Verschil tussen Hypertonic en Hypotonic Verschil tussen

Hypertonisch versus hypotoon

Zoals we allemaal weten, bestaat ons lichaam uit water. Het houdt de bloedsomloop en homeostase in harmonie door de cellen te voeden met water. Onze cellen zijn in staat om te krimpen en te barsten als er wateroverbelasting of waterinsufficiëntie is.

Bij het classificeren van oplossingen zijn er twee woorden die kunnen worden gebruikt om ze te classificeren. Deze woorden zijn "hypertoon" en "hypotoon. "" Tonisch "betekent" vloeistof. "" Hyper "betekent" meer of meer ", terwijl" hypo "betekent" minder of minder ". "Laten we de verschillen aanpakken.

In een hypertone oplossing is de opgeloste stof groter dan het oplosmiddel. De opgeloste stof is bijvoorbeeld de tafelsuiker terwijl het oplosmiddel het water is. Bij hypotonie is het andersom, de opgeloste stof is minder, maar het oplosmiddel is groter.

Bij het toepassen van deze concepten in de echte wereld en in het lichaam kunnen hypertone en hypotone oplossingen worden gebruikt om gevallen van dehydratie, hypovolemie, hypervolemie en andere vocht- en elektrolytenonevenwichtigheden te behandelen. Door de begrippen hypertoniciteit en hypotoniciteit te kennen, kunnen verpleegkundigen en artsen al ingrijpen voor dergelijke patiënten die onmiddellijke hulp nodig hebben voor de behandeling van hun aandoeningen. Deze oplossingen komen in de vorm van intraveneuze vloeistoffen.

Voor hypertone oplossingen kan het worden gebruikt voor de behandeling van een hersenbloeding. Het werkt op het lichaam, met name in de intracellulaire en extracellulaire ruimten, door de vloeistofstroom uit de cel te laten stromen, waardoor de cellen worden verkleind. Water wordt aangetrokken door oplossingen met een hogere opgeloste stof. De intravasculaire ruimte is waar de bloedcellen vertrouwen. Dus, bijvoorbeeld, een patiënt heeft een hersenbloeding, wat betekent dat er te veel bloed lekt waardoor hypovolemie ontstaat. Door een hypertone oplossing toe te dienen, zal het water in de bloedcel uit de cel komen en zo de vloeistofcirculatie in het lichaam herstellen. Voorbeelden van intraveneuze hypertonische oplossingen zijn D5LR en D5. 45 Na Cl.

Voor hypotone oplossingen kan het worden gebruikt voor de behandeling van dehydratie en hypernatriëmie, of verhoogde natrium in het bloed. Hypotonische oplossingen werken op het lichaam door de cel water te laten absorberen en het zal zwelling veroorzaken. Omdat de opgeloste stof in hypotone oplossingen minder is, zal water van de oplossing in de cel verschuiven. Dus voor een patiënt met uitdroging, wat betekent dat er minder water in de cel is, kunnen hypotonische oplossingen van grote hulp zijn bij het corrigeren van het tekort door water terug in de cel te laten verschuiven. Voorbeelden van intraveneuze hypotone oplossingen zijn 0.45 NaCl en 0.25 NaCl.

Dit concept is cruciaal voor zorgverleners die tussenkomen in noodgevallen van ernstige uitdroging, hypovolemie en bloedingen.Door dit concept te beheersen, kunnen artsen op gepaste wijze handelen om hun leven te redden.

Samenvatting:

1. Hypotonische oplossingen hebben minder opgeloste stoffen en meer oplosmiddel, terwijl hypertone oplossingen meer opgeloste stoffen en minder oplosmiddel bevatten.

2. Hypotonische oplossingen zorgen ervoor dat de cel opzwelt omdat het de verschuiving van water bevordert, terwijl hypertone oplossingen de cel doen krimpen omdat het het water uit de cel trekt.

3. Hypotonische oplossingen kunnen worden gebruikt voor dehydratie en hypernatriëmie, terwijl hypertone oplossingen kunnen worden gebruikt voor gevallen van bloeding.

4. Voorbeelden van intraveneuze hypotone oplossingen zijn 0.45 NaCl en 0.25 NaCl, terwijl voorbeelden van intraveneuze hypertonische oplossingen D5LR en D5 zijn. 45 Na Cl.