Gevoeligheid versus specificiteit: verschil tussen gevoeligheid en specificiteit

Gevoeligheid versus Specificiteit

Gevoeligheid en specificiteit zijn twee termen die onder statistisch testen komen. Afhankelijk van de aard van de studie kan het belang van de twee variëren. De ideale test moet resultaten kunnen leveren met 100% gevoeligheid en 100% specificiteit, maar in een praktische toepassing is het moeilijk te bereiken. In de meeste incidenten is een handel tussen de twee essentieel om een ​​redelijke basis te leggen voor de betrouwbaarheid van de testresultaten.

Gevoeligheid

Gevoeligheid heet ook de recall rate. Dit meet de waarschijnlijkheid van werkelijke positieven. Met andere woorden, deze testfunctie is meer gericht op het identificeren van de steekproefleden die eigenlijk positief zijn naar de geteste eigenschap. Voor een voorbeeld laten we een test uitvoeren die vaststelt hoeveel patiënten eigenlijk aan een bepaalde ziekte lijden, dan kunnen we zeggen dat we de kans verwachten dat positieve reacties op het geteste eigendom worden 'ziek'; daarom zijn dergelijke metingen gericht op gevoeligheid. Gevoeligheid kan door een eenvoudige vergelijking worden getoond;

Gevoeligheid = Aantal echte positieven (correct geïdentificeerd) / [Aantal echte positieven + Aantal verkeerde negatieven (onjuist afgewezen)]

Het proberen om 100% gevoeligheid te bereiken in een praktische test is zinloos omdat het elimineert het onjuist afgewezen partij. Daarom is de poging om een ​​zeer hoge gevoeligheid te bereiken en een hoge gevoelige test kan redelijk betrouwbaar worden beschouwd. Men moet niet denken dat gevoeligheid precisie inhoudt. Precisie levert een verhouding van positieve resultaten naar de valse positieve resultaten, terwijl gevoeligheid een maat is van de verhouding van de werkelijke positieven tot het totaal van de positieven die de gemeten test, inclusief de indirect getelde

Specificiteit

Specificiteit staat ook bekend als echt negatief percentage. Dit meet de waarschijnlijkheid van werkelijke negatieven. De focus van deze meting is om de steekproefleden te vinden die eigenlijk negatief zijn tegen de geteste eigenschap. Met hetzelfde voorbeeld, waar mensen getest worden om te lijden aan een bepaalde ziekte; Als de testmethode wordt veranderd om te richten op wie de mensen zijn die de ziekte niet hebben, dan kunnen we zeggen dat de test meetspecifiek is. Daarom is het duidelijk dat welke specificiteit er wel bevestigt hoeveel negatief zijn tegen de geteste eigenschap. Specificiteit kan ook gemakkelijk in een vergelijking worden gezet;

Specificiteit = Aantal echte negatieven (correct afgewezen) / Aantal echte negatieven + Aantal valse positieven (onjuist geïdentificeerd)

Specificiteit is zeer belangrijk bij medisch testen en chemisch testen.Bij medisch testen die bevestigen dat een persoon niet de ziekte heeft, is het belangrijker dan het detecteren van een persoon dat het heeft. Want als de positieve reactie in overweging wordt genomen, is er geen zekerheid over de ziektegraad, want simpel staat dat de persoon positief is. Maar het kennen van een persoon heeft geen ziekte is meer besloten en sterk resultaat. Het is hetzelfde voor chemisch testen, waar het vinden van bepaalde stoffen aanwezig is, een zwak resultaat is dan het ontbreken ervan. Beide deze statistische eigenschappen zijn belangrijk, en het is van cruciaal belang om te bepalen welke verhandelingen moeten worden verhandeld.

Wat is het verschil tussen gevoeligheid en specificiteit?

• Gevoeligheid meet de waarschijnlijkheid dat er iets wordt getest "positief"

• Specificiteit meet de kans dat er iets wordt getest "negatief"