Verschil tussen yoga en meditatie Verschil tussen

[i] Introductie

Etymologisch gezien is het woord "yoga" een Engelse verkeerde uitspraak van het Sanskrietwoord "yog", [1] wat betekent juk, d.w.z. e., om twee entiteiten bij elkaar te brengen, zodat ze in een hechte relatie worden gedwongen. Het woord "meditatie" [2] is een Engels woord dat "de praktijk is om diep in stilte te denken om de geest te kalmeren. “

[ii] Doel van Yoga

Volgens Arya / Hindu religieus-filosofie, [3] is menselijk bewustzijn (Atma) een subtieler aspect van het hogere bewustzijn dat als de enige bron van alle schepping wordt beschouwd. Het is voortdurend aanwezig als een getuige (Atma) met en in het menselijk hersen-lichaamssysteem. Verbindend met deze getuigenis, zal bewustzijn (en dus met hoger bewustzijn) het individu in staat stellen om de capaciteiten van het hersenlichaamsysteem ten volle te benutten en te evolueren naar een hoger bewustzijnsniveau. Deze verbinding wordt bereikt door een "Sattvische" mentale toestand te creëren, die op zijn beurt de "Buddhi" -functie van de hersenen zal activeren. Yoga is het middel om dit te doen.

[iii] The Practice of Yoga

De beoefening van yoga omvat de volgende acht stappen of "Ashtanga" yoga: [4]

• Yama verwijst naar de beheersing van negatieve emoties zoals afgunst, jaloezie, vijandigheid, hebzucht, egoïsme, passie, enz. Deze en soortgelijke emoties wekken en verstoren de geest, waardoor het een rustige mentale toestand of "Sattvische Guna" wordt bereikt, essentieel voor de activering van het bewustzijn in een individu;
• Niyama verwijst naar het naleven van een reeks disciplines in fysieke en mentale activiteiten, e. g., vasthouden aan goede gedachten, regelmaat en stiptheid in planningen, zich onthouden van overmatige verwennerij in mentale en fysieke activiteiten, enz.;
• Asana verwijst naar de reeks "yogische" oefeningen die moet worden uitgevoerd in coördinatie met de inademing en uitademing van de adem. Afgezien van het versterken van de spieren, vergemakkelijken deze oefeningen de juiste stroom van subtiele energie in het hersen-lichaamssysteem. Tijdens de uitvoering van de oefeningen moet de arts verschillende delen van het lichaam in de gaten houden om ervoor te zorgen dat de voorwaarden die zijn voorgeschreven voor de specifieke oefeningen die worden uitgevoerd, worden gevolgd. Dit vereist het richten van de geest naar en het laten wonen op deze plekken voor een paar seconden. Deze oefening ontwikkelt de gewoonte om de geest een paar seconden stil te houden;
• Pranayama: dit verwijst naar bewust ademen of ademen met bewustzijn, wat volledige en diepe inademing en uitademing van de adem vergemakkelijkt. Yoga theorie stelt dat de adem "Praan" of energie bevat, en bewust ademen stelt het hersenlichaamsysteem in staat maximale verse energie te absorberen en maximale gebruikte energie uit te stoten;
• Pratyahara verwijst naar de internalisering van het bewustzijn door een staat van observatie (getuigenis) te handhaven van de acties van het lichaam en zijn mentale activiteit;
• Dharana verwijst naar het focussen van de aandacht - de student leert de ogen en de geest eerst een paar seconden op een bepaald object te fixeren en de duur ervan geleidelijk te verhogen;
• Dhyana: in deze stap wordt de beoefening van Dharana naar binnen gekeerd door de geest gefocust te houden op één gedachte en geleidelijk de duur te verhogen dat de geest achterblijft bij die enkele gedachte; en
• Samadhi verwijst naar de staat wanneer de mediterende geest één wordt met het gemedieerde voorwerp.Voortaan is de reis er een van persoonlijke zelfrealisatie, en de beoefenaar reist alleen van binnenuit geleid.

Meditatie

Meditatie verwijst over het algemeen naar de inspanning om de geest van alle gedachten te legen en geleidelijk de duur van deze toestand te verlengen. Het schrijft geen specifieke stap voor. Tegenwoordig gebruiken boeddhistische en yogaleraren deze term echter voor de gecombineerde yogastappen Pratyahara, Dharana en Dhyana.