Voorwaarts geïnspireerd door Mao; Communisme in China omarmt grote bedrijven op een manier die Marx in zijn graf zou doen kantelen. Noord-Korea en Cuba - de overgebleven communistische landen - wekken de angst niet precies op dezelfde manier op als de "Rode Dreiging" ooit deed, vanwege hun eigen interne disfuncties. Het communisme blijft worden blootgesteld als een onhoudbaar politiek / economisch systeem.
De ware kracht van elke filosofie moet bestand zijn tegen het experimenteren van de geschiedenis, en het is duidelijk dat noch het nazisme noch het communisme zichzelf hebben gepresenteerd als lovenswaardige opties voor het bestuur van maatschappelijke organisaties.
Samenvatting:
1. Communisme is een sociaaleconomische ideologie die zich richt op een klassenloze, egalitaire en staatloze samenleving. Nazisme of nationaal-socialisme is een totalitaire ideologie die werd beoefend door de nazi-partij of de nationaal-socialistische Duitse arbeiderspartij.
2. Het nazisme werd zo populair onder Adolf Hitler. Communistische ideologie kan worden toegeschreven aan Karl Marx en Fredrick Engels.
3. Communisme staat voor een vrije samenleving waarin iedereen gelijk is en iedereen kan deelnemen aan het besluitvormingsproces. Nazisme staat voor socialistisch beleid maar zorgt er ook voor dat een rijke klasse aan het roer staat van de macht.
4. Terwijl het communisme helemaal links is, wordt het nazisme als extreem gelijk beschouwd.
Jay Stooksberry
