Verschil tussen Beschuldiging, Veto of Terugroepen van een President Verschil tussen
Hoe kunt u legaal een president ontslaan?
Niet de eenvoudigste taak ter wereld
Met veel mensen in de VS en zelfs de wereld, nog steeds geschokt door de uitkomst van de recente presidentsverkiezingen, lijkt een zekere spijt van de koper slechts een natuurlijke reactie. Presidenten zijn echter op geen enkele manier vergelijkbaar met de defecte kerstverlichting, je kunt terugkeren naar het nerveuze wrak van een klerk die net Black Friday bij Walmart overleefd heeft voor een volledige terugbetaling. Jammer genoeg, voor diegenen die een mogelijk defecte president willen terugsturen, kun je de komende vier jaar met hem vastzitten.
Alle hoop is echter niet verloren. De iets oudere lezers zullen zich een zekere president Clinton herinneren die de tweede president in de geschiedenis van de VS werd die werd afgekeurd. De eerste was Andrew Johnson, de 17e president die Lincoln volgde. Hoe kun je dan een zittende president afzetten? Helaas heeft het niets te maken met perziken of perziktaart. Het is eerder een proces waarbij beide huizen van het Congres van de Verenigde Staten betrokken zijn, die naar alle waarschijnlijkheid verstoken zijn van smakelijke perziktraktaties. Een groot deel van dit artikel zal worden gewijd aan het proces van afzetting en de ongelukkigen die afgekeurd zijn, terecht of niet. Ten slotte zal ik onderzoeken of er andere methoden beschikbaar zijn voor het woedende publiek om vreedzaam te worden bevrijd van een gekozen functionaris. Spoiler alert, als je via juridische methoden hoopte de huidige president te kunnen afzetten, zul je teleurgesteld zijn.
Beschuldiging een slanke mogelijkheid
Het recht om openbare functionarissen te beschuldigen is gegarandeerd in de Amerikaanse grondwet. In artikel I, afdelingen 2 en 3, worden de redenen uiteengezet die nodig zijn terwijl artikel II, afdeling 4, het te volgen proces behandelt (Brunner 2017). Uit bovengenoemde artikelen blijkt dat een president van een openbaar ambtenaar "… zal worden verwijderd in beschuldiging en veroordeling van verraad, omkoping of andere zware misdrijven en misdrijven. "(U. S. Const., Artikel II, afdeling 4).
Het Amerikaanse proces kan worden gezien als een lening van het Britse parlementaire proces (Loftgren 1998). Het Britse parlement ontwikkelde het proces om een soort van controle over de koning uit te oefenen. Het parlement kon de koning niet rechtstreeks beschuldigen, aangezien het werd gezien als zijn regel goddelijk geïnspireerd was, wat betekent dat hij door God was gekozen om te regeren en hem van de troon te schoppen, het lot zeker zou verleiden. Integendeel, het Parlement kon ministers en andere openbare ambtsdragers ter verantwoording roepen, die als de favoriet van de koning werden beschouwd en een instrument waren om de wil van de koning te zien gebeuren. Deze vorm van afzetting kwam om de strijd tussen de Koning en het Parlement te definiëren voor de grenzen van de macht. Uiteindelijk zou het tot een hoogtepunt komen, excuseer de vreselijke woordspeling toen Charles I in 1649 werd geëxecuteerd door Oliver Cromwell en het nieuw gevormde Gemenebest (Loftgren 1998).Voorafgaand aan dit waren veel van de Koningen voorstanders van ministers die werden afgezet door het parlement om te proberen de absolutistische macht die koning Charles hanteerde te beperken, evenals degenen die op verschillende sluwe manieren probeerden de macht van het Parlement te ondermijnen. De vreemd geformuleerde 'Hoge Misdaden en Misdemeanors' in de Amerikaanse grondwet worden rechtstreeks overgenomen uit de Britse parlementaire regels die hun afkeuringsproces regelen.
Alle zestien, nu beruchte functionarissen, die in de VS zijn afgezet, kunnen grofweg in drie gedragscategorieën worden geplaatst waar afkeuring geschikt is. Die categorieën zijn "(1) de constitutionele grenzen van de bevoegdheden van het bureau overschrijden in afwijking van de bevoegdheden van een andere tak van de overheid; (2) zich gedragen op een manier die grotendeels onverenigbaar is met de juiste functie en doel van het kantoor; en (3) gebruik van de kracht van het kantoor voor een ongepast doel of winst. "(Loftgren 1998). Elk van deze categorieën zal om beurten worden bekeken.
"Overschrijding van de bevoegdheden van het Bureau in afwijking van die van een andere afdeling"
De eerste Amerikaanse beschuldiging van vervolging rustte op deze gronden. Deze tamelijk dubieuze eer wordt geschonken aan senator William Blount in 1797. Hij probeerde de Creek en Cherokee Native Americans op te hitsen in het aanvallen van Spaanse kolonisten in Florida om de Britten te helpen bij het veroveren van het territorium. Niet de acties van de patriottische Amerikaan, ik weet het zeker, hoewel het geruststellend is om mensen in het verleden te kennen, hun politici ook niet hebben vertrouwd. Hij werd "aangeklaagd wegens samenzwering om de neutraliteit van de Verenigde Staten in gevaar te brengen. "(Loftgren 1998)
De beschuldiging van president Johnson berustte op beschuldigingen dat hij zijn bevoegdheden had overschreden. Historisch gezien wordt het echter gezien als een resultaat van een bittere tweepartijse strijd tussen democraten en republikeinen als gevolg van de wederopbouw van het zuiden na de burgeroorlog. In het kort werd Johnson beschuldigd van het overtreden van de wet op de tenure of office, die in wezen de macht van de president wegnam om leden van zijn kabinet te verwijderen. De katalysator deze beschuldiging was dat Johnson zijn minister van oorlog Edwin M. Stanton (Loftgren, 1998) verwijderde. Sinds deze gebeurtenis heeft het Congres wetten uitgevaardigd om de afzetting van ambtsdragers om politieke redenen te voorkomen.
