Verschil tussen allopatrische en sympathische speciatie
Allopatric vs Sympatric Speciation
De wereld is een steeds veranderende plaats en vereist dat de soort elke dag aan nieuwe omstandigheden moet voldoen. De bestaande soorten zullen de uitdaging moeten aanpakken door zich aan te passen door de genetische samenstelling te veranderen om te kunnen overleven. Wanneer de genetische samenstellingen veranderen, worden nieuwe soorten gevormd, die de speciatie genoemd worden. Zoals in een slogan van de Romeinse dichter Horace " dulce et decorum est pro patria mori " betekent dat sterke en goede mensen die voor hun vaderland sterven, die verder wordt beschreven als zij liever leven dan sterven. Echter, de relatie van allopatric tot sympatische speciation naar Horace's slogan is interessant. Het woord "patria" werd gebruikt om het geboorteland te beschrijven, en het gaf het achtervoegsel de woorden "allopatric" en "sympatric". "Dat beoogt deze termen zijn gerelateerd aan een geografische betekenis.
Wat is Allopatric Speciation?Allopatrische speciatie is ook bekend als de geografische speciatie waar één soort twee wordt door de vorming van geografische belemmeringen zoals landscheiding, bergvorming of emigratie. Wanneer een geografische barrière gevormd wordt, vindt er een isolatie van een portie van een bepaalde populatie plaats. Dan kunnen er verschillen zijn tussen de milieu- en ecologische omstandigheden die de twee delen moeten hebben en genetische wijzigingen zullen plaatsvinden. Na verloop van tijd zullen deze genetische wijzigingen voldoende veranderingen veroorzaken om een nieuwe soort van de oorspronkelijke te creëren. Dit proces kan worden versneld als mutaties plaatsvinden door geografische isolatie. Adaptieve straling is een van de gevolgen van allopatrische speciatie, waarbij één soort op verschillende plaatsen aangepast wordt aan verschillende milieu-eisen. De verspreiding van populaties kan echter worden geïdentificeerd als een van de oorzaken voor de geografische isolatie van soorten die leiden tot de vorming van nieuwe soorten door middel van allopatrische speciatie.
Sympatrische speciatie is de vorming van nieuwe soorten waar de genetische modificatie gebaseerd is op een enkele voorouder. Zoals de term sympatrische impliceert, is het geografische bereik hetzelfde voor zowel de nieuwe als de voormalige soorten. Genetische polymorfisme, wat de actieve en gestaag onderhouden bevolking betekent, is belangrijk om te overwegen bij het begrijpen van het mechanisme van sympatrische speciatie. Genetisch onderscheidende populaties met individuen die door middel van paringspreferenties worden gekozen, zijn geïsoleerd en vormen een nieuwe subgroep binnen een soort. Deze subgroep zal een ander genpool hebben, dat voldoende onderscheid zal hebben om te bewijzen dat ze behoren tot een nieuwe soort.Een van de meest gerespecteerde theorieën om het mechanisme van sympathische speciatie uit te leggen is het ontwrichtende selectiemodel dat door John Maynard Smith in 1966 werd voorgesteld. Volgens het model zijn homozygote personen gunstiger dan de heterozygote personen, vooral waar de onvolledige dominantie een effect heeft. Dat zorgt ervoor dat een soort wordt overgebracht naar twee overlevende groepen met één groep met het homozygote dominante genotype en de andere met de homozygote recessieve, maar de heterozygote worden uitgeroeid. De twee homozygote groepen vormen met elkaar twee aparte soorten.
