Verschil tussen visum en werkvergunning Verschil tussen
Visa versus werkvergunning < Het verschil tussen visum en werkvergunning is dat visum een document is dat door een persoon is verkregen om een specifiek land binnen te komen, terwijl werkvergunningen een werkbrief is die door een werkgever is afgegeven aan de werknemer die nodig is om het land binnen te komen. Het visum wordt afgegeven door de immigratie-autoriteiten die aanwezig zijn bij het immigratiekantoor en de immigratiefunctionaris behoudt zich het recht voor om de persoon toe te staan het land binnen te komen. Werkvergunningen worden daarentegen uitgegeven door een nationaal of internationaal bedrijf dat in andere landen uitbesteedt om professionals of ander technisch personeel aan te nemen enz.
Verschillende landen hebben verschillende soorten visa en visumcategorieën. Over het algemeen zijn er twee soorten visa, zoals immigranten en niet-immigranten. Niet-immigrant visum omvat categorieën zoals zaken, bezoek, toeristen- of studievisum. Immigratie visum wordt verkregen wanneer de persoon wenst te wonen in dat land voor een langere periode van tijd. Het immigrantenvisum stelt de immigrant in staat om zijn woonplaats en werk te verwerven. Het moet na een paar jaar worden vernieuwd. Werkvergunning wordt daarom afgegeven aan een persoon die in het land wil blijven en voor het gerelateerde bedrijf wil werken. De duur ervan is echter korter dan het immigrantenvisum. De werkvergunninghouder moet zijn documenten vernieuwen voordat deze vervalt.
Sommige van de landen in de wereld hebben een streng visabeleid, zoals de Verenigde Staten van Amerika, het Verenigd Koninkrijk, Canada, Maleisië en de Verenigde Arabische Emiraten. Werkzoekenden en professionals kijken ernaar uit om te migreren naar deze landen voor toekomstige toekomst. Sommige van de landen in de wereld zijn beroemd geworden om hun hete toeristische attracties zoals India, Zwitserland en Thailand. Visumverwerking met betrekking tot toerisme of zakelijke categorieën is veel gemakkelijker te verkrijgen dan voor immigratiedoeleinden. Verschillende landen hanteren verschillende regels en voorschriften voor de visum- en werkvergunningsdocumenten. Visumvernieuwing wordt een andere ernstige probleemgerelateerde kwestie als het niet binnen de door het land gestelde termijn wordt verworven.
Volgens de wetgeving van het land kan de persoon die een werkvergunning of een visumdocument bij zich heeft zich vrij door het land verplaatsen. Sommige landen geven een beperkte toegang tot hun visumhouders zoals Saudi Umra / Hajj Visa, Indian Visa, Israeli Visa en sommige Afrikaanse visa die beperkingen stellen aan het verkeer van hun bezoekers. Immigratie visa zijn zeer wenselijk voor de mensen die zich willen vestigen in een vreemd land en gebruik willen maken van alle voordelen zoals de lokale bevolking daar, zoals verzekeringen, medische zorg, beurzen en sociale zekerheid enz. Het immigratiebeleid verschilt van land tot land. Visa voor de immigrantenlanden met harde doelen zijn veel duurder en moeilijker te verkrijgen.
Werkvergunningen zijn enigszins lager terugverdiend dan immigratie, zakenmensen en studievisum. De werkvergunning staat niet toe dat de persoon van baan of bedrijf verandert. Een baan kan alleen worden gewijzigd door het land te verlaten en weer terug te komen met een andere werkvergunning. Een ander verschil tussen visum en werkvergunning is dat een werkvergunning wordt uitgegeven zonder kosten voor de professionals door de werkgever of bedrijf. Sommige multinationals faciliteren hun werknemers met visa, tickets en verwerkingskosten etc.
Samenvatting:
1. Een visum is een reisdocument om het land binnen te komen, terwijl een werkvergunning een vacaturebevestiging is van elk bedrijf.
2. Visum en werkvergunning verlopen en vernieuwing vereisen zeer kritische aandacht.
3. Immigratie visa, zakenmensen en studie visa hebben meer voordelen dan werkvergunningen, maar ze zijn duurder.
4. Werkvergunningen zijn gratis verspreid. Sommige bedrijven zouden zelfs alle uitgaven voor hun gekwalificeerde werknemers betalen.
5. Immigranten-visumhouders kunnen burgerschap aanvragen in overeenstemming met de wetgeving van het land.
