Verschil tussen YAC en M13 Phage Vector | YAC vs M13 Phage Vector

Belangrijkste verschil - YAC vs M13 Phage Vector

DNA klonen is een belangrijk proces dat de verspreiding van belangrijke DNA fragmenten van organismen mogelijk maakt. Het vereist het aansluiten van specifiek DNA met vector DNA om recombinant DNA te creëren dat transformeert in het gastheerorganisme. Een vector is een DNA-molecuul dat gedraagt als een voertuig om vreemd genetisch materiaal in een andere cel of organisme te dragen. Het moet in staat zijn om in het gastheerorganisme te repliceren en meerdere kopieën van recombinant DNA te produceren. Er zijn verschillende soorten vectoren die bij het klonen van DNA worden gebruikt. Gist kunstmatige chromosoom (YAC) en M13 phage vector zijn twee typen onder hen. Het belangrijkste verschil tussen YAC en M13 phage vector is dat YAC een kunstmatig chromosoom is dat in gistcellen repliceert, terwijl M13-fag vector een enkelstrengs cirkelvormig DNA van bacteriofage M13 is dat repliceert in E coli cellen.

INHOUD

1. Overzicht en sleutelverschil

2. Wat is YAC

3. Wat is M13 Phage Vector

4. Vergelijking naast elkaar - YAC vs M13 Phage Vector

5. Samenvatting

Wat is een YAC Vector?

YAC is een kunstmatig gebouwd chromosoom dat de mogelijkheid heeft om een groot segment van vreemd DNA te dragen en te repliceren binnen de gistcellen. Het heeft centromere, telomere en autonome replicerende sequenties die essentieel zijn voor replicatie en stabiliteit. YAC moet ook een selectieve marker of markers en restrictieplaatsen dragen om het een effectieve kloneringsvector te maken. Grote sequenties variërend van 1000 kb tot 2000 kb kunnen in YAC worden ingevoegd en overgebracht worden naar gist.

Figuur 01: YAC Vector

Wat is M13 Phage Vector?

Bacteriofage M13 is een virus dat infecteert en repliceert in E Coli. Het genoom van de M13 bacteriofaag is klein in grootte, ongeveer 6,7 kb. Het is een enkelstrengs, circulaire en positief-sense DNA. Dit virus infecteert specifiek E Coli bacteriën via F pilus. Zodra het het ssDNA in de bacterie binnenkomt, synthetiseert het zijn complementaire streng en wordt dsDNA of de replicatieve vorm (RF) van M13. RF kan zich gedragen als een plasmide in het gastheerorganisme. De dsDNA repliceert binnen E Coli en produceert ssDNA met nieuwe fagen. Deze nieuwe fagen worden voortdurend vrijgegeven van de E Coli zonder de gastheercel te doden. Echter, de infectie vertraagt de groei van E Coli. dsDNA kan worden geëxtraheerd uit bacteriële cellen en gebruikt als vectoren bij het klonen van DNA.Ze staan bekend als M13-faagvectoren. Ze kunnen gemakkelijk gemanipuleerd en gebruikt worden op dezelfde wijze als plasmidevectoren.

Het inherente vermogen van infectie van deze M13-fagen dient als een goede kwalificatie om te worden gebruikt als vector bij genkloning. Bij het ontwikkelen van M13 in een vector, dienen meerdere elementen in zijn genoom te worden opgenomen. Zij zijn een gen voor het lac-repressor-eiwit (lac I), de operator-proximale regio van het gen lac Z, een lac promotor en een meervoudige kloneringsplaats (polylinker). Wanneer dsDNA van de M13 wordt gebruikt als vectoren, kan het worden behandeld als een plasmide vector. Het gebruik van ssDNA M13 heeft echter voordelen in DNA-sequencing en site-directed mutagenese.

Omdat M13-fag vector meerdere cloneringsplaatsen in lacZ gebied heeft, kunnen recombineerde vectoren gemakkelijk worden geïdentificeerd door de blauw / witte koloniescreening op agarplaten die IPTG en X-Gal bevatten. Blauwe plaques die op de platen worden geproduceerd, bevatten geen gerecombineerde fagen. Daarom kunnen fagen met inserts worden geselecteerd voor het kloneringsdoel.

Figuur 02: Bacteriofage M13

Wat is het verschil tussen YAC en M13 Phage Vector?

- diff Artikel Midden vóór Tabel ->

YAC vs M13 Phage Vector
YAC is een genetisch gemanipuleerd chromosoom dat de mogelijkheid heeft om een groot segment van vreemd DNA te dragen en te repliceren binnen de gistcellen.	M13-fag vector is een virale vector die is ontwikkeld door bacteriofaag M13, die gebruikt wordt om vreemd DNA in E Coli in te voegen.
Doel
YAC's werden ontworpen om grote fragmenten van genomisch DNA in gist te kloonen.	M13-fagvectoren worden gebruikt om vreemd DNA in E Coli in te voegen.
Lengte invoegen
YAC's kunnen megabase-grootte genomische inserts bevatten (1000 kb - 2000 kb).	De grootte van de inserts is ongeveer 1, 500 bps.
Constructie
YAC DNA is moeilijk in te zuiveren en vereist een hoge concentratie voor het genereren van YAC vector systeem.	Het gebeurt via de cyclische fotosynthetische elektronenketen.
Stabiliteit
YAC is instabiel.	M13 fagen kunnen gemakkelijk worden geëxtraheerd.
Grootte
Enzymen zijn grotere moleculen.	M13 fagen zijn stabiel dan YAC.

Samenvatting - YAC vs M13 Fagvector

YAC is een kunstmatig geconstrueerd vectorsysteem met behulp van een specifiek gebied van gistchromosoom om grote segmenten genetisch materiaal aan gistcellen te plaatsen. M13-fag vector is een vector systeem afgeleid van bacteriofaag M 13 die gebruik maakt van E coli als gastheer organisme. Dit is het belangrijkste verschil tussen YAC en M13 Phage Vector. Beide zijn even nuttig in recombinante DNA-technologie en genkloning.

Referentie:

1. "Vector. "Genetica-notities - Vector. N. p., n. d. Web. 16 mei 2017. // genetica-notities. Wikispaces. com / Vector

2. "Gist kunstmatige chromosoom. "Wikipedia. Wikimedia Foundation, 21 april 2017. Web. 16 mei 2017..

Image Courtesy:

1. "M13B" Door J3D3 - Eigen werk (CC BY-SA 3. 0) via Commons Wikimedia