Verschil tussen vaste en drijvende lasten: vaste kosten tegen drijvende kosten

Vaste tegen drijvende lasten

Vaste en drijvende lasten zijn mechanismen die worden gebruikt om een ​​kredietverlener te voorzien van zekerheid over de activa van een kredietnemer. Het belangrijkste verschil tussen de twee ligt in de soorten activa die als onderpand worden aangehouden en de flexibiliteit om het actief over de levensduur van de lening te vervreemden. Het gekozen type lading zal ook invloed hebben op het kredietrisico van de kredietverlener en de flexibiliteit van de kredietnemer om zaken te verrichten. Het artikel biedt een duidelijk overzicht van elke term en legt uit hoe ze gelijk en verschillend zijn.

Wat is vaste kosten?

Een vaste lading heeft betrekking op een lening of hypotheek van een soort dat een vaste activa als onderpand gebruikt om de terugbetaling van leningen te waarborgen. Vaste activa die als onderpand in vaste kosten kunnen worden gebruikt, omvatten land, machines, gebouwen, aandelen en intellectuele eigendom (octrooien, handelsmerken, auteursrechten, enz.). In het geval dat de kredietnemer op zijn lening defaalt, kan de bank het vaste activa verkopen en hun verliezen herstellen. Vanwege deze vereiste, wanneer een vaste kosten over een vast actief worden gemaakt, kan de kredietnemer / debiteur het actief niet vervreemden en het actief moet door de kredietnemer worden gehouden tot de totale aflossing van de lening is gemaakt. Er zijn gevallen waarin het actief is afgestoten; De lener moet echter toestemming van de kredietgever krijgen om dit te doen.

Een vaste lading is gunstig voor de kredietgever, omdat het een hoger niveau van veiligheid en lager risico op verlies biedt. Aan de andere kant kan echter een vaste lading de flexibiliteit die de kredietnemer ter beschikking stelt, verminderen.

Wat is Floating Charge?

Een drijvende lading heeft betrekking op een lening of hypotheek op een actief dat een waarde heeft die periodiek verandert om de terugbetaling van leningen te waarborgen. In dit geval kunnen activa die geen constante waarde hebben, of geen vaste activa zijn, zoals voorraadinventarisatie, kunnen worden gebruikt. Bij een drijvende lading heeft de kredietnemer de vrijheid om het actief te verdelen (bijvoorbeeld verkoop van aandelen) in het kader van normale bedrijfsactiviteiten. In het geval dat de kredietnemer op hun lening defaalt, wordt de drijvende lading bevrijd en wordt een vaste lading, en de inventaris die over het tijdstip van de standaard is overgebleven, kan niet worden afgezet en zal als vaste loon worden gebruikt om de uitstaande schuld te herstellen.

Een drijvende lading is gunstig voor de schuldenaar, aangezien het meer flexibiliteit biedt en geen geld of operaties aansluiten, aangezien de handel zoals gebruikelijk kan doorgaan tot een afwijking optreedt. Het andere voordeel van het gebruik van een drijvende last is dat zelfs kleinere bedrijven die geen vaste vaste activa hebben, fondsen kunnen lenen.Een drijvende heffing kan echter niet voor de bank gunstig zijn, aangezien er een groter risico bestaat dat de waarde van het overgebleven actief wellicht niet voldoende is om het totale leningsbedrag te verhalen.

Vaste tegen drijvende lasten

Vaste en drijvende kosten lijken op elkaar, omdat beide mechanismen gebruikt zijn om de kredietverstrekker te voorzien van zekerheid over de activa van de kredietnemer. Het belangrijkste verschil tussen een vaste en drijvende lading is dat het vermogen en de flexibiliteit die de schuldenaar / kredietnemer biedt om activa te vervreemden. Een vaste lading is gunstig voor de kredietgever aangezien het de kredietgever meer zekerheid biedt over de lening, maar kan problematisch zijn voor een kredietnemer die het actief moet behouden tot de schuld is terugbetaald.

Een drijvende lading is gunstig voor de kredietnemer, aangezien het actief in de normale gang van zaken kan worden gebruikt tot een standaard optreedt. Een drijvende lading is echter riskant voor de kredietgever, die misschien niet in staat zijn om totale verliezen te herstellen.

Samenvatting:

Verschil tussen vaste en drijvende lasten

• Vaste en drijvende lasten zijn mechanismen die worden gebruikt om een ​​kredietverlener te voorzien van zekerheid over de activa van een kredietnemer.

• Een vaste lading heeft betrekking op een lening of hypotheek van een soort die een vaste activa als onderpand gebruikt om de terugbetaling van leningen te waarborgen.

• Drijvende lading heeft betrekking op een lening of hypotheek op een actief dat een waarde heeft die periodiek verandert om de terugbetaling van leningen te waarborgen.