Verschil tussen myeloom en multipel myeloom Verschil Tussen

Het woord Myeloma komt uit twee delen, namelijk "myel", wat betekent dat het merg en "oma" tumor betekenen. Het woord is afgeleid van de Griekse term Myeloma, die later werd aangeduid als Multiple Myeloma, omdat de tumor zich gewoonlijk naar verre plaatsen in het lichaam verspreidt.

Etiologie:

De exacte oorzaak van de tumor is niet bekend, maar het is een levensbedreigend kwaadaardig proces in het lichaam. Een myeloom is een tumor van de plasmacellen die in het bloed aanwezig zijn. Plasmacellen worden gevormd uit witte bloedcellen die als B-lymfocyten worden aangeduid. Dit zijn volwassen cellen en hun belangrijkste functie is het bestrijden van infecties die binnendringen in het lichaam. Bij multipel myeloom is er een abnormaal groot aantal van deze plasmacellen geproduceerd.

Pathofysiologie:

Er ontstaat een grote accumulatie van myeloomcellen in het beenmerg. Deze myeloomcellen vormen enorme clusters van cellen en circuleren en vestigen zich in verschillende weefsels in het lichaam, terwijl veel van deze clusters worden gevormd in het beenmerg zelf. Het veroorzaakt uiteindelijk verstoring van de vorming van andere cellen in het beenmerg zoals RBC, WBC en bloedplaatjes. Dit leidt tot algemeen verminderde tellingen van alle andere vitale cellen van bloed. Na verloop van tijd worden de patiënten bloedarm vanwege het lage aantal rode bloedcellen en ontwikkelen ze de neiging infecties te krijgen als gevolg van het lage aantal witte bloedcellen.

Deze tumorcellen scheiden ook chemicaliën af die leiden tot calciumafbraak van de botten en daarom hebben patiënten de neiging plotselinge en ernstige botpijn te melden. Botten worden zwak en broos en vatbaar voor repetitieve fracturen.

Myelomacellen produceren een speciaal eiwit, het zogenaamde proteïne M, dat in grote hoeveelheden in bloed en urine circuleert. Dit eiwit kan schade aan de nier veroorzaken.

Symptomen:

Bloedarmoede komt vaak voor als gevolg van een tekort aan rode bloedcellen, wat vermoeidheid, zwakte en kortademigheid veroorzaakt.

Verhoogde en onverklaarde bloeding of blauwe plekken van de huid als gevolg van een laag aantal bloedplaatjes is een veelvoorkomend kenmerk van multipel myeloom.

Er is calciumherbsorptie van verschillende botten; dus, de botten worden broos en vatbaar voor breuken. Patiënten melden vaak fracturen zonder een voorgeschiedenis van letsel of vallen.

Om myeloom te diagnosticeren, kan men bloed- en urinetests uitvoeren en op zoek gaan naar het eiwit van Bence Jones, dat een kenmerkend diagnostisch kenmerk van multipel myeloom is.

Behandeling:

Er zijn twee delen van de behandeling. Een daarvan is om de symptomen van myeloom te beheersen i. e. ondersteunende therapie en de andere is om remissie te voorkomen, want dat is heel gewoon. Corticosteroïden samen met interferonen worden gebruikt om remissie van de ziekte te voorkomen. Voedingssupplementen en bloedceltransfusies worden gedaan om de tekortkomingen van rode, witte bloedcellen en bloedplaatjes aan te vullen.

Samenvatting:

Er is geen verschil in de termen myeloom en multipel myeloom. Het zijn louter representaties van dezelfde toestand met bijgewerkte terminologie. Myeloom of multipel myeloom is een kwaadaardige vorm van kanker van de plasmacellen in het beenmerg. Dit leidt tot uitputting van andere cellen die in het merg worden geproduceerd en leiden tot bloedarmoede, slechte immuniteit, ongecontroleerde bloeding, herhaalde infecties, neiging tot botpijn en -fracturen, bot-erosies, gewichtsverlies, verlies van eetlust, etc. De prognose en overlevingspercentages zijn ongeveer 3-5 jaar na de diagnose met volledige genezing is ongehoord.