Verschil tussen ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie | Ventriculaire tachycardie versus ventriculaire fibrillatie

Ventriculaire tachycardie versus ventriculaire fibrillatie

Arrhythmia betekent onregelmatig hartritme en langzame aritmieën worden bradyaritmieën genoemd < tachyaritmieën. Er zijn verschillende soorten aritmieën. Zij zijn atriale tachycardie (monofocaal of multifocaal), atriale fibrillatie, atriale fladder, atrioventriculaire nodale re-entry tachycardie, atrioventriculaire re-entry tachycardie, ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie. Ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie zijn beide belangrijke aritmieën. Beiden zijn afkomstig uit de ventricles onder het atrioventriculaire knooppunt (dat is de secundaire natuurlijke pacemaker van het hart). Myocardinfarct , ontsteking van het myocardium, cardiomyopathieën , elektrolytwanbalansen en andere metabolische abnormaliteiten kunnen ventriculaire tachycardie en fibrillatie veroorzaken. De symptomen van zowel ventriculaire tachycardie als ventriculaire fibrillatie zijn hartkloppingen, pijn in de borst en ademhalingsstoornissen. Ze zijn erg gevaarlijk, omdat bij sommige patiënten met ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie beide manifestaties zijn van een hartstilstand . Daarom is het erg belangrijk om te begrijpen dat beide deze voorwaarden levensbedreigend zijn en dat ze onmiddellijk toegang hebben tot de noodkamer. Ventriculaire Tachycardie

Ventriculaire tachycardie is een abnormale ventriculaire ritme met een polsslag boven 100 beats per minuut. Ventriculaire tachycardie presenteert met hartkloppingen, pijn op de borst en ademhalingsproblemen. Zij kunnen ook in een toestand van hartstilstand komen.

Elektrocardiogram (ECG)

toont regelmatige R-golven bij afwezigheid van atriale ritme. Alle R golven zijn vergelijkbaar en regelmatig. Ventriculaire tachycardie kan breed complex of smal complex zijn. Normaal gesproken is het QRS-complex in ECG die de ventriculaire samentrekking markeert, drie kleine vierkanten lang. Als dit complex groter is dan drie kleine pleinen, heet het een breed complex ventriculaire tachycardie en wordt het smal genoemd als een smalle complexe ventriculaire tachycardie .Het is belangrijk om te onderscheiden tussen de twee in een klinisch standpunt, omdat de beheersprotocollen sterk verschillen.

Ventriculaire tachycardie kan pulseloos of met puls zijn. Kleine complexe ventriculaire tachycardie heeft meestal puls, terwijl het brede complex wel of niet kan.

Pulsloze ventriculaire tachycardie

is hartstilstand en onmiddellijke cardiopulmonale reanimatieprocedures moeten worden geïmplementeerd om het leven van de patiënt te redden. Voor een kort overzicht van de cardiopulmonale reanimatieprocedures zie hieronder onder ventriculaire fibrillatie.

Bij alle tachycardieën dient de patiënt in de noodkamer te worden opgenomen, op een bed plat, IV-toegang beveiligd te krijgen, zuurstof met een hoge debiet, een hartmonitor aangesloten en een ECG te nemen. Ventriculaire aritmieën zijn gemakkelijk te zien op ECG. Bij een brede complexe tachycardie moet de afwezigheid van de puls de CPR veroorzaken, terwijl de aanwezigheid de beoordeling moet uitlokken om te achterhalen of de bloeddruk lager is dan 90mmHg, de hartfrequentie is hoger dan 150, de pijn op de borst en er zijn 999 hartfalen. Als deze gevaarstekens er zijn, heeft de patiënt onmiddellijke DC cardioversion nodig, gevolgd door medische

cardioversion

. Als geen gevaar tekenen, kan medische cardioversion verder gaan. Kalium- en magnesiumniveaus moeten gecontroleerd en gecorrigeerd worden, omdat ze beide arthymogeen zijn. Smalle complexe ventriculaire tachycardie heeft vagale manoeuvres nodig, IV adenosine in aanvulling op cardioversie. Na stabilisatie moeten orale anti-aritmische geneesmiddelen worden gestart en vervolgd. Ventriculaire Fibrillatie Bij ventriculaire fibrillatie zijn er geen reguliere QRS complexen. Er is geen puls, en de patiënt heeft een hartstilstand. IV lijn, zuurstof hoge stroom, en de hartmonitor moet onmiddellijk zijn. Na twee reddings ademhalen kan de KPR starten. Als de hartmonitor ventriculaire tachycardie of ventriculaire fibrillatie toont (alleen twee schokbare ritmes), moet defibrillatie bij 360j worden uitgevoerd. Dit moet gevolgd worden door 1 minuut CPR. 1 mg

adrenaline

moet IV toegediend worden, terwijl de CPR het begin van het hart begint te springen. Als de hartmonitor een ander ritme toont, wordt er geen schok aangegeven. De oorzaak van de arrestatie moet worden aangevraagd. lage bloeddruk , lage bloedvolume, spanningspneumothorax, harttamponade, toxinen embolie zijn de belangrijkste voorkomende oorzaken. Wat is het verschil tussen ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie? • Ventriculaire tachycardie heeft regelmatige QRS-complexen in ECG, terwijl fibrillatie niet. • Ventriculaire tachycardie kan smal of breed complex zijn, terwijl fibrillatie niet kan worden onderverdeeld. • Ventriculaire fibrillatie is altijd een arresterritme, terwijl de pulserende ventriculaire tachycardie het arresterritme is. Lees meer: ​​ 1. Verschil tussen tekenen van hartstilstand en symptoom van hartaanval

2.

Verschil tussen aorta sclerose en aorta stenose

3.

Verschil tussen systolische en diastolische hartfalen

4.

Verschil tussen hartaanval en slag 5.

Verschil tussen bypass en open hartchirurgie 6.

Verschil tussen bronchiale astma en cardiale astma 7.

Verschil tussen stabiele en onstabiele Angina 8.

Verschil tussen angiogram en angioplastie 9.

Verschil tussen cholesterol en triglyceriden 10.

Verschil tussen goed cholesterol en slecht cholesterol