De verschillen tussen de Farizeeën en Sadduceeën Verschil tussen

Inleiding

De Farizeeën en Sadduceeën waren invloedrijke Joodse sekten met tegenstrijdige filosofieën met betrekking tot de implementatie van de Torah. Farizeeën en Sadduceeën hadden ook tegenstrijdige ideeën over de rol van de overheid in het leven van Joodse burgers. De Farizeeën geloofden dat God de Joden had gestraft door onderdrukkende heidenen zoals de Romeinen toe te staan ​​om over hen te regeren, omdat de Joden weigerden de statuten van de Tora te handhaven (Abels, 2005). Dit is de reden waarom zij de creatie van onderscheidende wetten ondersteunden die de Joden ervan zouden weerhouden God nog meer te beledigen door de levensstijl van niet-Joden toe te passen. Terwijl de Sadduceeën geloofden in het gezag van de Torah, waren ze ook meer voorstanders van heersers (Abels, 2005). Dit komt omdat zij begrepen dat zij in politiek en economisch opzicht baat kunnen hebben bij het onderhouden van vreedzame betrekkingen met de heersende regering.

Verschillen tussen de Farizeeën en Sadduceeën

Volgens Harding (2010) waren de Farizeeën leden van Joodse families uit de middelhoge klasse die toegewijd waren aan de handhaving van de Mozaïsche wet. De Sadduceeën, aan de andere kant, werden geprezen door de Joodse aristocratie (Harding, 2010). De Sadduceeën werden daarom blootgesteld aan een meer seculier onderwijs dan de Farizeeën, en erkenden zelfs

het Hellenisme. Het belangrijkste verschil tussen de Farizeeën en Sadduceeën betrof het begrip van de functie van de Thora in de Joodse samenleving. Leiders onder de Farizeeën werden aangeduid als Rabbi, terwijl de meeste Sadduceeën als priesters werkzaam waren en lid waren van het Sanhedrin (Harding, 2010). De Sadduceeën beweerden dat de eerste vijf boeken van de Bijbel, ook wel bekend als de Tora, de grootste autoriteit op Gods wil voor de Joden waren. Voor de Sadduceeën konden alle andere wetten of teksten buiten de heilige Thora niet worden gerekend als onderdeel van de Wet. Daarentegen geloofden de Farizeeën dat God niet alleen de joden de geschreven wet had gegeven, maar ook de mondelinge wet (Harding, 2010).

De geschreven wet was de Thora, terwijl de mondelinge wet bestond uit mondelinge overleveringen en openbaringen die werden gegeven aan Joodse profeten die na Mozes kwamen. In wezen geloofden de Farizeeën dat God mensen toestaat de Torah te interpreteren door hun redeneervermogen uit te oefenen om verschillende wetten op bestaande problemen toe te passen. De Farizeeën verschilden ook van de Sadduceeën in de kwestie van het hiernamaals. De Farizeeën geloofden in de hemel en de hel en leerden dat de mens zou worden geoordeeld op basis van zijn aanhankelijkheid aan de Thora en zijn werken terwijl hij op aarde was (The Sedalia Weekly Bazoo, 1980). De Sadduceeën geloofden niet dat de mens na de fysieke dood de opstanding zou ervaren.

De Farizeeën geloofden dat God de Joden een Messias zou sturen die vrede zou brengen in de wereld en zou heersen vanuit Jeruzalem. Ze geloofden ook dat alle omstandigheden die het leven van de Joden beïnvloedden, door God waren ingesteld. De Sadduceeën geloofden niet in een komende messias en besloten dat die man de vrijheid van wil had en zijn eigen omstandigheden creëerde (The Sedalia Weekly Bazoo, 1980).

Conclusie

Hellenisme

, en creëerden tal van wetten om de Joden dagelijks te laten interageren met heidenen.