Verschil tussen stop- en stoplimiet Verschil tussen
Stop vs stoplimiet
In de snel veranderende wereld van de aandelenmarkt zijn een stop- en een stoplimiet twee soorten orders die vaak door beleggers worden gebruikt om belangrijke verliezen bij de aan- en verkoop van hun aandelen te voorkomen. Het kan ook een methode zijn om winst te garanderen als de belegger wil verkopen. Over het algemeen plaatst een belegger deze orders met behulp van hun respectieve makelaars.
De stoporder is de korte termijn voor een stoplossingsorder. Dit is een basisbeweging op de aandelenmarkt waar het werkt als een preventieve en beschermende maatregel tegen mogelijke verliezen bij het kopen of verkopen van aandelen of effecten. Het is ook nuttig om een aanzienlijke hoeveelheid winst te garanderen. Het wordt uitgevoerd wanneer een beveiliging een bepaalde prijs bereikt. Met de stoporder kan een bepaalde prijs een aan- of verkoopactie starten. Het wordt gebruikt om aandelen te verkopen op het moment dat de prijzen onder een bepaalde prijs zakken en te kopen wanneer de waarde van de waarde te hoog is.
De stoporder maakt het de belegger ook mogelijk om tegen de huidige marktprijs te kopen of verkopen zodra de stoporder is verstreken. De bestelling kan de uitvoering garanderen, maar niet de prijs. De stoporder heeft twee typen: de stoporder voor kopen en de stoporder voor verkopen. De prijslimiet voor kopen stoporders wordt vaak boven de huidige marktprijs geplaatst op een aandeel dat nog niet is gekocht. Nadat de voorraad een bepaald bedrag heeft bereikt, kan deze door de belegger worden gekocht.Aan de andere kant van de medaille is de stop-limietorder een combinatie van een stoporder en een limietorder. Het is een standaard stopvolgorde met een extra component om risico bij het handelen te voorkomen.
Net als de stoporder kan deze worden gebruikt om te voorkomen dat verliezen een aandeel kopen of verkopen. Het kan worden gebruikt als een hulpmiddel voor een belegger die geen tijd heeft om de schommelingen in de prijs in de dagelijkse handel te volgen. Als een uitbreiding van de limietorder is er ook een maximum of minimum bedrag of prijs waartegen een belegger bereid is om aandelen te kopen of verkopen.
De stop-limietorder stelt de belegger in staat te kopen of verkopen tegen een bepaalde prijs, wat de kans weerspiegelt dat de order mogelijk niet wordt ingevuld. Kortom, dit type bestelling kan de prijs garanderen, maar niet het uitvoeringsproces.
Samenvatting:
1. Zowel stopbestellingen als stop-limietorders hebben drie overeenkomsten. Beide orders spelen een rol wanneer een bepaalde prijs tot aankoop of verkoop van een aandeel leidt. Beide zijn preventieve maatregelen voor verliezen, terwijl ze ook kunnen worden gebruikt om winst te maken. 2. Ten slotte zijn de twee orders geweldige hulpmiddelen om te gebruiken wanneer de belegger de markt of de voorraadsituatie niet op gezette tijden kan volgen.
3. De stopvolgorde wordt beschouwd als de eenvoudigste van de twee concepten, terwijl de stop-limiet-volgorde, vanwege het extra onderdeel, veel gecompliceerder is.
4. Wanneer een bepaalde prijs wordt bereikt, verandert de stoporder in een marktorder terwijl de stop-limietorder een limietorder wordt.
5. Tijdens het stopzetten is er een garantie op de uitvoering, maar niet op het proces. Het omgekeerde is waar voor de stop-limietvolgorde.
6. De stoplimietorder omvat twee prijzen: de limietprijs en de stopprijs. Ondertussen heeft de stoporder alleen betrekking op de stopprijs.