"Zich op een manier gedragen die totaal onverenigbaar is met de juiste functie en het doel van het kantoor"
Voor rechter John Pickering werd zijn neiging om te drinken op het werk tot het punt waarop hij zichtbaar dronken was, gezien als een schending van zijn vertrouwen en plicht als rechter. Hij had volgens de notulen van de hoorzitting zelfs profane taal gebruikt, terwijl hij dronken was op de bank en werd vervolgens beschreven als 'van losse moraal en onmatige gewoonten zijn. "(Loftgren 1998). Dit was genoeg, en terecht, om ervoor te zorgen dat zijn hamer-dagen voorbij waren. In een ander geval werd rechter Samuel Chase, hooggerechtshof van het hooggerechtshof, in 1804 beschuldigd van het toestaan dat zijn partijdige opvattingen zijn beslissingen in twee processen beïnvloedden.Gelukkig zijn er maatregelen om vooroordelen en dronken rechters aan te pakken.
"Gebruikmaken van de macht van Office voor een oneigenlijk doel of winst"
Voor degenen die geen vier jaar president Trump willen zien, is dit misschien wel uw beste argument voor afzetting. Als we kijken naar Trumps onwil om zijn zakenimperium in een blind vertrouwen te plaatsen, zou hij zich kunnen openstellen voor de gevreesde liberale media van het stellen van ongemakkelijke vragen over de aard van zijn zakelijke transacties. Als hij dan die irritante journalisten onterecht zou straffen, dan is deze troef in het spel. Historisch gezien werd rechter George W. English in 1926 beschuldigd van het dreigen met het opsluiten van een krantenredacteur voor een kritisch redactioneel stuk.
Om met succes een openbare ambtenaar, waaronder een zittende president, te beschuldigen, moet een formele beschuldiging of beschuldiging aan de Tweede Kamer worden voorgelegd. Om succesvol te zijn, moet het bij de stemming een gewone meerderheid hebben. Daarna wordt het voor berechting en veroordeling naar de Senaat verplaatst. Om een veroordeling te krijgen, heeft het een tweederde meerderheid nodig bij de stemming. Interessant dat geen van de afgekeurde presidenten is veroordeeld.
Andere methodes om de president te ontslaan
Helaas voor diegenen in Amerika die de Democraten vervloeken en standaard kiest het Electoral College je opties om te zeggen: "Je bent ontslagen! "Zijn beperkt. In Zuid-Afrika staat de Grondwet het parlement toe om een motie van wantrouwen uit te vaardigen of de regerende partij kan zich de president herinneren. Recall is geen optie in de Verenigde Staten op federaal niveau, aangezien de Grondwet daar momenteel niet voor zorgt (Murse 2017). In een paar staten hebben ze een staatswet die voorziet in het terugroepen van openbare functionarissen.
Alle hoop is niet verloren voor degenen die een president willen afzetten met legale, en nog belangrijker vreedzame middelen, er zijn twee verdere bepalingen in de Amerikaanse grondwet. Dat gezegd hebbende, is de kans dat deze daadwerkelijk werken ongeveer hetzelfde als dat je je plaatselijke toverdokter een toverdrank tovert om een zittende president kwijt te raken. Dit zijn de emolumenten-clausule en de invaliditeitsclausule. Een beloning voor diegenen die te lui zijn om naar een woordenboek te zoeken, is "… een salaris, een vergoeding of een winst van een baan of kantoor. "(Brooks Spector 2017). De clausule luidt: "Geen titel van adel wordt verleend door de Verenigde Staten: En geen persoon die enig kantoor van winst of vertrouwen onder zich heeft [de Verenigde Staten], zal, zonder de toestemming van het congres, een geschenk, een bewijsstuk, aanvaarden. Kantoor of titel, van welke aard dan ook, van welke koning, prins of buitenlandse staat dan ook. "(U. S. Const., Artikel I). Om dit dier uit een unieke magische hoed te halen, moet je bewijzen dat de zakelijke activiteiten van de president een buitenlandse regering hebben geprofiteerd en beïnvloed, zodat het de onafhankelijkheid van de VS belemmert. De invaliditeitsclausule luidt: "Telkens wanneer de vicepresident en een meerderheid van de belangrijkste functionarissen van de uitvoerende departementen of van een ander orgaan als het Congres de wet voorziet, bezorgt de voorzitter aan de president pro tempore van de senaat en de voorzitter van het Huis van afgevaardigden hun schriftelijke verklaring dat de president niet in staat is om de bevoegdheden en plichten van zijn functie te vervullen, de vice-president neemt onmiddellijk de bevoegdheden en taken van het bureau als waarnemend president op zich."(U. S. Const., Sectie 4). Veel succes met het verkrijgen van de huidige president ongeschikt verklaard om als president te dienen, zowel mentaal als fysiek, met Republikeinen die de meerderheid van beide huizen en sterke bondgenoten in zijn kast hadden. Tenzij de huidige president echt iets doet om al zijn vroegere 'schokkende' momenten te overtroeven, lijkt het alsof Amerika vastzit aan hem.
