Verschil tussen benadrukken en benadrukken Verschil tussen

Anonim

'Benadrukken' en 'benadrukken' zijn verschillende spellingen van hetzelfde woord. Ze worden op dezelfde manier uitgesproken en hebben dezelfde betekenis. Het belangrijkste verschil is in welke regio's ze worden gebruikt, vergelijkbaar met woordparen zoals 'kracht' en 'kracht' of 'kleur' ​​en 'kleur'.

Zowel 'benadrukken' als 'benadrukken' hebben te maken met het woord 'nadruk', dat een zelfstandig naamwoord is. Opgemerkt moet worden dat in regio's waar het werkwoord 'benadrukken' wordt gespeld, het zelfstandig naamwoord nog steeds wordt gespeld met een tweede s in plaats van een z. Het woord 'nadruk' kwam van het Grieks, waar het grotendeels hetzelfde werd gespeld in het Griekse alfabet.

'Nadruk' betekent een grotere mate van belangrijkheid. Het wordt meestal beschouwd als iets dat op een ander object wordt geplaatst of eraan wordt gegeven. De nadruk leggen op iets is om het als belangrijker te markeren of er meer aandacht aan te schenken. Typische voorbeelden bij het schrijven zijn iets in vet of cursief schrijven, onderstrepen of alle hoofdletters gebruiken.

'Benadrukken' en 'benadrukken' zijn de werkwoordsvormen van het woord 'benadrukken': ze beschrijven de handeling van het belangrijker plaatsen of meer aandacht vestigen op iets, of dat het van nature meer belang of aandacht heeft dan anderen van hetzelfde groep.

"Terwijl alle vormen van voetbal konden worden gespeeld, was gridiron het meest benadrukt. "

" Hij benadrukte het belang van thee in een gezonde levensstijl. "

Het belangrijkste verschil tussen de twee schrijfwijzen is dat 'benadrukken' wordt gebruikt in de Verenigde Staten en Canada, terwijl 'benadrukken' wordt gebruikt in Brits-Engelse landen. De reden voor de verschillende schrijfwijzen is opnieuw te wijten aan de Franse invloed op het Engels.

Beide achtervoegsels, -ize en -ise, worden gebruikt om een ​​werkwoord te maken uit een zelfstandig naamwoord of een bijvoeglijk naamwoord. Oorspronkelijk werd het achtervoegsel -ize gebruikt in woorden die uit het Grieks kwamen. Dit komt omdat het achtervoegsel dat hetzelfde werk deed, in het oud-Grieks was. In het Latijn werd dit overgenomen met de woorden die uit het Grieks kwamen, dus een willekeurig naamwoord of bijvoeglijk naamwoord van Griekse afkomst kon een conjugatie van -izo hebben. Latijn splitste zich vervolgens in de Romaanse talen, en velen van hen droegen een bepaalde vorm van - ook met hen. In het Frans was het -iser.

In het Engels werd het gebruikelijk om zowel -ize als -ise te gebruiken in verschillende scenario's: woorden die rechtstreeks uit het Grieks kwamen, hadden het achtervoegsel -ize, terwijl -is werd gebruikt voor woorden uit andere talen, met name Frans. Dit is de reden waarom andere woorden, zoals 'superviseren', worden gespeld met het achtervoegsel -is aan beide kanten van de scheiding. Er was ook oorspronkelijk een klein verschil in uitspraak, maar er is voldoende taalafwijking dat ze nu hetzelfde worden uitgesproken. In de negentiende eeuw, tijdens een periode van spellinghervorming, bleef het onderscheid in spelling hetzelfde in Amerikaans en Canadees Engels, maar veranderde het in de rest van de Engelssprekende wereld.In Engeland werd het gebruikelijker om het achtervoegsel -is te gebruiken voor woorden die oorspronkelijk het achtervoegsel -ize kregen, zoals in 'benadrukken', vanwege de sterke Franse invloed. De meeste andere Brits-Engelse dialecten - Iers, Australisch, Nieuw-Zeeland, enz. - deden hetzelfde. Echter, Oxford University Press, die invloedrijk is in Engeland maar niet genoeg om mensen hun komma's te laten gebruiken, blijft het achtervoegsel -ize gebruiken in woorden van Griekse afkomst. De Verenigde Staten en Canada blijven ook beide achtervoegsels gebruiken.

Om samen te vatten, is 'benadrukken' de manier waarop het woord wordt gespeld in de Verenigde Staten en Canada en 'benadrukken' is de manier waarop het wordt gespeld in het Brits Engels. Het woord werd oorspronkelijk gespeld als 'benadrukken', maar werd later veranderd als gevolg van spellinghervorming in Engeland en 'benadrukken' verspreid over de hele wereld.