Verschil tussen denken en kritisch denken Verschil tussen

Anonim

Denken versus kritisch denken

De twee denktanks: denken en kritisch denken

Ieder mens is in staat om te denken, maar sommigen zeggen dat weinigen zijn in staat om kritisch te denken. Wat is het verschil?

Denken is het mentale proces, de handeling en het vermogen om gedachten te produceren. Mensen denken aan bijna alles en alles. Ze denken vaak aan mensen, dingen, plaatsen en alles zonder reden of als gevolg van een trigger van een prikkel. Onder kritisch denken wordt ondertussen vaak verstaan ​​"denken over denken. "In zekere zin is het een diepere vorm van denken over een bepaalde kwestie of situatie voordat we daadwerkelijk beslissen en handelen.

In elke gegeven situatie is denken een handeling waarbij de persoon een gedachte over die situatie moet vormen. Elke gedachte kan worden gevormd, zelfs zonder feiten of bewijs. Wanneer kritisch denken wordt toegepast, staat de geest open voor alle overwegingen, veronderstellingen en details voordat hij daadwerkelijk een gedachte of een mening vormt. Een persoon die een kritische denker is, beschouwt het onderwerp zelf en al zijn aspecten, zoals de methoden om feiten te verzamelen of de motivatie achter die feiten. Een persoon die kritisch denken gebruikt, voegt vaak de vraag "waarom" toe aan "wie, wat, waar en wanneer" in een bepaalde situatie.

Stel je een persoon voor in een boekhandel. Deze persoon kan een boek kiezen en denken dat het boek goed is bij de eerste indruk. Een kritisch denkende persoon zou het boek openen, enkele passages lezen en over de auteur lezen voordat hij daadwerkelijk zou beslissen of hij het boek zou kopen of niet. De klant kan zich vaak afvragen over de titel of waarom de auteur ervoor heeft gekozen om dit specifieke stuk literatuur te schrijven.

Een denker kan feiten of werkelijkheden accepteren die alleen op geloof zijn gebaseerd en zonder onderzoek en analyse van het probleem. Deze feiten of werkelijkheden worden vaak gezien als "waarheid" en kunnen niet worden bekritiseerd of gewijzigd. In deze situatie is er geen bewijsmateriaal of de moeite om het te produceren en te onderzoeken.

Kritisch denken is het tegenovergestelde van dit alles. Het vereist vaak veel tijd, vragen en overwegingen. Het gaat ook om een ​​langer proces voordat tot een conclusie of beslissing is gekomen.

Personen die kritisch denken toepassen, zijn vaak ruimdenkend en houden rekening met alternatieven. Ze proberen goed geïnformeerd te zijn en komen niet tot conclusies. Kritische denkers kennen en identificeren conclusies, redenen en aannames. Ze gebruiken verhelderende en indringende vragen om hun redelijke situaties en argumenten te formuleren. Ze proberen vaak alle items in de situatie te integreren en trekken vervolgens conclusies met reden en voorzichtigheid.Ze hebben ook een goed oordeel over de geloofwaardigheid van bronnen en de kwaliteit van een argument, afgezien van het ontwikkelen en verdedigen van hun stand. Indien gevraagd, kunnen deze mensen duidelijk hun argument verwoorden met al zijn sterke en zwakke punten.

Kritisch denken is een voortdurend proces en activiteit. Deze vaardigheid wordt geleerd door actieve oefening en constant gebruik. Blootstelling aan controversiële kwesties en tot nadenken stemmende situaties stimuleert de geest om deze vaardigheid te gebruiken, die vervolgens wordt toegepast bij zorgvuldig onderzoek van een probleem of situatie. Ondertussen kan er in een oogwenk worden gedacht zonder enig bewijs en / of onderbouwing.

Kritisch denken vereist logica en nauwkeurigheid, terwijl denken soms gebeurt in de vorm van geloof en persoonlijke mening. De eerste vereist bewijs en verdere acties van onderzoek en analyse, terwijl de laatste dat niet doet. Het is aan jou om na te denken en te beslissen.

Samenvatting:

  1. Zowel denken als kritisch denken zijn mentale processen.
  2. Denken kan worden aangemerkt als een actie, terwijl kritisch denken een vaardigheid is.
  3. Kritisch denken wordt voorzichtig gebruikt, terwijl het denken spontaan kan zijn.
  4. Een kritisch denker kan de belangrijkste bewering in een kwestie identificeren, zoeken naar bewijsmateriaal dat deze bewering ondersteunt of tegenspreekt, en de sterkte van de redenering beoordelen, terwijl een denker hun geloof uitsluitend op geloof of persoonlijke mening kan baseren.