Verschil tussen vrijgesteld en niet vrijgesteld

Vrijgesteld tegen niet-vrijgesteld

Vrijgesteld en niet-vrijgesteld zijn, zijn woorden die steeds meer door organisaties worden gebruikt, vooral bij het inhuren van werknemers. Dit zijn termijnen die door werknemers op personeelsbestand worden toegepast om een ​​bepaald bedrag af te trekken uit hun paycheck die een groot verschil maakt voor de uitstroom van het bedrijf. Dit artikel zal het fundamentele verschil tussen vrijgestelde en niet-vrijgestelde werknemers verklaren en wat dit betekent voor zowel werknemers als bedrijven.

In de eerste plaats zijn de vrijgestelde en niet-vrijgestelde voorwaarden afkomstig van FLSA, dat een wetgevend orgaan is. Het staat voor de Fair Labor Standards Act en was bedoeld om de belangen van arbeid te waarborgen die vaak klaagden om te worden gevraagd om te werken voor overuren zonder dat ze betaald werden voor de extra uren die werden ingevoerd. Daarom heeft FLSA werknemers vrijgesteld en vrijgesteld. Volgens deze bifurcatie ontvangen vrijgestelde werknemers geen overuren, ongeacht het aantal extra uren dat ze in een week hebben ingevoerd. Bij professionals, toezichthouders en leidinggevenden die onder deze categorie vallen, hoeven ze niet in een week op te slaan van extra tijd die ze over een week hebben geklokt, aangezien ze geen overuren krijgen.

Werknemers die niet vrijgesteld zijn, moeten overuren hebben betaald volgens de vereisten die door FLSA zijn vermeld. Wanneer niet-vrijgestelde medewerkers gedurende meer dan 40 uur per week werken, moeten zij een overzicht houden van de extra uren geklokt om overuren te ontvangen tegen een gemiddelde van niet minder dan een en een half keer hun normale uurloon. Er is evenwel geen verschil in de wijze waarop vrijgestelde en niet-vrijgestelde werknemers belast worden als alle inkomsten, of loon, extra tijdloon of salaris en belasting worden geheven op het totale inkomen, ongeacht hoe het wordt gegenereerd.

In het algemeen zijn het vrijgestelde werknemers die meer bescherming krijgen onder federale wetten dan degenen die vrijgesteld zijn.

Het is moeilijk om te vertellen welke van de twee categorieën voordelig zijn voor een persoon. Als men voelt, loopt hij buiten de loon uit extra tijd, dan klopt hij voor een bedrijf, hij moet mogelijk vaste salarissen afwijken en uurlonen accepteren om het voordeel te krijgen. Bij vaste salaris kan een persoon echter niet minder worden ontvangen als er een week meer vakanties was en dus de persoon in minder aantal uren moest zetten. Dus, in zekere zin, compenseren het het gevoel dat je niet zo veel krijgt als men volgens het aantal uren in de steek moet komen.

In het kort: Vrijgesteld tegen niet-vrijgesteld • Vrijgesteld en vrijgesteld zijn categorieën banen en werknemers die door FLSA worden gemaakt om de belangen van de werknemers te waarborgen. • Vrijgesteld zijn werknemers op wie de bepalingen van FLSA niet van toepassing zijn, terwijl niet-vrijgesteld zijn die werknemers die vallen onder de FLSA-normen • Niet-vrijgestelde werknemers moeten bijhouden van hun extra uren in een week en moet extra tijd niet minder dan hun uurloon worden betaald voor elk extra uur meer dan 40 uur.