Verschil tussen plasmide en episoom | Plasmide vs Episome

Sleutel Verschil - Plasmide vs Episome

Organismen beschikken over chromosomaal DNA en extrachromosomaal DNA. Chromosomaal DNA dient als het grootste deel van het genetische materiaal dat de erfelijkheid informatie bevat. Extrachromosomale DNA is ook belangrijk voor organismen; In prokaryoten bezit extrachromosomaal DNA speciale genen, zoals resistentie tegen antibiotica, resistentie tegen diverse zware metalen en afbraak van macromolecule. Plasmide en episome zijn twee soorten extrachromosomale DNA van organismen. Plasmiden zijn gesloten, cirkelvormig en dubbelstrengs DNA van bacteriën. Episoom is een ander soort van relatief groter extrachromosomaal DNA dat door organismen wordt bezeten. Het belangrijkste verschil tussen plasmide en episome is dat plasmiden niet kunnen integreren met bacterieel chromosomaal DNA terwijl episomen in staat zijn om met chromosomaal DNA te integreren.

INHOUD

1. Overzicht en sleutelverschil

2. Wat is een plasmide

3. Wat is een Episome

4. Zij aan elkaar vergelijken - Plasmide vs Episome

5. Samenvatting

Wat is een plasmide?

Plasmide is een klein cirkelvormig dubbelstrengs DNA. Bacteriën bevatten plasmiden als hun extra chromosomale materiaal. Plasmiden zijn in staat om zelf replicatie zonder te koppelen aan chromosomen. Zij dragen genen of de informatie die nodig zijn voor eigen replicatie en onderhoud. Vandaar dat ze als onafhankelijk DNA beschouwd worden.

Plasmiden zijn zeer klein in grootte. Ze bestaan als gesloten cirkels binnen de bacteriën. Plasmiden bevatten essentiële bacteriën. Deze genen coderen speciale eigenschappen die gunstig zijn voor bacteriën, zoals resistentie tegen antibiotica, afbraak van macromoleculen, tolerantie van zware metalen en productie van bacteriocinen.

Plasmiden hebben immens gebruik in Moleculaire biologie als vectoren. De dubbelstrengige aard van het DNA, antibiotische resistentiegenen, zelfreplicerende vermogen en speciale restrictieplaatsen zijn de belangrijke kenmerken die plasmiden meer geschikt maken als vectormoleculen in recombinante DNA-technologie. Plasmiden zijn ook gemakkelijk te isoleren en om te zetten in gastheerbacteriën.

Figuur 01: Plasmiden

Wat is een Episoom?

Episome is een extrachromosomaal stuk genetisch materiaal dat al enige tijd als zelfstandig DNA kan bestaan en een andere vorm in het genoom DNA van het organisme. Episomen worden beschouwd als niet essentiële genetische elementen. Ze zijn meestal afkomstig van de gastheer in een virus of in een andere bacterie. Ze kunnen het gastheerorganisme binnengaan en bestaan als extrachromosomaal DNA en later integreren met genomisch DNA en repliceren.Als ze bestaan als niet-geïntegreerde eenheden, zijn ze onderhevig aan vernietiging door de gastheercel. Als geïntegreerd, worden nieuwe kopieën van de episomen geproduceerd en doorgegeven in dochtercellen.

Episomen kunnen worden onderscheiden van plasmiden door hun grotere grootte. Enkele voorbeelden zijn invoegingssequenties, F-factor van bacteriën en bepaalde virussen.

Figuur 02: Episomen

Wat is het verschil tussen Plasmide en Episome?

- diff Artikel Midden vóór Tabel ->

Plasmide vs Episome
Plasmide is een klein, cirkelvormig dubbelstrengs extrachromosomaal DNA-molecuul van bacteriën.	Episome is een soort extrachromosomaal DNA dat groter is dan plasmiden.
Vermogen om zelf te repliceren
Het bevat de nodige informatie voor zelf replicatie.	Het bevat geen informatie voor zelf replicatie.
Link met chromosomaal DNA
Ze kunnen niet koppelen aan chromosomaal DNA van bacteriën.	Ze kunnen geïntegreerd worden met chromosomaal DNA.
Specifieke genencodering
Sommige genen in plasmiden bieden speciale eigenschappen aan de bacteriën, zoals antibiotische weerstand, zware metertolerantie, enz.	Episomen bevatten geen speciale genen. F plasmide bevat alleen F-factor DNA.
Gebruik als vectoren
Plasmiden worden gebruikt als vectoren.	Episomen worden niet gebruikt als vectoren.

Samenvatting - Plasmide vs Episome

Episoom en plasmide dienen als extrachromosomaal DNA van bacteriën. Plasmiden zijn zelfreplicerende kleine circulaire DNA-moleculen die speciale eigenschappen hebben zoals antibiotische resistentie, enz. Plasmiden worden gebruikt als vectoren in recombinant DNA-technologie. Plasmiden kunnen niet in bacterieel chromosoom integreren. Episome is een ander type extrachromosomaal DNA van bacteriën. Ze kunnen zich integreren in bacteriële chromosomen en overgaan tijdens de replicatie in dochtercellen. Ze zijn groter dan plasmiden bevatten meer basisparen. Dit is het verschil tussen plasmiden en episomen.

Referenties:

1. Abbas, Wasim. “Episomen. "DNA, Chromosoom, Genetische, en Host - JRank Articles. N. p., n. d. Web. 08 april 2017

2. Couturier, M., F. Bex, P. L. Bergquist en W. K. Maas. "Identificatie en classificatie van bacteriële plasmiden. "Microbiologische beoordelingen. U. S. National Library of Medicine, september 1988. Web. 08 april 2017

3. Bennett, P. M. "Plasmide gecodeerde resistentie tegen antibiotica: verwerving en overdracht van antibioticum resistentie genen in bacteriën. "British Journal of Pharmacology. Nature Publishing Group, maart 2008. Web. 08 april 2017