Verschil tussen primair en secundair actief vervoer | Primaire vs Secondary Active Transport
primair tegen secundair actief vervoer
actief transport is een methode die veel stoffen over biologische membranen vervoert, tegen hun concentratiegradiënten. Om moleculen tegen een concentratiegradiënt te duwen wordt vrije energie uitgegeven. In eukaryotische cellen komt dit voor bij het plasmamembraan van de cel en membranen van gespecialiseerde organellen zoals mitochondriën, chloroplast etc. Actief transport vereist zeer specifieke dragerproteïnen in het plasmamembraan en deze eiwitten hebben de mogelijkheid om stoffen tegen een concentratiegradiënt te dragen, dus aangeduid als 'pompen'. Belangrijkste rollen van actief transport zijn de preventie van cellysis, het behoud van ongelijkmatige concentraties van verschillende ionen aan weerszijden van het celmembraan en het handhaven van elektrochemische balans over het celmembraan. Actief transport kan op twee verschillende manieren plaatsvinden, namelijk primair actief vervoer en secundair actief transport.
Wat is primair actief transport?
Bij primaire actieve transport worden positieve geladen ionen (H +, Ca2 +, Na + en K +) over transportmid- delen over membranen verplaatst. De primaire actieve transportpompen zoals fotonpomp, calciumpomp en natrium-kaliumpomp zijn zeer belangrijk om het cellulaire leven te behouden. Bijvoorbeeld houdt de calciumpomp de Ca2 + -gradiënt over het membraan vast, en deze gradiënt is belangrijk om cellulaire activiteiten te reguleren, zoals afscheiding, microtubule-assemblage en spiercontractie. Ook houdt de Na + / K + pomp het membraanpotentiaal over het plasmamembraan.
Wat is secundair actief vervoer?
De energiebron van secundaire actieve transportpompen is de concentratiegradiënt van een ionen die is opgericht door primaire energiepompen. Daarom zijn de overdrachtsstoffen altijd gekoppeld aan transferionen die verantwoordelijk zijn voor de drijvende kracht. In de meeste dierencellen is de drijvende kracht voor secundair actief transport het concentratiegradiënt van Na + / K +. Secundair actief transport gebeurt door twee mechanismen genaamd antiport (uitwisseling diffusie) en symport (cotransport). In antiport verplaatsen de ionen en transportmoleculen in de tegenovergestelde richting. De meeste ionen worden uitgewisseld door dit mechanisme. Bijvoorbeeld wordt gekoppelde beweging van chloride en bicarbonaationen over het membraan door dit mechanisme geïnitieerd.In het symposium bewegen de opgeloste stoffen en de rij-ionen naar dezelfde richting. Bijvoorbeeld worden suikers zoals glucose en aminozuren door dit mechanisme over het celmembraan getransporteerd.
Wat is het verschil tussen primair en secundair actief vervoer?
• Bij primaire actieve transport hydrolyseert de eiwitten ATP om het transport direct te bedienen, terwijl ATP-hydrolyse in het secundair actief transport indirect wordt verricht om het transport te verrichten.
• In tegenstelling tot de eiwitten die bij het primaire actieve transport betrokken zijn, breken transportproteïnen die bij het secundair actief transport betrokken zijn niet aan ATP-moleculen.
• De drijvende kracht voor de secundaire actieve pompen wordt verkregen uit de ionpompen die voortvloeien uit de primaire actieve transportpompen.
• Ionen zoals H +, Ca2 +, Na + en K + worden door middel van primaire actieve pompen door het membraan vervoerd, terwijl glucose, aminozuren en ionen zoals bicarbonaat en chloride worden vervoerd door middel van secundair actief transport.
• In tegenstelling tot het secundaire actieve transport handhaaft het primaire actieve transport de elektrochemische gradiënt over het plasmamembraan.
