Verschil tussen paramagnetische en diamagnetische | Paramagnetische vs Diamagnetische

Anonim

Paramagnetisch vs Diamagnetisch

Materialen hebben de neiging om zwakke magnetische eigenschappen te tonen in aanwezigheid van een extern toegepast magnetisch veld . Sommige materialen worden aangetrokken door het externe magnetische veld, terwijl sommige afstoten door het externe magnetische veld. Door dit magnetische gedrag kunnen elementen en verbindingen worden gecategoriseerd als twee typen, namelijk paramagnetische en diamagnetische materialen die door externe magnetische velden worden aangetrokken, worden 'paramagnetische' genoemd en materialen die door externe Magnetische velden heet 'Diamagnetic'.

Meer over Paramagnetisme

Paramagnetisme komt voor door de aanwezigheid van ongepaarde elektronen in het systeem. Elk element heeft een ander aantal elektronen, en dat definieert zijn chemische karakter. Volgens hoe deze elektronen in de energieniveaus rond de kern van het respectievelijke atoom vullen, blijven sommige elektronen ongeparkeerd. Deze ongepaarde elektronen fungeren als kleine magneten die magnetische eigenschappen veroorzaken onder invloed van een extern aangelegd magnetisch veld. Eigenlijk is het de spin van deze elektronen die magnetisme veroorzaakt.

Paramagnetische materialen hebben permanente dipoolmagnetische momenten door de draai van de ongepaarde elektronen, zelfs tijdens het ontbreken van een extern magnetisch veld. Maar deze dipolen oriënteren zich willekeurig door thermische beweging en geven dus een nulnet-dipoolmagnetisch moment. Wanneer een extern magnetisch veld wordt toegepast, hebben de dipolen de neiging om in de richting van het toegepaste magnetische veld af te stemmen, wat resulteert in een netto-dipoolmagnetisch moment. Daarom worden paramagnetische materialen licht aangetrokken door het externe magnetische veld en het materiaal behoudt geen magnetische eigenschappen zodra het externe veld is verwijderd. Alleen een kleine geïnduceerde magnetisatie wordt gecreëerd, zelfs in aanwezigheid van een extern magnetisch veld, en dit komt omdat slechts een kleine fractie spins is georiënteerd door het externe magnetische veld. Deze fractie is direct evenredig aan de sterkte van het aangemaakte veld.

Over het algemeen hoger de no. van ongepaarde elektronen, hoger het paramagnetisme en hoger de sterkte van het veld gecreëerd. Daarom tonen overgang en innerlijke overgangsmetalen sterkere magnetische effecten door de lokalisatie van 'd' en 'f'-elektronen en ook door aanwezigheid van meerdere ongepaarde elektronen.Enkele algemeen bekende paramagnetische elementen omvatten Magnesium , Molybdeen, Lithium en Tantalum. Er zijn ook sterkere synthetische paramagneten zoals 'ferrofluiden'.

Meer over Diamagnetisme

Sommige materialen hebben de neiging om een ​​afgestemd magnetisch gedrag te tonen wanneer ze in contact komen met een extern magnetisch veld. Dit wordt gezegd dat ze diamagnetisch zijn, en zij creëren magnetische velden die tegengesteld zijn in de richting van het externe magnetische veld en derhalve de afstoting. Over het algemeen hebben alle materialen diamagnetische eigenschappen die een zwakke bijdrage leveren aan het magnetische gedrag van het materiaal wanneer het onderworpen wordt aan een extern magnetisch veld. Maar in materialen die andere magnetische eigenschappen zoals paramagnetisme en ferromagnetisme tonen, is het effect van diamagnetisme onbeduidend. Door zijn zwakke magnetische eigenschap is het effect van diamagnetisme moeilijk te observeren. 'Bismut' fungeert als een sterke diamagnet.

Wat is het verschil tussen paramagnetisme en diamagnetisme?

• Paramagnetische materialen worden aangetrokken door externe magnetische velden, terwijl diamagnetische materialen afstoten.

• Paramagnetische materialen hebben tenminste één ongepaarde elektron in het systeem, maar diamagnetische materialen hebben al hun elektronen gepaard.

• Het magnetische veld dat door paramagnetische materialen wordt gecreëerd, ligt in de richting van het externe magnetische veld, terwijl het magnetische veld dat door diamagnetische materialen wordt gecreëerd in tegengestelde richting naar het externe magnetische veld staat.

• Paramagnetisme is een sterker magnetisch gedrag dat alleen door selectieve materialen wordt tentoongesteld, terwijl diamagnetisme een zwak magnetisch gedrag is dat doorgaans wordt getoond door alle materialen en gemakkelijk onderdrukt wordt in aanwezigheid van sterkere magnetische eigenschappen.

Lees meer: ​​

1. Verschil tussen elektromagnetische inductie en magnetische inductie

2. Verschil tussen harde en zachte magnetische materialen

3. Verschil tussen zwaartekracht en magnetisme

4. Verschil tussen Noordpool en Zuidpool

5. Verschil tussen permanente en tijdelijke magneten

6. Verschil tussen Permanente Magneet en Elektromagnet

7. Verschil tussen magnetische kracht en elektrische kracht

8. Verschil tussen magnetische flux en magnetische fluxdichtheid