Verschil tussen LDL en VLDL cholesterol
LDL vs VLDL Cholesterol
Niet-overdraagbare ziekten, of NCD's zijn een heet onderwerp geworden, omdat andere infectieziekten enigszins onder controle en als een van de belangrijkste bijdragen aan morbiditeit en sterfte bij mensen. NCD is een collectieve term voor hart- en vaatziekten en neoplastische aandoeningen. Cardiovasculaire aandoeningen zijn afhankelijk van veel factoren, en een van die factoren die een vitale rol spelen is dyslipidemie. Dit heeft een familiale tendens met aspecten van dieet die eraan bijdraagt. Lipoproteïne-niveau is een van de determinanten van het transport van vetten door het hele lichaam, en bij het diagnosticeren van de conditie in vroege stadia. Twee dergelijke belangrijke lipoproteïnen zijn zeer lage dichtheidslipoproteïnen (VLDL) en low density lipoproteïnen (LDL). We zullen nu deze twee biologische markers bespreken over hoe ze bijdragen en van elkaar verschillen.
LDL-cholesterolLDP-lipoproteïnen (LDL) dragen het nieuw gevormde cholesterol uit de lever naar de andere weefsels in het lichaam. Het is gerelateerd aan vroege atheroomvorming die voortkomt naar atherosclerose bij het verkleinen van de slagaders en leidt tot vroegtijdige leeftijd en de dood tot hart- en vaatziekten (hartaanvallen en beroertes). Bij transport naar de arteriële muren ondergaan deze LDL-gekoppelde cholesterolen oxidatie, die de vorming van plaques bevordert. Meestal is de LDL laag in triglyceriden (TG's) en hoog in cholesterolen. Vermindering van LDL-niveaus kan worden bereikt door positieve veranderingen in levensstijl en compatibel gebruik van het medicijnstatine, en tot een lager niveau met fibrates, nicotinezuur, gemfibrozil en harsen zoals cholestyramine.
Zeer lage dichtheidslipoproteïnen (VLDL) zijn verantwoordelijk voor het verplaatsen van de vetten en cholesterolen door het bloed. Het wordt in de lever geproduceerd. Zo is het alleen aanwezig als mediator bij het transport van triglyceriden en cholesterolen. Dit lipoproteïne bevat een groot aantal apolipoproteïnen die nodig zijn voor bindende lipiden aan eiwitten om deze discrete deeltjes te vormen. Ze bevatten Apo B 100, Apo E, Apo C I en Apo C II. Ze worden verworven en verloren onderweg, uiteindelijk om het eindproduct te vormen. VLDL bevat hoge hoeveelheden triglyceriden en lagere hoeveelheden cholesterol. Meting van VLDL wordt indirect door middel van triglyceriden gehalt. Het management is gebaseerd op het beheer van triglyceriden. Zo wordt de reductie van TG gedaan door oefeningen en omega-3 visoliën.
Zowel LDL als VLDL zijn lipoproteïnen die apolipoproteïnen bevatten die TG, cholesterol, eiwitten en fosfolipiden bevatten. Beiden bevatten Apo B 100, en belangrijk bij het transporteren van het vet.Maar de VLDL is hoog in TG's en LDL is hoog in cholesterol. VLDL zou het grootste deel van de TG lichten om uiteindelijk LDL te worden. De LDL kan direct worden gemeten, maar de VLDL kan niet direct worden gemeten. Het beheer van LDL kan worden gedaan via specifieke medicijnen zoals statines en carbametes, maar het beheer van VLDL wordt gedaan door het beheer van TG's, die op zijn beurt wordt beheerd door visolie. Beide deze factoren zijn prominent bij het creëren van hart- en vaatziekten die leiden tot prominente morbiditeit en sterfte.
Conclusie
Waar LDL hoog is in cholesterol, is VLDL hoog in TG's; waar LDL direct gemeten kan worden, kan VLDL niet zijn. En we kunnen LDL direct beheren, maar we kunnen de VLDL's niet.
