Longuitdoding tegen pleural effusie | Verschil tussen pleural effusie en longoedeem
Pleurale Effusie tegen Pulmonale Oedeem
Pleurale effusie en pulmonale edeem zijn twee gangbare longomstandigheden. Deze twee delen sommige aspecten van de pathofysiologie en hartfalen, vloeistof overbelasting, leverfalen en nierfalen kunnen beide beide aandoeningen veroorzaken.
Pleurale effecten
We hebben twee longen in de thoracale holte. De longen zijn bedekt met twee dunne weefsellagen genaamd de pleura. De binnenlaag is vastgelegd aan het buitenoppervlak van de long en is de viscerale pleura. De laag die in de borstholte ligt, is de pariëtale pleura. De potentiële ruimte tussen de twee lagen van de pleura is de inter-pleurale ruimte. Verzameling van vloeistof binnen deze potentiële ruimte is bekend als pleura effusie.
Er zijn twee soorten pleurale effusies; ze zijn transudatieve effusies en exudatieve effusies . Pleurale effusies kunnen optreden door de volgende redenen.
- Verhoogde hydrostatische druk van longaders (hartfalen, constrictieve pericarditis, pericardiale effusie en vloeistofoverbelasting),
- Lage serumproteïnen (chronische leverziekte, eiwit die enteropathie verliezen, nefrotisch syndroom, wijdverspreide huidletsels, hypothyreoïdie en brandwonden)
- Infecties (longontsteking, tuberculose),
- Inflammatie (systemische lupus erythematosus, bindweefselstoornissen en reumatoïde artritis),
- Maligniteit (primaire longkanker en metastatische tumoren)
Verhoogde hydrostatische druk en lage serum eiwitten leiden tot transudatieve effusies, terwijl infecties, ontsteking en kwaadaardigheden leiden tot exudatieve effusies. Patiënten met pleurale effusies die aanwezig zijn bij kortademigheid, verminderde oefentolerantie en pleuritische pijn op de borst. Beenzwelling, duizeligheid, pijn in de buikpijn, orthopnea, paroxysmale nekdyspneu, parotidale zwelling, gynaecomastie, buikafscheiding, chronisch alcoholgebruik, chronische diarree, frisse urine, huiduitslag, malaruitslag, gewichtsverlies en verlies van eetlust kunnen aanwijzingen geven de primaire oorzaak van de effusie.
Bij onderzoek is er een snelle ademhaling, verminderde borstuitbreiding, dowwe percussie noot, verminderde ademgeluiden over het aangetaste gebied en bronchiale ademhaling boven het gebied. Borst X-ray, ECG, volledige bloedtelling, ESR, bloed ureum, elektrolyten, spirometrie, sputummicroscopie, cultuur en arteriële bloedgas analyse zijn de routinematige onderzoeken.
Behandeling van de onderliggende oorzaak zal de effusie verlichten. Als symptomatische, kan de effusie worden gedreineerd. Pleurale vloeistof kan dan worden verzonden voor eiwitten, glucose, pH, LDH, ANA, complement, reumatoïde factor en cytologie). Bij recidiverende pleurale effusies is pleurodesis met tetracycline, bleomycine of talk een optie.
Pulmonale edeem
Pulmonale edeem is te wijten aan verhoogde hydrostatische druk van pulmonale aders. Slechte linker ventriculaire functie is de meest voorkomende oorzaak. Left-ventriculaire falen kunnen het gevolg zijn van hartaanvallen, aritmieën, myocarditis, endocarditis, vloeistofoverbelasting, nierfalen, systemische hypertensie en obstructie van de ventriculaire uitloopwegen. Pulmonaal oedeem is een van de manifestaties van een slechte ventriculaire functie en een gemeenschappelijke oorzaak van noodopname.
Langdurig oedeem presenteert als roze, schuimend sputum, hoest en kortademigheid, die toeneemt terwijl het ligt. Dit is een medische noodgeval. Bij onderzoek zijn er bilaterale basale crepitaties, hoge bloeddruk en een snelle hartslag. Patiënt moet een bed krijgen. Diuretica om de longen te verwijderen, de bloeddruk te verlagen en de onderliggende oorzaak van hartfalen te behandelen zijn de basisprincipes van het management.
Pulmonale edeem versus pleurale effusie
• Pleurale effusie is de verzameling van vloeistof buitenlonge terwijl pulmonaal oedeem de verzameling van vloeistof in de longen is.
• Pleurale vloeistof verzamelt zich in de pleurale ruimte terwijl oedeem vloeistof in alveoli verzamelt.
• Pleurale effusie geeft pleuritische pijn in de borst, terwijl het longoedeem niet lukt.
• Pleurale effusie vermindert de uitputting van de borst, is saai aan percuss terwijl pulmonale oedeem niet is.
• Basale creps zijn prominent bij long oedeem, terwijl bronchiale ademhaling en aegofonie (egofonie) worden gezien bij pleurale effusie.
• Pleurale effusie vermindert costofrene hoeken en is zichtbaar als een halve maanvorm op de onderste longvelden in de röntgenstraling van de borst. Bij pulmonale oedeem, alveolair oedeem, Kurly B lijnen, cardiomegalie, dilatatie van de bovenste lob arteriolen en effusie kunnen in de röntgenfoto van de borst worden gezien.
