Het verschil tussen houding en gebaar Het verschil tussen

Taal maakt deel uit van elke cultuur en natie op deze planeet. Het is divers en de geproduceerde geluiden zijn de basis van de taal die in verschillende landen en tussen verschillende groepen mensen wordt gesproken.

Naast de gesproken taal is er nog een ander belangrijk aspect van communicatie en dat is lichaamstaal.

Het is lichaamstaal die lichaamshouding en gebaren als basis communicatiemedium gebruikt. Houdingen en gebaren kunnen taalbarrières overschrijden, maar kunnen ook specifiek zijn voor bepaalde culturen.

Het verschil tussen de twee concepten komt in de actie. Een houding is een houding waarbij het lichaam als communicator wordt gebruikt, terwijl een gebaar een beweging is die gemaakt is om een ​​idee of sentiment te demonstreren.

Gebaren gebruiken verschillende delen van het lichaam, terwijl een pose een grotere beweging maakt waarbij het hele lichaam betrokken is, bijna statisch, maar nog steeds een gevoel vertoont of betekenis toevoegt aan het gesproken woord.

Houdingen en gebaren zijn manieren waarop we ons lichaam gebruiken om verschillende vormen van non-verbale communicatie te maken. Ze omvatten gelaatsuitdrukking, handbewegingen, oogbewegingen, zittende en staande houdingen, evenals armbewegingen, schouders en beenhouding.

Zowel houding als gebaren kunnen sentimenten signaleren. Ze kunnen vertrouwen, verlegenheid, assertiviteit, onderdanige persoonlijkheden, angstgevoelens en agressieve dominante eigenschappen vertonen.

Er wordt gedacht dat de houding gerelateerd is aan het hele lichaam, de houding die een poging is om een ​​boodschap over te brengen. Opzettelijk of onbedoeld is er veel te leren over mensen uit hun lichaamstaal.

In sommige samenlevingen en culturen kan iemands sociale status worden weergegeven door zijn houding. Een onderdanige persoon kan zijn blik laten zakken of zijn hoofd buigen. Een meer zelfverzekerde persoon of iemand met een hogere status kan een arrogante blik hebben en met de handen op de heupen of met de armen over elkaar staan.

Een pose met gevouwen armen geeft allerlei assertieve boodschappen; het is een krachtige pose. In sommige culturen is je houding of houding ten overstaan ​​van een hoogwaardigheidsbekleder erg belangrijk en zou je kunnen worden beschouwd als respectloos tegenover jezelf, als je niet gehoorzaam bent aan de gebruiken van die tijd en het land.

In sommige landen moet de massa altijd in een lagere pose staan ​​voor de koning of keizer, zelfs als het betekent plat op de grond liggen om zo'n nederige houding te bereiken.

CATERAGES OF POSTURE:

Houding kan worden gecategoriseerd als open of gesloten en weerspiegelt emotie, houding en intentie.

Gesloten houding:

Gesloten wordt gezien als een persoon die zijn ruimte bewaakt met gekruiste armen, een gesloten barrière opsteekt met gekruiste benen en zich afwendt van een andere persoon in gesprek. Ogen kunnen worden afgewend of een sterke en uitdagende blik kan de sfeer van de pose zijn.

Open houding:

Open houding is zachter en vergevingsgezinder en zacht. Handen staan ​​uit elkaar, armen rusten in de schoot of op de armen van de stoel. In deze vorm van houding is er een openheid en interesse in de andere persoon, een bereidheid om te luisteren.

Mirroring, wanneer koppels hetzelfde doen, is een teken van wederzijdse bewondering. Het zijn de signalen die de interesse tonen die een liefhebbend stel in elkaar laat zien. Het spiegelen van hun acties toont een speciale band en goedkeuring van elkaar.

Persoonlijke ruimte e is een belangrijk onderdeel van de houding. Het wordt proxemics genoemd en varieert van intieme tot publieke afstand voor het postuurgebied. Veel mensen houden niet van hun binnengedrongen persoonlijke ruimte en kunnen claustrofobisch zijn in omstandigheden waarin hun ruimte is aangetast.

Door lichaamshouding en gebaren in kaart te brengen helpen psychologen en andere personen die geïnteresseerd zijn in de signalen die door lichaamstaal worden uitgezonden. Mensen zenden constant berichten over zichzelf uit via hun houding en gebaren.

De ervaren interviewer kan veel leren over de kandidaat aan de hand van hun lichaamstaal en dat geldt ook voor politiewerk, terwijl de ondervrager waakt over de lichaamshouding en gezichtsuitdrukkingen van de verdachte in de interviewkamer. In het geval dat een verdachte zijn echte emoties verbergt, is een leugendetector een handig hulpmiddel om te helpen bij het verhoor.

Het begrijpen van lichaamstaal en het belang dat het speelt in communicatie is een zeer waardevolle vaardigheid, aangezien de werkelijke spraak ongeveer 30% van de communicatie.

