Verschil tussen hoofdidee en thema in literatuur Verschil tussen

In de literatuurwereld zijn er vele manieren waarop schrijvers hun emoties of ervaringen uiten. Sommige schrijvers gebruiken literatuur alleen om de lezers een lesje te leren of om het bewustzijn over een bepaalde situatie of probleem te verspreiden. Meestal zijn de verhalen die auteurs schrijven lang en gedetailleerd. Hoewel er mensen zijn die alles leuk vinden om goed te worden uitgelegd, zelfs met de kleinste details waar de nadruk op ligt, geven de meeste mensen de voorkeur aan een kortere versie die het door de schrijver beoogde bericht aflevert. In aanvulling hierop, wanneer beroemde romans geschreven door beroemde schrijvers, zoals Great Expectations van Charles Dickens, moeten worden opgenomen in het literatuurcurriculum van de basisscholen, is het niet mogelijk om de roman op te nemen zoals deze is. Zowel de lengte als het niveau van de literatuur is niet eenvoudig voor de student in het basisonderwijs. Daarom worden bepaalde manieren gebruikt om de tekst te verkorten. De meest gebruikelijke manier is om een ​​ingekorte vorm van het boek te gebruiken, die slechts een kortere versie van het boek is zonder de eigenlijke betekenis of boodschap te verliezen. In sommige gevallen is een nog kortere versie vereist en dat brengt ons bij het hoofdidee en -thema. Dit zijn enkele van de kortste versies die ook aan studenten in het basisonderwijs worden geleerd.

Het hoofdidee is wat we het algehele idee van de passage of een tekst kunnen noemen. Het is zeer nauw verwant aan het onderwerp van de passage en in sommige gevallen direct vermeld in de onderwerpzin van de tekst. Dit is meestal het geval wanneer we korte stukjes tekst overwegen. Bovendien komt het hoofdidee meestal uit de plot en de karakters van een plot. Het is niet moeilijk om het hoofdidee van een plot te identificeren; het kan zo simpel zijn als het identificeren van het onderwerp van een bepaalde alinea of ​​de belangrijkste details of gebeurtenissen van een hoofdstuk van een roman. Aan de andere kant is het thema het centrale onderwerp dat een tekst heeft. Er zijn twee hoofdcategorieën van thema's; thematisch concept en thematische verklaring. De eerste is wat de lezers denken dat het werk is, terwijl de laatste is wat het werk over het onderwerp zegt. Het identificeren van het thema kan heel eenvoudig zijn; het kan zelfs mogelijk zijn om het samen te vatten in slechts één woord, zoals liefde, verraad, dood, angst, etc. Het kan gemakkelijk gezegd worden dat het thema het hoofdconcept of de les uit het verhaal omvat. Als het verhaal bijvoorbeeld gaat over een persoon die faalt vanwege iets dat niet voorzichtig is, dan is het thema slechts de consequentie van onvoorzichtig zijn.

Een heel belangrijk verschil tussen het thema en het hoofdidee is dat het hoofdidee van een verhaal in de meeste gevallen uniek kan zijn. Dit betekent dat het hoofdidee achter het verhaal alleen door dat verhaal wordt verschaft en meestal uniek zal zijn, hoewel niet altijd.In tegenstelling hiermee is het thema nooit uniek. Als het thema liefde is, zijn er talloze verhalen met hetzelfde thema.

Verderop, het hoofdidee kan of kan niet direct in de tekst worden vermeld. Het hoofdidee van een kort verhaal is bijvoorbeeld te vinden in de eerste alinea als de onderwerpzin. Het thema wordt echter maar zelden uitgedrukt in woorden in het verhaal. Het gaat verder dan hoofdstukken en paragrafen. Om het thema te begrijpen, moet men het hele verhaal lezen en begrijpen.

Samenvatting

• Hoofdidee - algehele idee van de passage of een tekst, het is zeer nauw verwant aan het onderwerp van de passage en in sommige gevallen rechtstreeks vermeld in de onderwerpzin van de tekst; thema is het centrale onderwerp dat een tekst heeft - twee hoofdcategorieën van thema's; thematisch concept en thematische uitspraak
• Het hoofdidee komt meestal van de plot en de karakters van een plot; het thema hangt af van het hele verhaal en wordt de boodschap overgebracht
• Het hoofdidee van een verhaal is meestal uniek, het thema is zelden uniek
• Het hoofdidee kan of kan niet worden gevonden / vermeld in de tekst; thema wordt nooit vermeld, moet worden begrepen door het verhaal te begrijpen