Verschil tussen SDLC en Waterfall Model Verschil tussen

SDLC versus Waterfall Model

Een software-ontwikkelingslevenscyclusmodel, of SDLC, is een gestructureerde benadering van de ontwikkeling van software. Er worden een aantal activiteiten in een sequentiële volgorde uitgevoerd om het eindproduct te bereiken. Elke fase is gekoppeld aan een deliverable die fungeert als input voor de volgende fase van SDLC. Laten we eens kijken naar de verschillende fasen van het SDLC-model:

1. Vereiste - deze fase is de belangrijkste voor belanghebbenden en managers. Deze vereisten bepalen de gebruikers van het systeem, hun belangrijkste functionaliteiten, de inputs en outputs van het systeem. De uitvoer van dit hele proces is een document met functionele specificaties dat het systeem als geheel uitlegt.

2. Ontwerp - De input voor deze fase is het functionele specificatiedocument uit de behoeftefase. Deze fase geeft een gedetailleerd beeld van het uiterlijk van het systeem. De belangrijkste output van deze fase is softwareontwerp en de beslissing van hardware- en softwarevereisten.

3. Implementatie - Het is de langste fase van SDLC die het ontwerp implementeert in de vorm van code. De ontwikkelaars zijn de belangrijkste mensen aan het werk in deze fase. In bepaalde SDLC-modellen overlappen de test- en ontwerpfase elkaar met de implementatiefase.

4. Testen - Dit omvat zowel unit- als systeemtesten. Unit-testen helpt bij het identificeren van fouten in elke module terwijl systeemtesten de functionaliteit van het systeem als geheel controleren. Het doel van testen is om te controleren of de code de vereiste functionaliteit heeft bereikt zoals gedefinieerd in de behoeftefase of niet.

Enkele van de meest populaire SDLC-modellen zijn:

* Waterfall Model

* V-vormig model

* Incrementeel levenscyclusmodel

* Spiraalmodel

Waterval model is een van de meest populaire SDLC-modellen. Het is een klassieke benadering van softwareontwikkeling die een lineaire en sequentiële methode volgt om een ​​softwareproduct te leveren. Dit model heeft verschillende deliverables van elke fase. Dit model biedt de volgende voordelen:

1. Het is eenvoudig en gemakkelijk te implementeren.

2. Omdat het model een lineaire benadering volgt, wordt het gemakkelijker te beheren.

3. Elke fase wordt één voor één uitgevoerd.

4. Dit wordt het best gebruikt voor kleine projecten.

Voordelen hebben bepaalde nadelen. Sommigen van hen worden hieronder besproken:

1. Er is een risicofactor bij betrokken.

2. Het is niet voordelig voor grote projecten.

3. Het kan niet worden gebruikt voor projecten waar eisen kunnen veranderen.

4. Het is niet geschikt voor projecten die complex zijn of die OOPS-concepten toepassen.

Samenvatting:

1. SDLC, of ​​Software Development Lifecycle, wordt gebruikt om projectactiviteiten op een

chronologische manier te plannen.

2. Uitvoer van één fase van SDLC fungeert als invoer voor de volgende fase. Vereisten worden

geconverteerd naar ontwerp. Ontwerp bepaalt de code die moet worden geschreven naar

implementeren. Testen verifieert of de code voldoet aan het ontwerp en de vereiste.

3. De belangrijkste fasen van SDLC zijn: vereiste, ontwerp, codering, testen en onderhoud.

4. In een watervalmodel, een van de meest populaire SDLC-modellen, volgt elke stap opeenvolgend

zonder overlappende of iteratieve stappen.