Verschil tussen de taal- en letterkunde | Linguïstiek vs Literatuur

taalkunde vs literatuur

sleutelverschil tussen de taal- en letterkunde is dat de taalkunde betrekking heeft op de systematische studie van een taal, terwijl literatuur kan worden gedefinieerd als de studie van geschreven werken binnen een taal. Dit wijst duidelijk op dat het belangrijkste verschil tussen deze twee vakgebieden gebaseerd is op structuur en inhoud, hoewel beide de taalgemeenheid als basis voor hun werk hebben. In dit artikel wordt geprobeerd deze twee termen, linguïstiek en literatuur te definiëren, terwijl het begrip van de verschillen in de twee velden begrijpt.

Wat is de taalkunde?

De menselijke talen die ons in staat stellen om te communiceren met elkaar hebben zeer systematische structuren. Linguïstiek is een veld dat deze structurele aspecten van een taal bestudeert. Vandaar dat het kan worden gedefinieerd als de systematische en wetenschappelijke studie van een taal. Het omvat de studie van de taal in relatie tot zijn aard, organisatie, herkomst, contextuele impact, cognitieve en dialectische vorming. Taalkundigen zijn bezorgd over de aard van talen, hun systematische component, de samenhang en verschillen die bestaan ​​tussen menselijke talen en de cognitieve processen die in het spel komen.

Het vakgebied linguïstiek bestaat uit een aantal onderdelen die de totaliteit van de taalkunde creëren. Zij zijn fonetica (de studie van de fysieke aard van spraakgeluiden), fonologie (de studie van de cognitieve aard van spraakgeluiden), morfologie (het bestuderen van woordvorming), syntaxis (de studie van zinvorming), semantiek (de studie van betekenis) en pragmatica (de studie van het gebruik van de taal). Anders dan deze zijn er andere disciplines die verband houden met de taalkunde, zoals psycholinguïstiek, sociolinguïstiek, dialectologie, etno-linguïstiek, enz.

Wat is Literatuur?

Literatuur omvat geschreven werken die tot veel genres behoren, variërend van poëzie en drama tot romans. Literatuur is een kunstwerk. Het is een creatie van een wereld die de lezer toelaat om niet alleen in een buitenaardse wereld te duiken, maar ook de lezer mogelijk te maken om over verschillende kwesties te reflecteren. Het is niet alleen een overweging van de gewone speech maar bevat artistieke waarde. Er zijn verschillende vormen van literatuur voornamelijk prosa en poëzie. Prose omvat drama's, romans en korte verhalen, terwijl poëzie verwijst naar een melodieus en ritmisch kunstwerk. In tegenstelling tot de taalkunde is de literatuur stevig in de structuur en zijn relaties.Het is niet beperkt tot een bepaald gebied en heeft een groot canvas. Als we naar de Engelse literatuur kijken, zijn de literaire werken verdeeld in verschillende tijdperken, ook bekend als literaire tijdvakken in de Engelse literatuur voor het bestuderen, zoals de renaissance, de romantische periode, de Victoriaanse periode enzovoort. Voor elke periode zijn er hedendaagse schrijvers, dichters en toneelschrijvers die voor hun literaire werk vooraanstaande cijfers van de tijd waren. Bijvoorbeeld in de Victoriaanse periode waren Alfred Lord Tennyson, The Bronte-zussen Robert Browning en Thomas Hardy prominente figuren die op het moment van populariteit van de samenlevingen of later ook belangrijker waren voor de betekenis van hun bijdrage aan de literatuur.

Wat is het verschil tussen de taal- en letterkunde?

• Terwijl de taalkunde meer is van een systematische studie van taal- en menselijke communicatie, komt de literatuur anders over, waardoor literatuurwerken zijn studiemateriaal zijn.

• Een belangrijk contrast tussen de twee disciplines vloeit voort uit de systematische aard die verband houdt met de velden en subjectiviteit. In de taalkunde is er minder ruimte voor subjectieve ideeën en het is een wetenschappelijke en objectieve studie, terwijl literatuur meer subjectief is en groot is.

• Beide velden zijn echter gebouwd op de component van de taal als belangrijkste bron.