Verschil tussen nominatief en accusatief

Nominatief vs Accusatief

Nominatief en accusatief zijn zaken die belangrijk zijn in weinig talen van de wereld zoals Duits, Latijn, Frans, enzovoort. In het Engels zijn er ook een paar zaken, maar dat is niet zo belangrijk. De meeste voorbeelden in de Engelse taal zijn te zien in het gebruik van voornaamwoorden. Mensen blijven verward tussen nominatieve en accusatieve zaken. In feite is het gebruik van deze gevallen veel meer uitgesproken in de Duitse taal, waar ze niet beperkt blijven tot alleen voornaamwoorden. In dit artikel wordt geprobeerd de verschillen tussen nominatieve en accusatieve zaken te benadrukken.

Het gebruik van zaken in het Engels is makkelijk te zien met behulp van de voornaamwoord die hij wordt. Dus, terwijl het geval is alsof hij speelt, wordt hij hem wanneer je hem vraagt ​​of iets geeft. Maar als een leerder een taal zoals Duits aanleert, ontmoet hij het probleem van zaken in niet alleen voornaamwoorden, maar ook in zelfstandige naamwoorden, artikelen, bijvoeglijke naamwoorden, enzovoort. In het Engels zijn er nog maar weinig gevallen, met voorbeelden van nominatief zijn zij, zij, zij, zij enz.. Voorbeelden van accusatieve zaken in het Engels zijn hem, zij, wij, ik, enz.

Nominatief

Nominatief geval wordt altijd gebruikt voor het onderwerp in een zin. Dit is een woord dat ons vertelt wie doet wat volgens het werkwoord van de zin. Zo is het onderwerp van het werk altijd in een nominatief geval.

Accusatief

Accusatief geval wordt altijd gebruikt voor het object van het werkwoord, dat is het woord dat de actie van het werkwoord neemt of ontvangt. Zo wordt 'ik' de accusatieve zaak van het voornaamwoord I wanneer het de actie ontvangt. Het is simpel om te onthouden voor een student van Engels en daarom is er geen nadruk op het maken van leerlingen leren over zaken.

Wat is het verschil tussen Nominatief en Accusatief?

• Het nominatief geval van het voornaamwoord wordt gebruikt voor het onderwerp van het werkwoord, terwijl het accusatieve geval van het voornaamwoord voor het directe object of het ontvangende woord van het werkwoord wordt gebruikt.

• Dit is te simplistisch een verklaring gebaseerd op de impact van zaken alleen op voornaamwoorden in de Engelse taal. Deze gevallen worden belangrijk in andere talen, zoals Latijn en Duits, waar zij beperkt blijven, niet alleen voor voornaamwoorden, maar ook voor zelfstandige naamwoorden, bijvoeglijke naamwoorden en artikelen.