Verschil tussen virale en bacteriële meningitis

Virale vs Bacteriële Meningitis

Meningitis is ontsteking van de meninges veroorzaakt door bacteriën, virussen, schimmels of parasieten . Zowel bacteriële als virale meningitis zijn hetzelfde. De klinische geschiedenis, onderzoeksresultaten, methodes voor onderzoek en behandelingsprotocollen zijn hetzelfde. Echter, onderzoeksresultaten, specifieke behandeling en prognose zijn verschillend. Het is belangrijk om een ​​juiste diagnose te maken over het vraag of het virale of bacteriële meningitis is omdat virale meningitis zelfbeperkend is en geen langdurige achtervolgingen heeft, terwijl bacteriële meningitis ernstiger is en als meningitis vermoed wordt, moet de behandeling onverwijld worden gestart. In dit artikel wordt in detail aandacht besteed aan meningitis, waarbij hun klinische kenmerken, symptomen, oorzaken, onderzoek en diagnose, prognose, behandeling en de verschillen tussen bacteriële en virale meningitis worden benadrukt.

Meningitis is een moordenaar, en het vermalt snel. Organismen zoals E coli, bèta hemolytische streptococci, Listeria moncytogenes, Heamophilus, Nisseria meningitidis, pneumococcus oorzaak meningitis. Meningitis presenteert met hoofdpijn die verergerd wordt wanneer het wordt blootgesteld aan lichte, stijve nek, het teken van Kernig (pijn en weerstand op passieve knieverlenging met heupen volledig gebogen), Brudzinski-teken (heup flex op buigkop voorwaarts) en opisthotonus. Deze staan ​​bekend als meningeal eigenschappen . Meningitis verhoogt druk in de schedel. Dit wordt gekenmerkt door hoofdpijn, prikkelbaarheid, slaperigheid, braken, fits, papilledema, verminderde bewustzijnsniveau, onregelmatige ademhaling, lage polsslag en hoge bloeddruk (Lees de Verschil tussen polsslag en bloed druk ). Wanneer het organisme in de bloedbaan komt, worden septische symptomen zoals ziek gevoel, gewrichtszwelling, gewrichtspijn, oneven gedrag, uitslag, diffuse intravasculaire stolling, snelle ademhaling, snelle puls en lage bloeddruk optreden.

Behandeling voor meningitis moet niet worden uitgesteld tot de testresultaten komen. Als meningitis vermoedt, moet er geen intraveneuze antibiotica vertragen. Luchtweg, ademhaling en circulatie moeten worden gehandhaafd. Zeer hoge zuurstoftherapie via een gezichtsmasker is goed. Behandelingsprotocol verschilt volgens de presentatie. Als septische tekens overheersen, moet de pijn van de lumbaal niet worden geprobeerd. Als de patiënt in shock staat, wordt volumedoodresultaat aangegeven. Als meningitische kenmerken overheersen bij presentatie, dient de lumbale punctie te worden geprobeerd als er geen eigenschappen van verhoogde intracraniale druk aanwezig zijn. Intraveneuze antibiotica dienen te worden gegeven. Als er sprake is van aandoening van de luchtwegen, moet de intubatie niet vertraagd worden.

Complicaties van meningitis zijn cerebrale oedeem, kraniale zenuwletsels, doofheid en cerebrale veneuze sinus trombose.Lumbale punctie is kritisch voor de diagnose. Als er geen eigenschappen zijn van een verhoogde intracraniale druk, dient de lumbale punctie te worden uitgevoerd. Als er sprake is van verhoogde druk in de schedel, moet CT de lumbale punctie voorafgaan. 3 flessen cerebrospinale vloeistof moeten worden verzonden voor gramvlek, Zheil Neilson stain, cytologie , virologie, glucose, eiwit en cultuur. Cerbrospinale vloeistof analyse kan in een vroeg stadium normaal zijn. Indien aangegeven, dient de lumbale punctie te worden herhaald. Andere tests zoals bloedcultuur, bloedglucose, volledige bloedtelling, ureum, elektrolyten, röntgenstraal, urinecultuur, nasale swab en ontlasting voor virologie kunnen worden aangegeven.

Risicofactoren voor meningitis zijn overbevolking, hoofdletsel, infectieve focus, zeer jong, heel oud, complementtekort, antilichaamtekort, kanker, ziektecelziekte en CSF shunts. Acute bacteriële meningitis heeft sterfte van 70 tot 100% onbehandeld; Neisseria meningitides heeft een algemene sterfte van 15% in het westen. Overlevenden lopen een risico op permanente neurologische tekorten, mentale retardatie, sensorineurale doofheid en kraniale zenuwpalsies.

Wat is het verschil tussen bacteriële en virale meningitis?

• Bacteriële meningitis heeft een slechte prognose, terwijl virale meningitis zelflimiet is, heeft een goede prognose en geen langdurige sequelae.

• Bij lumbale punctie lijkt CSF troebel in bacteriële meningitis, terwijl het duidelijk is in virale meningitis.

• Mononucleaire cellen overheersen in virale meningitis, terwijl polymorfen overheersen in bacteriële meningitis.

• Witte celtelling in CSF is minder dan 1000 in virale meningitis, terwijl het meer dan 1000 in bacteriële meningitis is.

• CSF-glucoseconcentratie is minder dan de helft van die van plasma in bacteriële meningitis, terwijl bij CSF-suikerconcentratie bij meer dan de helft van de plasma in de virale meningitis de concentratie van CSF is.

• CSF-eiwitconcentratie is meer dan 1. 5g / l in bacteriële meningitis, terwijl het minder dan 1g / l in virale meningitis is.

• Er zijn organismen zichtbaar in smeer of kweek, in bacteriële meningitis, terwijl geen organismen worden gezien in virale meningitis.

Lees ook het Verschil tussen Meningitis en Meningococcus