Verschil tussen Epitaph en Epithet Verschil tussen
De woorden 'epitaph' en 'epithet' kunnen erg op elkaar lijken. Dit komt omdat ze allebei een soortgelijk voorvoegsel hebben en de basiswoorden op elkaar lijken. Hun betekenissen zijn ook niet zo verschillend, omdat ze allebei te maken hebben met het spreken over andere mensen.
Het voorvoegsel in beide woorden is het Griekse woord 'epi'. Hoewel het een aantal dingen betekent, zijn de betekenissen van 'aan', 'over' en 'aan' de meest voorkomende in het Engels. Dit kan in een paar woorden worden gevonden: 'epicentrum' of 'over het centrum'; 'epidemie' of 'over het volk', betekende vroeger een wijdverspreide ziekte; of 'epinefrine', een ander woord voor adrenaline, wat 'op de nieren' betekent, de organen die adrenaline produceren.
'Epitaph' is de combinatie van 'epi' met het woord 'taphos', wat 'tomb' betekent, om de betekenis 'op het graf' te creëren. Dit resulteerde in 'epitaphios', wat 'gerelateerd aan een begrafenis' betekent. Het werd in het Latijn geleend als het woord 'epitaphium', wat een lofrede betekent - een toespraak bij een begrafenis - en vervolgens in het Frans en tenslotte Engels.
Een epitaph, als zelfstandig naamwoord, kan een van twee dingen betekenen. Ten eerste kan het een inscriptie zijn die op een grafsteen is geschreven. Deze worden meestal daar geplaatst om de doden te herdenken met een van hun favoriete uitspraken of iets dat anders bij hen past. Ten tweede kan het een ander soort kort stukje schrijven zijn - zoals een gedicht of een overlijdensbericht, dat een korte kennisgeving van overlijden of biografie is - dat bedoeld is om hen te gedenken, maar niet op het graf wordt geplaatst.
Als een werkwoord is het de handeling van het maken van een grafschrift, of je er nu een schrijft, het in een grafsteen schrijft, of het hardop uitspreekt. Vanwege de laatste betekenis kan dit ook het maken van een lofrede betekenen, hoewel het gebruikelijke woord dat in dat geval wordt gebruikt, 'eulogize' is in het Engels of 'eulogise' in het Verenigd Koninkrijk of in Commonwealth English.
Het woord 'epithet' komt van het voorvoegsel 'epi' toegevoegd aan het woord 'tithenai', wat een werkwoord was dat 'zetten' betekende, wat resulteerde in 'aanzetten'. Dit resulteerde in het woord 'epithetos', wat 'toegevoegd' of 'toegeschreven' betekent. Dit werd in het Latijn geleend als het woord 'epitheton', wat het woord voor 'adjectief' was. Vanaf daar ging het ook naar het Frans en vervolgens naar het Engels.
Een epitheton is een beschrijvende term die wordt gebruikt om iets te karakteriseren, meestal als een substituut voor een naam. Een bijnaam kan bijvoorbeeld een voorbeeld zijn, omdat ze meestal een kortere vorm van de naam van de persoon zijn of iets dat hen beschrijft op basis van één kenmerk. De laatste, een beschrijving, zou een bijnaam zijn. Ook zou een term van vertedering als 'mijn liefde' of 'honing' waarschijnlijk onder die categorie passen. Een bijvoeglijk naamwoord toegevoegd aan het einde van een naam, zoals Catherine de Grote of Ivan de Verschrikkelijke, zou ook een epitheton zijn.
De betekenis die tegenwoordig het meest te zien is, is echter de betekenis van een belediging, vooral een belediging die van toepassing is op een hele categorie, zoals een racistische of seksistische term. Niet alle gebruiken van 'epithet' worden gebruikt om beledigingen te beschrijven, maar het is gebruikelijker om andere woorden te gebruiken. Een bijnaam zou het meest gebruikte woord zijn wanneer het positief is - hoewel bijnamen denigrerend kunnen zijn - en negatieve gebruiken hoogstwaarschijnlijk worden beschreven als beledigingen of leuzen.
Samenvattend gebruiken beide woorden het Griekse woord 'epi', wat 'aan' betekent. Een grafschrift is een schrift dat wordt gebruikt om de doden te gedenken, meestal geplaatst op de graf marker, maar soms op een andere locatie. Een epitheton is een beschrijvende alternatieve naam voor iets dat vaak als een negatieve beschrijving wordt gebruikt, maar niet altijd.