Lichaamstaal en gebaren vormen de rest van onze interactie met andere mensen. Sommige talen zijn meer demonstratief dan andere. Het is lichaamstaal en gebaren die daadwerkelijk het proces van leren begrijpen om elkaar te begrijpen.

Baby's en jonge kinderen leren al snel de vroege communicatievaardigheden of zwaaien, klappen en schreeuwen om hun behoeften. De buitenlander die een nieuwe taal leert, kan zijn toevlucht nemen tot verschillende gebaren die betekenis hebben voor alle taalbarrières.

CATEGORIEËN BEWEGINGEN:

Bewegingen vallen in verschillende categorieën die de ervaren kijker helpen deze te begrijpen en te koppelen aan hun betekenissen.

'Emblemen' kunnen worden gebruikt in plaats van een woord en het zijn deze gebaren die de taalbarrières overschrijden.

Een handgolf, wenkende vingers, duimen omhoog of duimen omlaag zijn allemaal emblemen, gebaren die een specifieke betekenis hebben. Schouders ophalen en je hoofd schudden zijn ook gebaren die de kijker vertellen dat ze niet begrepen worden en iedereen kan dat embleem van lichaamstaal lezen.

'Illustrators' zijn gebaren die woorden begeleiden. Door je hoofd te knikken en tegelijk in te stemmen, is een illustrator van overeenstemming. Een vinger wijzen en tegelijkertijd aanwijzingen geven is een andere illustrator.

'Dierlijke gebaren' zijn belangrijk in het dierenrijk. Er zijn veel gebaren die trainers en mensen die betrokken zijn bij dieren helpen bij het begrijpen van de wezens die ze verzorgen.De meeste mensen zijn bekend met staartkwispelen van honden als een teken van plezier terwijl het tanden zien en snauwen een teken of gebaar van agressie is.

Het gezicht en de gezichtsuitdrukkingen geven de meeste gebaren van een persoon

• Vooral de ogen kunnen veel gebaren bieden die emoties uitdrukken zoals geluk, verdriet, woede, verrassing en afkeer.
• De mond heeft een aantal gebaren om aan de gezichtsuitdrukkingen toe te voegen als de uitdrukkingen van geluk door een glimlach of woede met een onfatsoenlijk gebaar en een bedroefd gebaar met afgewezen lippen.
• Gebaren worden ook met de hand gemaakt en sommige mensen zijn zelfs niet in staat om te spreken zonder hun handen te gebruiken om het punt van hun gesprek duidelijk te maken en om uitleg te geven.
• Het is door ondertekening dat de doven kunnen 'horen' en ondertekenen is een eigen taal geworden waardoor doven kunnen luisteren naar televisieprogramma's, vergaderingen en services kunnen bijwonen als een persoon in staat is om voor hun voordeel te tekenen.

Jonge kinderen leren veel door middel van gebaren en rijmpjes terwijl ze genieten van kinderrijmpjes die op hun beurt taalvaardigheden en communicatie aanleren.

Leren rekenen en rekenen begrijpen wordt gemakkelijker gemaakt voor jongere leerlingen als zij leren vingers te tellen of getallen te herkennen door te weten hoeveel vingers moeten worden geteld, opgeteld of afgetrokken. Handgebaren en 'high fives' worden al snel geleerd als vormen van prestatie en aanmoediging.

Gebaren en houdingen vormen een belangrijk onderdeel van acteren en drama. In de begindagen van stomme films werd het verhaal verteld met gebaar en houding terwijl de komedie of tragedie zich ontvouwde. De kunstwereld staat vol met prachtige schilderijen die de poses voorstellen van modellen die urenlang zaten terwijl hun pose op het doek werd toegepast. De actrice Mae West hoorde zeggen:

"Ik spreek twee talen - lichaam en Engels. "Mae West.

Begrijpen dat lichaamstaal een belangrijke rol speelt bij communicatie, helpt bij zoveel facetten van de wereld om ons heen. Er is ook gezegd dat:

"Het belangrijkste in communicatie is te horen wat niet wordt gezegd! "Peter. F. Druker. Peter Druker was een econoom, een opvoeder en een auteur die de waarde zag van het bestuderen van lichaamstaal in bedrijfsmanagementonderwijs.

In het verhaal van Hans Christians Andersen over de kleine zeemeermin geeft de zeemeermin Ariel haar stem weg aan de boze heks van de zee, zodat ze haar prins kan achtervolgen en op het land kan lopen. Wanneer Ariel vraagt ​​hoe zij met de prins zal communiceren, is het antwoord van de zeeheks:

"U zult uw uiterlijk hebben, uw mooie gezicht en het belang van lichaamstaal niet onderschatten! "

• Lichaamstaal gemaakt van poses en gebaren met kleinere delen van het lichaam is wat ons vermogen om te communiceren een realistische ervaring maakt. Het is het boeiende deel van onze taal dat animatie toevoegt en het gesprek interessant maakt.
• Het gebruik van lichaamstaal komt van nature voor bij de meeste gesprekspartners en het bestuderen van houdingen en gebaren kan een fascinerende hobby zijn als een observant naar deze aspecten van communicatie kijkt.