Verschil tussen elektrochemische cel en galvanische cel
elektrochemische cel versus galvanische cel | Voltaic Cells vs Elektrochemische cellen
Bij elektrochemische oxidatie spelen reductiereacties een belangrijke rol. Bij een oxidatie-reductiereactie worden elektronen overgebracht van één reactant naar een andere. De stof die elektronen accepteert, staat bekend als een reductiemiddel, waar als de stof die weggeeft, het elektron is bekend als het oxidatiemiddel. Reduktiemiddel is verantwoordelijk voor het verminderen van het andere reactiemiddel, terwijl het zelf oxidatie ondergaat en voor oxidatiemiddel is het omgekeerd. Deze reacties kunnen worden verdeeld in twee halve reacties, om afzonderlijke oxidaties en reducties te tonen; dus toont het aantal elektronen die in of uitkomen.
Elektrochemische cellen
Elektrochemische cel is een combinatie van een reducerend en oxiderend middel, dat fysiek van elkaar gescheiden is. Meestal wordt scheiding gedaan door een zoutbrug. Hoewel ze fysiek gescheiden zijn, zijn beide halve cellen in chemisch contact met elkaar. Elektrolytische en galvanische cellen zijn twee soorten elektrochemische cellen. In zowel elektrolytische als galvanische cellen vinden oxidatie-reductiereacties plaats. Daarom zijn er in een elektrochemische cel twee elektroden genaamd een anode en een kathode. Beide elektroden zijn extern verbonden met een hoogbestendige voltmeter; daarom zal de stroom tussen de elektroden niet worden overgedragen. Deze voltmeter helpt bij het behoud van een bepaalde spanning tussen de elektroden waar oxidatie reacties plaatsvinden. Oxidatie reactie vindt plaats op de anode, en de reductie reactie vindt plaats op de kathode. Elektroden worden ondergedompeld in afzonderlijke elektrolytoplossingen. Normaal gesproken zijn deze oplossingen ionische oplossingen in verband met het type elektrode. Bijvoorbeeld worden koperelektroden gedompeld in kopersulfaatoplossingen en zilverelektroden worden ondergedompeld in zilverchlorideoplossing. Deze oplossingen zijn anders; daarom moeten ze gescheiden worden. De meest voorkomende manier om ze te scheiden is een zoutbrug. In een elektrochemische cel wordt de potentiële energie van de cel omgezet in een elektrische stroom, die we kunnen gebruiken om een gloeilamp te verlichten, of om een ander elektrisch werk te doen.
Galvanische cellen
Galvanische of voltaïsche cellen bewaren elektrische energie. Batterijen zijn gemaakt van een reeks galvanische cellen, om een hogere spanning te produceren. De reacties bij de twee elektroden in galvanische cellen hebben de neiging om spontaan voort te gaan. Wanneer de reacties plaatsvinden, is er via een externe geleider een stroom elektronen van de anode naar de kathode. Bijvoorbeeld, als de twee elektroden zilver en koper in een galvanische cel zijn, is de zilverelektrode positief ten opzichte van de koperelektrode.De koperelektrode is de anode en ondergaat oxidatie-reactie en vrijlating van elektronen. Deze elektronen gaan via de externe schakeling naar de zilverkathode. Derhalve ondergaat zilveren kathode reductiereactie. Een potentiaal verschil wordt gegenereerd tussen de twee elektroden, die de elektronenstroom mogelijk maken. Hierna volgt de spontane celreactie van de bovenstaande Galvanische cel.
2 Ag + (aq) + Cu (s) ⇌ 2Ag (s) + Cu 2+ (aq)
Wat is de verschil tussen elektrochemische cel en galvanische cel? • Galvanische cel is een type elektrochemische cel. • Galvanische cel slaat elektrische energie op en de reacties bij de twee elektroden in galvanische cellen hebben de neiging om spontaan voort te gaan. • In vergelijking met andere elektrochemische cellen, in een galvanische cel, stroomt elektronen via de anode naar de kathode via een externe geleider. |