Verschil tussen IBS en coeliakie Verschil tussen

Inleiding

Prikkelbare darm syndroom (IBS) is een functionele aandoening die het maag-darmkanaal aantast, terwijl coeliakie een auto-immuunziekte van het maagdarmkanaal is.

Verschil tussen oorzaken-

Coeliakie ontstaat door een reactie op een eiwit dat prolamin wordt genoemd en dat wordt aangetroffen in verschillende granen zoals tarwe, gerst, soja enz. Dit eiwit modificeert het peptide dat transglutaminase wordt genoemd en resulteert in een ontstekingsreactie in het lef. Door de ontsteking langs de dunne darm van de dunne darm, is er interferentie met de opname van de voedingsstoffen die leidt tot gewichtsverlies en voedingstekorten. Er is ook een genetische koppeling die verantwoordelijk is voor coeliakie. Maar in de eerste plaats zijn prolaminen de eiwitten die verantwoordelijk zijn voor een auto-immuunreactie bij coeliakie.

De exacte oorzakelijke factor voor IBS is niet bekend. De factoren die het begin van deze aandoening predisponeren, zijn een sterke familiegeschiedenis, stress en een acute episode van een gastro-intestinale infectie.

Verschil in tekenen en symptomen-

De tekenen en symptomen van beide aandoeningen zijn vergelijkbaar en overlappen elkaar. Het kenmerkende symptoom van coeliakie is de ontlasting die vettig, bleek, los en vet bevat (steatorrhea). De andere symptomen zijn onder meer buikkrampen, opgeblazen gevoel, uitzetting en malabsorptiesymptomen van voedingsstoffen zoals anemie, terugkerende aften, enz. Het gevolg van deze chronische ziekte is een langetermijndeficiëntie van vitamine D, met andere in vet oplosbare vitaminen zoals A, E en k. Vanwege de niet-opname van koolhydraten, vetten is er gewichtsverlies. De andere tekortkomingen omvatten die van ijzer, koper en selenium.

De patiënt met IBS presenteert zich voornamelijk met buikklachten met aanhoudend afwisselend diarree en braken. Er is altijd pijn in de buik met de urgentie om ontlasting te passeren of de inactiviteit van de darmen te voltooien. Samen met deze symptomen, gastro-oesofageale reflux met eructation en winderigheid worden gezien. De symptomen variëren in intensiteit met psychologische stress, angst en depressie. Er is geen gewichtsverlies of een andere detecteerbare pathologie in IBS en er wordt aangenomen dat het gewoon een overgevoelige darm is met een lage pijngrens.

Verschil in diagnose-

Er zijn geen specifieke bloedtests voor PDS die de diagnose zouden kunnen bevestigen of bevestigen. Het is de symptomatische presentatie, samen met de persoonlijke en familiegeschiedenis die de ziekte zelf bevestigt. Er wordt echter een volledig aantal bloedcellen samen met een ontlastingsroutine en een leverfunctietest uitgevoerd om coeliakie en andere gastro-intestinale aandoeningen uit te sluiten. IBS is een diagnose van uitsluiting.

Het kenmerk van het diagnosticeren van coeliakie is de aanwezigheid van steatorrhea in een routine van ontlastingsroutine.De serologische tests omvatten detectie van anti-reticuline (ARA), anti-gliadine (AGA) en anti-endomysium (EMA) -antistoffen. Endoscopisch onderzoek bevestigt ook de diagnose bij coeliakie. De dunne darm lijkt prominent met een karakteristiek mozaïekpatroon dat ook wel 'gebarsten modder' wordt genoemd.

Samenvatting-

Zowel IBS als coeliakie hebben invloed op de darm, wat pijn en ongemak tot gevolg heeft. IBS is echter een functionele ziekte zonder pathologie en is gekoppeld aan erfelijke factoren en veranderingen in levensstijl. Symptomen zijn onder meer afwisselende diarree en obstipatie met buikpijn en uitzetting. Deze symptomen gaan gepaard met gastro-intestinale refluxklachten en de aanvallen worden vaak veroorzaakt door stress of veranderingen in het voedingspatroon. Coeliakie is een auto-immuunziekte waarbij de darmen gevoelig zijn voor eiwitten die de prolamin (gluten) worden genoemd. De patiënten presenteren zich met gewichtsverlies, diarree afgewisseld met constipatie, vitamine-, eiwitdeficiëntieverschijnselen en kenmerkend vettige ontlasting.