Verschil tussen autoimmuunziekte en immuundeficiëntie | Auto-immuunziekte tegen immuun deficiëntie

Belangrijkste verschil - Auto-immuunziekte tegen immuun deficiëntie

Laten we eerst kort kijken wat immuunsysteem is voordat u het verschil tussen auto-immuunziekte en immuun deficiëntie kijkt. Het immuunsysteem is het verdedigingssysteem van het lichaam dat helpt bij het beschermen van zelfweefsels tegen schadelijke externe middelen. Auto-immuunziekten worden veroorzaakt door overactief immuunsysteem, wat leidt tot schade aan zelfweefsels en organen bij afwezigheid van een schadelijke stimulus. Immuniteitstekort is een ziekte waar het immuunsysteem niet in staat is om een ​​immuunrespons tegen vreemd materiaal, organismen te veroorzaken door een enkele of meerdere defecten in het immuunsysteem. Dit is het sleutelverschil tussen auto-immuunziekte en immuundeficiëntie.

Wat is autoimmune ziekte?

Auto-immuunziekten worden veroorzaakt door ongepaste activatie van het immuunsysteem waardoor schade aan zelfweefsels wordt veroorzaakt. Het immuunsysteem ontwikkelt antilichamen of cel gemedieerde immuniteit tegen onze eigen weefsels bij afwezigheid van een schadelijke stimulus. Dit leidt tot de schade aan zelfweefsels waardoor vitale orgaanfouten ontstaan. Hoewel de etiologie niet duidelijk is, zijn genetische gevoeligheid en milieuagenten zoals ultraviolette stralen, drugs (bijvoorbeeld hydralazine) bekend om auto-immuniteit te veroorzaken. Deze ziekten kunnen zich voordoen als systemisch of lokaal. Systemische lupus erythematische (SLE), systemische sclerose (SS) en reumatoïde artritis ziekten zijn enkele voorbeelden van systemische ziekten waar meerdere organen aangetast zijn. Voorbeelden van lokale aandoeningen waarbij alleen een enkel orgaan wordt aangetast, zijn de ziekte van Grave, Myasthenia Gravis, enz. Bij deze omstandigheden kunnen specifieke antilichamen tegen verschillende cel- of nucleaire receptoren worden gedetecteerd in het serum van de patiënt, die nuttig zijn als biomarkers bij de diagnose. Auto-immuunziekten worden behandeld met immuunonderdrukkende middelen, zoals steroïden, methotrexaat en azathioprine. Deze voorwaarden komen vaker voor bij vrouwen van middelbare leeftijd, maar niet noodzakelijkerwijs. De auto-immuunziekte heeft normaal gesproken een remitting en relapsing course. Prognose varieert afhankelijk van de omvang van de getroffen organen.

Systemische Lupus Erythematous is een voorbeeld van auto-immuunziekte

Wat is immuundeficiëntie?

Immuniteitstekort is het gebrek aan enkele of meerdere componenten van het immuunsysteem.Daarom kunnen deze patiënten geen effectieve immuunrespons opbouwen tegen bepaalde pathogenen, afhankelijk van het ontbrekende bestanddeel. Deze defecten kunnen bijvoorbeeld in cellulaire immuniteit, humorale immuniteit of in het complement systeem zijn. Immuun deficiëntie kan worden geërfd of verworven immuniteit. Dit kan optreden door een ziekte zoals diabetes, HIV of drugs zoals immuunonderdrukkende middelen. Typisch lijden deze patiënten aan herhalende of atypische infecties. Diagnose is gebaseerd op de detectie van het ontbrekende onderdeel van het immuunsysteem door laboratoriumonderzoeken. Behandeling is voornamelijk door preventie van infecties door immunisatie, profylactische antibiotica, alsmede door vervanging van het ontbrekende bestanddeel van het immuunsysteem in bepaalde gevallen. Deze patiënten hebben een slechte kwaliteit levensstijl als gevolg van recidiverende infecties. Een permanente behandeling is meestal niet mogelijk, en sommige gevallen kunnen behandeld worden met stamceltransplantatie. Deze patiënten hebben een levenslange follow-up en zorg nodig.

Verworven Immune Deficiency Syndrome

Wat is het verschil tussen auto-immuunziekte en immuundeficiëntie?

Definities van auto-immuunziekte en immuundeficiëntie:

auto-immuunziekte: auto-immuniteit wordt veroorzaakt door een overactief immuunsysteem bij afwezigheid van een pathogeen.

Immuniteitstekort: Immuniteitstekort wordt veroorzaakt door een onvoldoende immuunrespons in aanwezigheid van een pathogeen of opportunistisch organisme.

Kenmerken van autoimmuunziekte en immuundeficiëntie:

Leeftijd

Auto-immuunziekte: Auto-immuunziekte komt vaak voor bij mensen van middelbare leeftijd.

Immuundeficiëntie: In de immuundeficiëntie verandert de leeftijdsverdeling afhankelijk van de onderliggende oorzaak.

Geslacht

Auto-immuunziekte: Auto-immuunziekte komt vaak voor bij vrouwen.

Immuundeficiëntie: Geen specifieke gespreksverdeling voor immuundeficiëntie.

Cursus

Auto-immuunziekte: Auto-immuunziekte heeft een remitting- en relapsing course.

Immuundeficiëntie: Immuniteitstekort is statisch en kan met de tijd ernstig toenemen.

Etiologie

Auto-immuunziekte: Auto-immuunziekte is multifactorieel

Immuniteitstekort: Immuniteitstekort wordt veroorzaakt door een specifiek genetisch defect of milieuschade die leidt tot onderdrukking van enkele of meerdere componenten van het immuunsysteem.

Diagnose

Auto-immuunziekte: Immuunbiomarkers zijn behulpzaam bij de diagnose met de typische associaties van symptomen en tekenen voor auto-immuunziekten.

Immuniteitstekort: Immuniteitstekort wordt gediagnosticeerd door het ontbreken van het ontbrekende bestanddeel van het immuunsysteem door middel van specifieke laboratoriumassays.

Behandeling

Auto-immuunziekte: Auto-immuunziekte wordt behandeld met immuunonderdrukkers.

Immuniteitstekort: Immuniteitstekort wordt behandeld door het ontbrekende onderdeel te vervangen door transfusies, preventie van infecties met immunisatie en profylaxe of in geselecteerde gevallen bij stamceltransplantatie.

Image Courtesy: "Symptomen van SLEH" äggström, Mikael."Medische galerij van Mikael Häggström 2014". Wikiversity Journal of Medicine 1 (2). (CC0) via Commons "Symptomen van AIDS" van Häggström, Mikael. "Medische galerij van Mikael Häggström 2014". Wikiversity Journal of Medicine 1 (2). (CC0) via Commons