Verschil tussen kristal en diamant

Crystal vs Diamond

Onder vele soorten kristallen is diamant een van de kristallen die uit koolstof gevormd zijn. Daarom heeft diamant veel vergelijkbare eigenschappen van een kristal.

Kristallen

Kristallen zijn vaste stoffen, die structuren en symmetrie hebben besteld. De atomen, moleculen of ionen in kristallen zijn op een bepaalde manier geregeld, dus hebben een lange afstandsorde. Kristallen komen natuurlijk op aarde op als grote kristallijne rotsen, zoals kwarts, graniet. Kristallen worden ook gevormd door levende organismen. Bijvoorbeeld wordt calciet geproduceerd door mollussen. Er zijn op water gebaseerde kristallen in de vorm van sneeuw, ijs of gletsjers.

Kristallen kunnen worden gecategoriseerd volgens hun fysische en chemische eigenschappen. Zij zijn covalente kristallen (bijvoorbeeld diamant), metaalkristallen (bijv. Pyriet), ionische kristallen (bijvoorbeeld natriumchloride) en moleculaire kristallen (bijvoorbeeld suiker). Kristallen kunnen verschillende vormen en kleuren hebben. Kristallen hebben een esthetische waarde, en ook wordt geacht genezende eigenschappen te hebben; dus mensen gebruiken ze om sieraden te maken. Bovendien gebruiken mensen kristallen als kwarts om glas, klokken en sommige computeronderdelen te maken.

Per definitie is een kristal "een homogene chemische verbinding met een reguliere en periodieke ordening van atomen. Voorbeelden zijn haliet, zout (NaCl) en kwarts (SiO ₂ ). Maar kristallen zijn niet beperkt tot mineralen: ze zijn het meest vaste stof, zoals suiker, cellulose, metalen, botten en zelfs DNA. "

Diamond

Diamond is een kostbare steen en het is de meest populaire edelsteen. Diamant is een allotrope koolstof. De koolstofatomen zijn tetrahedraal gebonden aan elkaar om het diamantrooster te vormen. Elke koolstof is dus sp ³ gehybridiseerd. Het is een variatie van gezicht centraal kubieke. Het diamantrooster is gemaakt door drie dimensionaal gedispergeerde en verbonden koolstofatomen. Dus in vergelijking met grafiet met koolstofatomen in lakens, zijn de chemische bindingen van diamanten zwakker. Diamant is een transparant kristal. Het is normaal geel, bruin, grijs of kleurloos, maar door de onzuiverheden kan het soms kleuren zoals rood, violet, oranje enz. Hebben.

Diamantkristal heeft nuttige eigenschappen, waardoor het ook waardevoller is. Het is het moeilijkste materiaal bekend. In de Mohs-schaal van hardheid is het gerangschikt als een waarde van 10, wat de hoogste waarde is. De hardheid van de steen hangt af van zijn zuiverheid, kristallijne perfectie en oriëntatie. Vanwege zijn hardheid wordt het gebruikt om glas te knippen, en ook als een edelsteen om juwelen te maken. De diamant heeft een hoge thermische geleidbaarheid die varieert tussen 900-2, 320 W · m ^-1 · K ^-1 . Diamanten kunnen ook fungeren als halfgeleiders. Diamanten hebben uitzonderlijke optische eigenschappen die het weer als een edelsteen geschikt maken.

Aangezien diamanten lipofiel zijn, kunnen ze met olie worden geëxtraheerd. Verder is het hydrofoob. Diamanten zijn niet erg reactief. Diamanten worden natuurlijk gevormd in de Aarde mantel bij hoge druk en hoge temperatuur. Dit proces duurt biljoenen jaren. Echter, nu is er een synthetisch proces om diamanten te produceren door de natuurlijke omstandigheden na te bootsen.

Wat is het verschil tussen Crystal and Diamond ? • Diamant is een kristal. • Diamanten zijn het hardste kristal in vergelijking met andere kristallen. • Diamant heeft uitzonderlijke optische eigenschappen in tegenstelling tot andere kristallen. • Thermische geleidbaarheid is hoger voor diamanten dan veel andere kristallen. • Diamanten zijn duur in vergelijking met veel van de andere kristallen.

Referentie

1. Wenk, H. R., Bulakh A., "Mineralen: hun grondwet en oorsprong", Universiteitspers, Cambridge, 2004