Verschil tussen cloning vector en expressie vector: cloning vector vs expressie vector

Cloning Vector vs Expression Vector

Vector is een belangrijke term in moleculaire biologie. Bij recombinante technologie is de hoofdrol van een vector om een ​​wijze van transport te verschaffen naar een bruikbare DNA-fractie die in een gastheercel wordt ingebracht. Volgens de definitie is het een DNA-molecuul gebruikt om een ​​ander vreemd DNA kunstmatig te vervoeren in een gastheercel die wordt uitgedrukt of gerepliceerd. Meest gebruikte vectoren zijn plasmiden, virale vectoren, kosmiden en kunstmatige chromosomen. Cloning vector- en expressievector zijn twee typen vectoren die zijn ingedeeld op basis van hun toepassingen.

Cloning Vector

Een kloningsvector is een fractie van DNA, voornamelijk één van de genoemde vectoren, die gebruikt kan worden om een ​​vreemd DNA-molecuul in te voegen en het vermogen heeft om in een gastheer te worden ingebracht voor kloningsdoeleinden. Een ideaal kenmerk van een kloningsvector is het eenvoudig inbrengen en verwijderen van het DNA-fragment door middel van restrictie-enzymbehandeling en ligerende enzymbehandeling. Genetisch gemanipuleerde plasmiden worden vaak gebruikt voor deze cursus.

Een kloningsvector moet een meervoudige kloneringsplaats hebben, een selecteerbaar markergen en een reportergen. Het doel van een kloningsplaats is om een ​​plaats voor klonering te verschaffen. Een selecteerbaar markergen helpt het identificeren van succesvolle recombinanten na klonen en een reportergen maakt het mogelijk om de juiste recombinante onder de recombinanten na te kijken, te identificeren en te identificeren. De kloningsvector helpt niet noodzakelijkerwijs een eiwit uit te drukken dat het vreemde DNA codeert; het enige doel is om het naar de gastheer te brengen.

Expression Vector

Expressie vector is ook bekend als een

expressie construct . Deze vector wordt specifiek gebruikt voor expressie van eiwitten in de gastheercel. Net als elke vector zou dit ook de hoofddelen bevatten van een meervoudige kloneringsplaats, een markergen en een reportergen. De vector introduceert een nieuw gen in de gastheer en door gebruik te maken van het eiwitsynthese-mechanisme van de gastheer maakt de vector het gen toe in de gastheer uit te drukken. De eerste focus is om stabiele m-RNA te maken en daarmee eiwitten te maken. Een goed voorbeeld is de commerciële productie van insuline waar het insuline-gen wordt geïntroduceerd in een bacterieel plasmide en teruggebracht in een E-coli-bacterie lichaam waardoor de plasmiden kunnen vermenigvuldigen en waardoor de E-coli groeien om insuline uit te secretiseren die wordt verzameld en gebruikt. Voor een vector die gebruikt moet worden als een expressievector, zou het een sterk promotorregio moeten hebben, een juiste translatie-initiatiefsequentie en een correcte terminatorcodon en een sequentie.Expressievectoren hebben talrijke toepassingen bij het produceren van peptiden en eiwitten voor de farmaceutische industrie, zoals het produceren van insuline, groeihormoon, antibiotica, vaccins, antilichamen. Het wordt ook gebruikt om enzymen te produceren die verband houden met voedsel- en kledingindustrieën. Expressievectoren worden ook gebruikt om transgene planten te produceren, zoals gouden rijst, insectenbestendige planten.

Wat is het verschil tussen een kloningsvector en een expressievector?

• Een kloningsvector wordt gebruikt om een ​​vreemd DNA fragment in een gastheer te introduceren en niet noodzakelijkerwijs het gen uit te drukken in de gastheer

• Maar expressievectoren worden gebruikt om het geïntroduceerde gen uit te drukken door het relevante eiwit te produceren.