Verschil tussen liberalisme en neoliberalisme

Anonim

Liberalisme vs Neoliberalisme

Om de verschillen tussen liberalisme en neoliberalisme te kennen, moeten we eerst liberalisme begrijpen. De toevoeging van het voorvoegsel neo betekent gewoon nieuw om degenen die niet tevreden zijn met de resultaten van eerdere sociaal-politieke ideologie, te betreuren. Liberalisme is geen gebeurtenis, maar een proces dat in gang wordt gebracht door beleidsmakers van een land. Er zijn verschillen in de termen liberalisme en neoliberalisme die in dit artikel worden besproken.

Liberalisme kan op elk gebied, economisch, politiek of zelfs religieus zijn. Liberalisme als ideologie is progressief en modern, in plaats van traditioneel en regressief. Liberalisme wordt aangenomen als een maatregel om de armen en achteruit te lokken, hen een rooskleurig beeld te presenteren en sociale conflicten te voorkomen. Het is niet dat het alleen maar een droom is, maar het liberalisme heeft in werkelijkheid veel bereikt sinds zijn oprichting in verschillende delen van de wereld op alle gebieden van het leven. Het is vanwege liberalisme dat we zoveel vrijheid zien voor vrouwen die op een gegeven moment gedwongen waren om volledig van hoofd tot teen in kleding te hangen en letterlijk geen stem te hebben. Wie zou hebben gedacht dat vrouwen slechts 50 jaar geleden in de wereld van zaken in de wereld van de wereld waren toen het een mannelijke overheersende samenleving was? Liberalisme, zoals eerder beschreven, is een proces dat bijdraagt ​​tot de verbetering op welk gebied het wordt aangenomen, en het woord neo weerspiegelt alleen veranderingen die zijn opgenomen om het proces te bespoedigen.

Neo impliceert gewoon een nieuw soort liberalisme dat anders is dan liberalisme in het verleden. Hoewel er zeker nieuwe en betere ideeën zijn, is dit meer een label om meer mensen binnen de vouw van liberalisme aan te trekken. Wat mensen gemakkelijk vergeten, is dat het, toen het liberalisme werd gepresenteerd, ook bijna revolutionair bleek, maar al snel bleek zijn charme zo veel dat de term neo liberalisme moest worden gecreëerd.

Liberalisme als een politiek idee werd beroemd in 1776 toen een Schotse econoom, Adam Smith zijn boek "The wealth of nations" publiceerde. Het was een boek dat minimale voorschriften van de regering voorstelde en zeer weinig interventies van de overheid om ondernemerschap te bevorderen. Hij stelde geen tarieven, geen belemmeringen, geen controles en vrijhandel voor als de beste manier om een ​​land economisch te ontwikkelen. Deze ideeën waren revolutionair, en werden daardoor liberaal genoemd als ze de draconische maatregelen van het verleden wilden vervangen.

Neo-liberalisme is een economisch concept dat de afgelopen 25 jaar populair is geworden. Het stelt voor vrije markten en vrijwel de marktregels voor de ontwikkeling van economieën. Het afschaft overheidscontrole en interventies om ondernemerschap te stimuleren.Het stelt ook geen prijscontroles voor, het totale vrij verkeer van kapitaal, goederen en diensten. Neoliberalisme is van mening dat ongereglementeerde markten de beste manier zijn om verder te gaan met de economische groei, omdat het uiteindelijk iedereen zal profiteren. Het stimuleert privatisering en deregulering om vleugels aan internationale handel en handel te geven.

Kortom:

Verschil tussen liberalisme en neoliberalisme

• Liberalisme is een politieke ideologie die gelooft in vrijheid en vrijheid.

• Liberalisme op economisch gebied verwijst naar beleid dat het ondernemerschap zou bevorderen door overheidsbestrijding en interferentie te verwijderen.

• Neo-liberalisme is een term die 25 jaar geleden werd gecreëerd om te verwijzen naar een proces dat werd ingezet om de economische liberalisering in de wereld te versnellen om de internationale handel en handel te vergroten.

• Liberalisme kan betrekking hebben op progressie en vrijheid op elk gebied van het leven, zoals politiek, religie of economie.

• Neo-liberalisme verwijst voornamelijk naar nieuwe beleidsvormen van liberale economie die werden ingevoerd om de globaliseringsproces in de late jaren tachtig en begin jaren negentig te versnellen.