Verschil tussen observatie en conclusie Verschil tussen
Observatie versus conclusie
Voor veel wetenschappers en wetenschap buffs, een observatie en een conclusie zijn beide essentiële elementen van het doen van experimentele activiteiten om te bepalen of een hypothese waar is of niet. Maar omdat ze erg op elkaar lijken, raken veel mensen in de war als ze ze gebruiken.
Het is normaal om mensen te horen zeggen: "Het is mijn constatering dat kinderen vandaag liever binnenshuis blijven dan buiten te spelen. "Voor de meesten van ons is er niets mis met deze verklaring die, natuurlijk, niet helemaal waar is. De spreker zegt in dit geval met betrekking tot wat hij ziet een conclusie eerder dan een waarneming. Daarom is het erg belangrijk om te analyseren hoe elke term correct is gedefinieerd, zodat we weten wanneer we welk woord moeten gebruiken.
Een observatie is de actie of het proces van het nauwlettend volgen of bekijken van iets of iemand. In de wetenschap wordt dit data verzamelen genoemd. Mensen die experimenten doen, observeren wat er gebeurt en registreren elk resultaat totdat ze tevreden zijn dat ze elke hoek hebben bekeken. Een conclusie, aan de andere kant, verwijst naar het einde of de laatste fase van een evenement. Voor onderzoekers en wetenschappers is dit het deel waarin zij een definitieve mening of oordeel vormen op basis van gebeurtenissen die zij hebben gezien of ervaren.
In werkelijkheid gaan 'waarneming' en 'conclusie' vaak hand in hand. Het wordt alleen maar verward als ze worden uitgewisseld, wat echt niemand's schuld is, omdat het door de meeste mensen als acceptabel wordt beschouwd. De juiste manier om te identificeren welke standaardprocedures in een experiment moeten worden gevolgd.
Als studenten bijvoorbeeld de effecten van de zwaartekracht willen bepalen, gaan ze een test uitvoeren met eenvoudige materialen zoals een kleine rots of een appel. Ze gooien ze meestal in de lucht en kijken wat er zou gebeuren, wat in wezen is wat een waarneming is. Zodra het experiment is voltooid, zal de leraar hen vragen op te schrijven wat ze hebben waargenomen en een oordeel of oordeel vormen dat ook een conclusie wordt genoemd. Daarom kunnen we gerust stellen dat beide termen elkaar aanvullen.
"Conclusie" zou niet mogelijk zijn zonder eerst de observatiefase te doorlopen, wat logisch is, omdat er geen oplossing kan worden gevonden zonder feiten te verifiëren. "Observatie" vereist ook een conclusie om geldig te worden. We kunnen niet halverwege een experiment zeggen wat de resultaten zullen zijn, anders is het niet langer wetenschappelijk en feitelijk.
Een ander verschil tussen "observatie" en "conclusie" is de mate van zekerheid bij het beschrijven van elk proces. Voor een waarneming zijn fouten en miscalculaties aanvaardbaar omdat we alleen gegevens verzamelen op basis van wat ons wordt getoond.Voor een conclusie is het echter een ander verhaal. Voordat we er een kunnen bedenken, moeten we er zeker van zijn dat alle resultaten zijn geverifieerd en dat er geen fouten zijn gemaakt.
Samenvatting:
1. "Observatie" en "conclusie" zijn beide delen van de standaard experimentele procedures.
2. "Observatie" is het proces van het bekijken of monitoren van een gebeurtenis of iemand terwijl "conclusie" verwijst naar het laatste deel van het experiment waarin een vonnis of resolutie wordt gemaakt.
3. "Observatie" en "conclusie" gaan vaak hand in hand.
4. Waarnemingen zijn niet definitief; daarom is het ok om fouten te maken, maar conclusies zijn definitief en fouten moeten daarom worden vermeden.
