Verschil tussen bicamerale en unicamerale

Bicameral versus Unicameral

Bicameral en Unicameral zijn twee soorten wetgevingen die een verschil maken tussen hun in termen van hun werking en kenmerken. Bicamerale wetgever heeft een bovenhuis. Aan de andere kant heeft de unicamerale wetgever geen bovenhuis. Dit is een belangrijk verschil tussen de twee woorden.

De plicht van het bovenste huis van de tweekamerwetgever is om de wetten te herzien, te verbeteren en te wijzigen doorgaans met minder partijdruk. Alle activiteiten die betrekking hebben op de bicamerale wetgever worden normaal gesproken in een rustige atmosfeer uitgevoerd. Een andere manier om beide bicamerale en unicamerale typen wetgeving te definiëren is dat bicameral 2 huizen heeft, terwijl de unicamerale wetgever slechts één huis heeft.

Hun namen zijn afgeleid van de twee woorden, 'bi' en 'uni', respectievelijk 'twee' en 'een'. Een unicamerale wetgever heeft een enkele rechtsmaker. Aan de andere kant heeft een bicamerale wetgever twee organen van rechtsmakers. Dit is een ander belangrijk verschil tussen de twee woorden. Een van de beste voorbeelden van bicamerale wetgevingsvormen is het congres van de Verenigde Staten van Amerika.

Het Congres van de Verenigde Staten van Amerika heeft één lichaam bestaande uit het senaat en het andere lichaam dat uit het huis bestaat. Op dezelfde manier is het Engelse parlement ook bicameraal van aard. Eén huis van het Engelse parlement is het huis en de heren en het andere huis van het engelse parlement zijn de commons.

Soms wordt het verschil tussen bicamerale en unicamerale gedefinieerd in termen van de partijen. Als je twee partijen hebt die normaal gesproken vechten, is het bicameraal. Aan de andere kant, als je een feest gedomineerd kantoor hebt, zowel aan de rechter- of linkervleugel, dan kan het kantoor als unicameraal worden genoemd. Dit zijn de verschillen tussen bicamerale en unicamerale.