Verschil tussen Ramayana en Ramcharitmanas

Ramayana vs Ramcharitmanas

Ramayana en Ramcharitmanas zijn twee verschillende versies van het verhaal van Rama geschreven in respectievelijk de Sanskrit en Awadhi talen. Er zijn een aantal verschillen tussen hen als het gaat om de gebruikte poëzie, de wijze van samenstelling, religieus belang en dergelijke.

Ramayana is geschreven door sage Valmiki. Het wordt beschouwd als Adi Kavya of het eerste boek van versierde poëzie. Ramcharitamanas is gebaseerd op het oorspronkelijke werk van Valmiki. Het is geschreven door de grote Awadhi dichter, Goswami Tulsi Das. Hij woonde in de 15de eeuw AD.

Het is belangrijk om op te merken dat Tulsidas de Seven Kandas of hoofdstukken vergeleken met de zeven stappen die naar het Manasa Lake leiden. Het is algemeen overtuiging dat een bad in de Manasarovar nabij Mount Kailash zuiverheid in de geest en het lichaam brengt door allerhande onzuiverheden te verwijderen.

Het is geen hyperbola om te zeggen dat de Ramacharitmanas door de Westerse geleerden als Bijbel van Noord-India wordt beschouwd. Dit komt doordat het werk beladen is met spirituele en religieuze gedachten. De vader van India, Mahatma Gandhi, beschouwde vaak Tulsidas Ramayana als geestelijker dan Valmiki Ramayana.

Valmiki Ramayana is inderdaad de oorspronkelijke versie van het verhaal van Rama op basis van welke verscheidene andere versies in verschillende Indiase talen zoals Tamil, Telugu, Kannada en Malayalam zijn geschreven. Valmiki schreef de Ramayana in 7 Kandams of hoofdstukken genaamd Balakandam, Ayodhyakandam, Aranyakandam, Kishkindakandam, Sundarakandam, Yuddhakandam en Uttarakandam.

Tulsidas schreef ook het werk in zeven Kandas, en ze worden genoemd als Bala Kand, Ayodhya Kand, Aranya Kand, Kishkindakand, Sundar Kand, Lanka Kand en Uttar Kand. Dit is een van de grote verschillen tussen de Valmiki Ramayana en de Ramacharitmanas. Tulsidas schreef niet het zesde hoofdstuk onder de titel Yuddh Kand, maar hij noemde het als Lanka Kand.

Terwijl het werk van Ramchaitmanas in Chaupai-meter komt, is het werk van Ramayana overvloedig in Anushtubh meter. Soms wordt de Doha-meter ook gebruikt door Tulsidas. Er wordt aangenomen dat Tulsidas het werk van Ramcharitmanas abrupt heeft beëindigd zonder in de details van de gebeurtenissen van Uttarakandam te gaan zoals door Valmiki uitgelegd.

Het verhaal in Ramcharitmanas eindigt met Sita, die de Moeder Aarde vraagt ​​om haar te ontvangen en Rama verlaat zijn menselijke vorm en verlaat de hemelse wereld. Aan de andere kant gaat Valmiki's Ramayana goed in detail over Sita die naar Rama wordt gestuurd, geboorte van lava en Kusha en dergelijke. Dit is een ander belangrijk verschil tussen de twee versies.

Ramayana heeft gezegd dat er meerdere Sanskrit-dichters uit het verleden zijn geïnspireerd, waaronder dramaisten zoals Bhasa, Bhavabhuti en anderen.Veel Sanskrit-dramatisten schreven verschillende spelen op basis van het verhaal van Rama. Sommige wijzigingen werden natuurlijk in het plot gemaakt door afwijking van de oorspronkelijke versie. Het is inderdaad waar dat zowel Ramayana als Ramcharitmanas groot belang hebben in het leven van de hindoes in alle delen van de wereld.