Difference between Latter and Former Verschil tussen

'Latter' versus 'Former'

Linguistics kent drie categorieën, namelijk; de studie van taalvorm en -structuur, taalbetekenis en taal in context. De studie van de taalvorm of structuur wordt ook wel grammatica genoemd en richt zich op de regels die worden gevolgd door de sprekers of luisteraars van een taal.

Deze regels omvatten de gebieden van morfologie die de formatie en samenstelling van woorden is, syntaxis die de vorming en samenstelling is van zinnen en zinnen uit woorden, en fonologie die het geluid van woorden is.

Grammatica omvat ook fonetiek, wat de studie is van de fysieke eigenschappen van spraak, semantiek die de betekenis van woorden bestudeert, en pragmatiek die de studie is van hoe gesproken woorden worden gebruikt in communicatie.

Bijvoeglijke naamwoorden worden gebruikt bij het samenstellen van zinnen en zinnen. Ze worden gebruikt om een ​​zelfstandig naamwoord of voornaamwoord te kwalificeren en om meer informatie over een onderwerp te geven. De meeste talen hebben bijvoeglijke naamwoorden, waaronder de Engelse taal.

Er zijn verschillende classificaties van bijvoeglijke naamwoorden:

* Attributieve bijvoeglijke naamwoorden, die voorafgaan aan het zelfstandig naamwoord dat ze wijzigen, maar afhankelijk van het adjectief en de relatie tot het zelfstandig naamwoord, kan het ook het zelfstandig naamwoord volgen.

* Predicatieve bijvoeglijke naamwoorden, die zijn gekoppeld aan het zelfstandig naamwoord dat ze wijzigen door een koppelingsmechanisme.

* Absolute bijvoeglijke naamwoorden, die het zelfstandig naamwoord of voornaamwoord wijzigen waar ze het dichtst bij zijn.

* Nominale bijvoeglijke naamwoorden, die fungeren als zelfstandige naamwoorden.

* Beschrijvende adjectieven, die het zelfstandig naamwoord beschrijven.

* Adjectieven van aantal, die de hoeveelheid en waarde van het onderwerp aangeven.

* Demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden, die op bepaalde dingen wijzen.

De woorden 'laatste' en 'voormalige' zijn bijvoeglijke naamwoorden, in het bijzonder demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden. Het zijn determinatoren die worden gebruikt om de relatieve positie van een zelfstandig naamwoord in tijd en ruimte uit te drukken of te identificeren.

Ze verwijzen naar dingen die al in een zin zijn genoemd en die meestal in formele taal worden gebruikt. Ze verwijzen naar dingen of mensen die eerder zijn genoemd en worden nu in een andere zin geciteerd.

'Oud' verwijst naar de eerste van de twee dingen of personen die eerder zijn genoemd, terwijl 'laatstgenoemde' verwijst naar de tweede van de twee genoemde dingen of mensen. 'Oud' betekent 'ouder' en 'laatste' betekent 'de meest recente of de laatste. '

Voorbeelden:

1. Mei Belle en June Lea zijn beiden goede zangers, maar de eerste is veel beter dan de laatste.

2. Zenia en Imelda zijn beide haar vrienden, maar de laatste is dichter bij haar dan de eerste.

3. Het laatste deel van de 19e eeuw bracht veel technologische vooruitgang voor de mensheid.

4. Deze mango is sappig en vers. De eerste betekent dat de mango sappig en verrukkelijk is; het laatste betekent dat het onlangs is geoogst.

5. We hebben twee partijen garnalen geoogst. Hoewel alle garnalen die we hebben geoogst voldeden aan de kwaliteitsnormen van de importeur, waren de eerste groter dan de garnalen.

Samenvatting:

1. Zowel 'laatste' als 'voormalige' zijn demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden. 'Laatste' verwijst naar de tweede van twee dingen of mensen die in een zin worden genoemd, terwijl 'voormalig' verwijst naar de eerste van twee dingen of personen die worden genoemd.

2. 'Oud' betekent 'ouder', terwijl 'laatst' 'het nieuwste of meest recente' betekent. '