Verschil tussen hoofdstuk 7 en hoofdstuk 13
hoofdstuk 7 versus hoofdstuk 13
is hoewel de namen hoofdstuk 7 en hoofdstuk 13 eruit lijken te zijn Uit een boek worden ze uitermate belangrijk voor een persoon die door een zeer slechte financiële fase gaat. Wanneer een persoon schuld is gereden en zijn leningen niet kan terugbetalen, kan hij in een van beide hoofdstukken faillissement aanvragen. Faillissement is een juridisch proces dat is ontwikkeld om mensen en bedrijven in staat te stellen zich te ontdoen van hun schulden of terug te betalen onder de bescherming van het faillissementsrechtbank. Faillissementen zijn over het algemeen van twee soorten, liquidatie en reorganisatie. Terwijl clausules van hoofdstuk 7 worden ingeroepen bij het invullen van faillissement bij liquidatie, wordt hoofdstuk 13 in geval van reorganisatie gebruikt.
Hoofdstuk 7
Faillissementen ingediend onder hoofdstuk 7 staan ook bekend als rechte faillissementen. Dit hoofdstuk is de voorkeur voor de meeste mensen die faillissementen indienen. Dit houdt in dat alle activa van de persoon worden vereffend en de schulden worden terugbetaald. De rechtbank beslist hoeveel geld aan welke schuldeiser gaat. Sommige activa van een persoon die faillissement aanvraagt, zijn vrijgesteld van liquidatie. Deze omvatten zijn auto en thuis, afgezien van een aantal andere activa. Liquidatie vindt plaats volgens de wetten van de staat waarin de persoon woont. Het is niet gemakkelijk geweest om in het kader van hoofdstuk 7 een faillissement in te dienen sinds sinds enkele wijzigingen in 2005 zijn opgenomen. Nu als 25% of meer van de schuld terugbetaald kan worden door liquidatie van activa, kan de persoon niet in aanmerking komen voor het bestand onder hoofdstuk 7. <
Bij het indienen van faillissement moet een persoon alle feiten en informatie verstrekken zoals
Lijst van schuldeisers met hun vorderingen
- Bron en bedrag van de maandelijkse inkomsten van de schuldenaar
- Lijst van alle activa, inclusief eigendom details
- Lijst met alle maandelijkse uitgaven
Zoals eerder beschreven, is faillissement ingediend onder hoofdstuk 13 bekend als reorganisatie. Hier moet u de rechtbank voorstellen hoe u voornemens bent te betalen aan uw crediteuren. Hier worden enkele schulden volledig betaald; Sommigen worden gedeeltelijk betaald, terwijl sommige uitgewist worden en u helemaal een beetje verlenen. Een andere reliëf die een persoon krijgt, is een lange termijn om de schulden terug te betalen. Hoofdstuk 13 vraagt niet om liquidatie van activa. De rechtbank beslist uw betalingsplan na het horen van uw beroep.
Elk individueel bestandsschrift voor faillissement onder hoofdstuk 13, op voorwaarde dat zijn ongedekte schulden onder $ 360, 475 zijn en de beveiligde leningen minder zijn dan $ 1081400. De vereiste informatie aan de rechtbanken is hetzelfde als hoofdstuk 7.Een hofvergoeding van 194 dollar is van toepassing tijdens het indienen van faillissement onder hoofdstuk 13.
Het is gemakkelijk om te zien dat zowel hoofdstuk 7 als hoofdstuk 13 bedoeld zijn om een persoon te helpen met een financiële crisis. Beiden maken het gemakkelijker voor de schuldenaar, omdat ze hem gemakkelijk ademen door zijn last minder te maken. Echter, de overeenkomsten eindigen hier, aangezien er sprake is van sterke verschillen tussen de methodologieën.
Terwijl een liquidatie van activa van de schuldenaar plaatsvindt onder hoofdstuk 7 om de terugbetaling van schulden te vergemakkelijken, is er slechts een reorganisatie onder hoofdstuk 13 en de activa van de schuldenaar worden gered.
Faillissementen die onder hoofdstuk 7 zijn ingediend, zijn binnen 3 ½ maanden, terwijl de schuldenaar langer in jaren loopt om zijn schulden terug te betalen in hoofdstuk 13.
Faillissement is een zeer ernstig probleem, en men moet al zijn opties afwegen alvorens te worden ingediend in de rechtbanken. Concluderend kan worden gezegd dat met recente wijzigingen in de wetgeving het moeilijk is geweest om faillissement in hoofde van hoofdstuk 7 in te dienen. Het is beter voor een reorganisatie van uw schulden om eventuele gedoe te voorkomen tijdens het indienen van faillissement.
