Mainstreaming versus inclusie
Mainstreaming vs Inclusion
Mainstreaming en inclusie zijn concepten die worden gebruikt in het onderwijs, en vooral onderwijs voor studenten met een handicap. Het was in 1975 dat het Congres een wet heeft goedgekeurd die vereist dat alle leerlingen in ieder geval in een restrictieve omgeving de opleiding zouden krijgen. Deze wet was in wezen een wet bedoeld voor het onderwijs van gehandicapte studenten. Mainstreaming is een concept dat uit deze wet ontwierp, waarbij opname een vrij nieuw concept is om hetzelfde doel van onderwijs te bereiken voor studenten met speciale opleidingsbehoeften. Terwijl beide harp op de noodzaak om kinderen met een handicap met normale kinderen op te leiden, zijn er verschillen in de concepten van mainstreaming en inclusie waarover in dit artikel wordt gesproken.
Mainstreaming
Mainstreaming is een concept dat van mening is dat de verwijdering van studenten met een handicap vanuit gewone klaslokalen leidt tot een systeem waar twee lessen nodig zijn en beide zijn ondoeltreffend. In deze praktijk worden gehandicapte studenten opgeleid in gewone klaslokalen. Het minst restrictieve onderwijs is gebaseerd op het uitgangspunt dat gehandicapte studenten in het algemeen moeten worden gebracht en naast de normale studenten zo veel mogelijk leren. Mainstreaming is van oordeel dat gehandicapte studenten niet moeten worden beperkt tot speciale klaslokalen in beschutte omgevingen en dat ze in de hoofdstroom van het onderwijs zouden moeten worden gebracht door hen in gewone klaslokalen te kunnen studeren.
Insluiting
Insluiting verwijst naar de laatste benadering in de opleiding van studenten met een handicap, en dat lijkt op mainstreaming, omdat het gelooft om zoveel mogelijk studenten te leren met normale studenten zonder handicaps. De praktijk van inclusie is uitgebreider in aanpak dan mainstreaming. Er zijn echter veel variaties van insluiting om een duidelijk gedefinieerd begrip te hebben. In het algemeen moet men begrijpen dat het een situatie blijft die de gehandicapte studenten oplevert met normen in dezelfde klaslokalen, waar nodig, indien nodig, ondersteuning bieden aan speciale opleidingsbehoeften voor gehandicapte studenten. De noodzaak tot inclusie werd gevoeld met toenemend aantal gewone scholen die erop gewezen zijn dat kinderen met speciale behoeften behandeld worden als verschillend en zelfs meldingen van misverstanden met gehandicapte kinderen komen uit.
In het opzicht staat de opname voor de gehandicapten in de gewone klaslokalen zonder discriminatie door de leerlingen en de docenten. Het betekent ook dat studenten met speciale behoeften niet 100% van de tijd in normale klaslokalen bij normale studenten moeten worden geplaatst, aangezien er bewijsmateriaal is om te bewijzen dat gehandicapte studenten meer profiteren wanneer ze zich in zelfstandige klaslokalen bevinden.
Samenvatting
Terwijl het doel van zowel mainstreaming als inclusie is om gehandicapte kinderen in een minst beperkende omgeving op te leiden, zijn er verschillende benaderingen; inclusie lijkt gevoeliger te zijn voor de speciale behoeften van gehandicapten en ook uitgebreider. Mainstreaming probeert de gehandicapten op peil te houden met gewone, gewone studenten en voert zo veel mogelijk onderwijs voor gehandicapten in gewone klaslokalen. Er is echter gezien en ervaren dat er sprake is van discriminatie door de leerlingen en zelfs leraren zelfs in scholen die trots zijn op het worden gewone scholen genoemd. Ook is er aanwijzingen dat een gehandicapte student niet 100% van de tijd in gewone klaslokalen hoeft te leren, aangezien zij meer profiteren wanneer ze in zelfstandige klaslokalen voor gehandicapten worden geplaatst. Dit is de reden waarom het nodig is om een heady mix van de twee benaderingen aan te gaan om de gehandicapte studenten te profiteren.
In ieder geval is mainstreaming gevonden dat geschikt is voor gehandicapte studenten die kunnen uitvoeren naar het gemiddelde van de gewone klaslokaalstudenten, terwijl inclusie goed werkt voor gehandicapten die ondersteuningssystemen en systemen nodig hebben waar ze niet nodig hebben om te presteren op een vereiste vaardigheid niveau.