Verschil tussen statische en glijdende wrijving

Statische vs Sliding Wrijving

Als er relatieve beweging of een poging is tussen twee oppervlakken die in contact zijn, zijn krachten gecreëerd tegen de beweging. Over het algemeen zijn deze krachten bekend als wrijving. Wrijving vindt plaats onder vaste oppervlakken, vloeibare oppervlakken, en onder vloeibare / vaste oppervlakken. De wrijving in een vloeistof is bekend als viscositeit. Bespreking van dit artikel richt zich vooral op de wrijvingskrachten die op vaste oppervlakken werken.

Op macroscopische schaal wordt de oorsprong van de wrijvingskrachten toegeschreven aan de onregelmatige oppervlakken van de lichamen. Wanneer kleine oppervlak-onregelmatigheden zoals spleten en uitsteeksels op het oppervlak aan een relatieve beweging worden blootgesteld, belemmeren zij elkaars beweging om reactiekrachten te creëren. Er zijn wetten die het gedrag van wrijvingskrachten verklaren.

1. Wanneer twee oppervlakken in contact zijn en in relatieve beweging of in een poging om dit te doen, op het contactpunt, is de wrijvingskracht op het lichaam tegengesteld in de richting van de beweging van het lichaam.

2. Als de wrijvingskrachten op de lichamen gewoon voldoende zijn om de lichamen in evenwicht te houden, worden de wrijvingskrachten begrensend wrijving genoemd en kan de wrijvingsgrootte worden gevonden in het licht van het evenwicht.

3. De verhouding van de beperkende wrijving naar de normale reactie tussen twee oppervlakken hangt af van de stoffen waaruit de oppervlakken bestaan ​​en de aard van de oppervlakken, niet op de grootte van de normale reactie. De verhouding staat bekend als de Wrijvingscoëfficiënt.

4. De grootte van de beperkende wrijving is onafhankelijk van het contactgebied van de twee oppervlakken.

5. In beweging is de wrijvingskracht tegenover de bewegingsrichting en onafhankelijk van snelheid. De verhouding tussen de wrijvingskracht en de normale reactie tussen de oppervlakken blijft constant en iets minder dan die van de beperkende wrijvingskoffer.

Microscopisch wordt de oorsprong van de wrijvingskrachten toegeschreven aan de afstotende krachten tussen de elektromagnetische velden van de moleculen.

Wat is statische wrijving?

Wanneer het lichaam in statische staat staat, worden wrijvingskrachten die op het lichaam optreden, bekend als statische wrijvingskrachten. In dit geval is de vector som van de externe krachten die op het lichaam handelen gelijk aan de grootte van de wrijvingskrachten, maar tegengesteld in de richting; daarom blijft het lichaam in evenwicht.De wrijvingskrachten worden evenrediger met de resulterende externe kracht die op het lichaam optreedt tot het een limiet bereikt en begint te bewegen. De maximale statische wrijving is de beperkende wrijving.

Wrijving is onafhankelijk van het contactgebied van de twee oppervlakken en hangt af van het materiaal en de aard van het lichaam. Zodra de resulterende externe kracht de beperkende wrijving overschrijdt, begint het lichaam te bewegen.

Wat is Sliding (Dynamic) Wrijving?

Als het lichaam in beweging is, staan ​​de wrijvingskrachten die op het lichaam optreden, bekend als de dynamische wrijvingskrachten. De dynamische wrijvingskracht is onafhankelijk van de snelheid en versnelling. De verhouding tussen de wrijvingskracht en de normale kracht tussen de oppervlakken blijft ook een constante maar iets minder dan de verhouding voor de beperkende wrijving.

Wat is het verschil tussen statische wrijving en glijdende (dynamische) wrijving?

• Statische wrijvingskoefficiëntie is iets hoger dan de dynamische wrijvingscoëfficiënt

• Statische wrijving varieert evenredig met de externe krachten, terwijl de schuivende (dynamische) wrijvingskrachten constant blijven, onafhankelijk van snelheid en versnelling (en de resulterende externe kracht).