Het verschil tussen een Bigot en een racist Verschil tussen

Wat is onverdraagzaamheid?

Zoals veel woordenboeken definiëren; de term fanatisme is de onverdraagzaamheid van mensen die anders zijn of die verschillende meningen en meningen hebben tegenover onszelf. Het is de daad van sterke en onredelijke overtuigingen tegen mensen, met een geringschattende sfeer. Dweepzucht kan vaak worden aangezien voor vooroordelen of racisme, maar het is in feite een op zichzelf staande discriminatie. Het is een meer ernstige vorm van discriminatie dan die van vooroordelen, omdat het gepaard gaat met ongewenst gedrag, het is vaak onwetend en hatelijk van aard en heeft geen systeem of sociale kracht nodig om ermee om te gaan. Het kan gewoon een persoon zijn die een bepaald geval van onverdraagzaamheid op gang brengt. Het kan moeilijk zijn om in het dagelijks leven de verschillen tussen deze twee termen te onderscheiden van diegenen die opstaan ​​en vechten tegen diegenen die onverdraagzaamheidspatronen vertonen, kunnen ook als zodanig worden geëtiketteerd, omdat ze in feite negatief zijn tegenover diegenen die onverdraagzaam zijn. Het is echter belangrijk om te begrijpen dat fanatisme het onwetend vertoon is van haat jegens een persoon of een groep mensen en daarom is het tegen verdraagzaamheid zijn in feite om verdraagzaamheid te hebben. Als dit verwarrend is, is het het beste om naar de filosoof Karl Popper te kijken die in zijn werk The Paradox of Tolerance heeft verklaard, "… als we niet bereid zijn om een ​​tolerante samenleving te verdedigen tegen de aanval van de onverdraagzame, dan is de verdraagzaam zal worden vernietigd, en verdraagzaamheid met hen … We moeten daarom in de naam van tolerantie het recht claimen om de onverdraagzame "

Het is goed om te zeggen dat we diegenen moeten uitdagen die anderen discrimineren, maar we moeten dit ook op de juiste manier doen. We kunnen zelf geen kwezels worden, door ons streven om dwepers te stoppen. We moeten, wanneer we fanatisme uitdagen, dit doen door middel van onderwijs en begrip, niet door de discriminatie en isolatie. Het gevaar bij het uitdagen van onverdraagzaamheid is het begrip dat veel vormen van onverdraagzaamheid worden gemaskeerd door schijnbare zorg voor het welzijn van een groep, een voorbeeld hiervan is de heimelijke onverdraagzaamheid in de samenleving tegen grotere mensen. Dit wordt aangetoond aan de hand van televisiebeelden, tijdschriftafbeeldingen en de overvloed aan drives die erop gericht zijn mensen te verzekeren van het beste in staat om gewicht te verliezen. Hoewel het in de meeste gevallen de bedoeling is mensen te helpen die een bepaald lichaamsbeeld willen hebben, is de boodschap zelf dat er nog een wenselijke vorm en lichaamsgrootte is dan een andere, wat in de root van het bericht een onverdraagzaam concept is. Deze aard van onverdraagzaamheid is het meest complex om te waken voor omdat het voorbeeld zou kunnen worden uitgebreid tot elke groep in de samenleving, bijvoorbeeld gebruikers van drugs en er is een dunne lijn tussen onverdraagzaamheid en sociale bezorgdheid in deze gevallen.

Wat is racisme? Net zoals onverdraagzaamheid, is racisme een soort van discriminatie op zich. Het is de overtuiging dat alle leden van een bepaald ras (zoals Aziaten, Arabieren en Joden) kenmerken, kwaliteiten en specifieke attributen hebben die ze allemaal als hetzelfde presenteren en inferieur zijn aan andere rassen. Het is heel erg een systeem en stelt degenen die aan de macht zijn in staat om door te gaan met degenen om hen heen die ze minder waarderen dan ze zijn. Het komt het meest voor in Amerika in blanke gemeenschappen die zwarte mensen als niets beters beschouwen dan slavenarbeid (een systeem dat in 1865 alleen in Amerika werd afgeschaft, maar de mening hierover is nog steeds erg groot en racisme is nog steeds aanwezig in een aantal locaties over de hele wereld.) Binnen racisme zijn er veel subcategorieën die het bijna onmogelijk maken om het meteen te herkennen, tenzij je er actief naar op zoek bent. Een van de gevaarlijkste vormen van racisme is 'onzichtbaar racisme', dat vaak voorkomt in het bedrijfsleven wanneer een werkgever aanvragen voor een baan beoordeelt. Terwijl hun ogen over de vormen voor hen bewegen, worden degenen met namen die duidelijk van Arabische of Afrikaanse origine zijn, naar de kant geduwd ten gunste van een aanvrager van een "John Smith". Het is ook aanwezig op elke openbare plaats met beveiliging. Een jonge zwarte man kan worden gevolgd door een bewaker in een winkel, omdat er een vooroordeel is dat hij iets steelt, terwijl iemand in feite de mogelijkheid heeft om een ​​dief te zijn.

Het volgende type racisme (waarover we in deze paragraaf kort hebben gesproken) is dat van systematisch racisme. Dit wordt het vaakst gezien in banken, waar u geen account kunt openen totdat u uw formulier in het Engels invult. Dit kan een probleem zijn als Engels niet uw eerste taal is en de klant het gevoel kan geven dat ze de aangeboden service niet verdienen. Of kan het zijn dat werkgevers geen mensen aannemen die in een ander land hebben gestudeerd omdat hun kwalificatie niet zo goed kan worden geacht als een graad uit het land waar de functie wordt uitgeoefend.

Hoe kunnen we het uitdagen?

In de meest eenvoudige bewoordingen is het uitdagen van racisme net zo eenvoudig als iemand horen die racistisch is en de persoon die je hoort corrigeren voor hun onrealistische en aanstootgevende meningen. Helaas zijn er veel situaties waarin racisme plaatsvindt en mensen niet spreken, omdat ze bang zijn voor de gevolgen. Vooral in de moderne samenleving als er zoveel mes- en wapencriminaliteit is, bestaat de angst dat als je iemand op straat uitdaagt, het je je leven kan kosten. Dus als je racisme en onverdraagzaamheid wilt aanpakken, moet je dat doen in een veilige omgeving en de beste plaats hiervoor is op scholen, aangezien kinderen opgroeien en ze leren dat verdraagzaamheid jegens anderen een grote bijdrage kan leveren aan het veranderen van onze samenleving. Het is ook mogelijk om deel te nemen aan een aantal campagnes om de effecten van onverdraagzaamheid en racisme te voorkomen, maar we zijn er nog ver van dat we kunnen zeggen dat we een samenleving zonder zijn, of de noodzaak van voortdurende educatie en begrip van de onderwerpen.