Verschil tussen DX-indeling en FX-indeling Verschil tussen
Nikon DX-formaat is een beeldsensor-formaat dat ongeveer 24 x 16 mm. Het is gemaakt door Nikon als een kenmerk van zijn digitale SLR-camera's, waarvan er vele standaard zijn uitgerust met een sensor van DX-formaat. De afmetingen van dit formaat zijn ongeveer 2/3 van het standaard 35 mm-formaat. In het verleden heeft Nikon een relatief klein assortiment lenzen geproduceerd dat voldoet aan het DX-formaat. De meeste van deze lenzen zijn objectlenzen op consumentenniveau - wat betekent dat ze op de markt worden gebracht als lenzen die elke consument kan bedienen in tegenstelling tot professionele fotografen en hun technische kennis van lenzen.
De digitale spiegelreflexcamera (die het meest bekend staat als het Nikon FX-formaat) is een digitale spiegelreflexcamera (of een spiegelreflexcamera). Het is uitgerust met een beeldsensor van hetzelfde formaat als een standaard 35 mm-camerafilmframe. Natuurlijk is dit in directe strijd met die camera's die kleinere sensoren bevatten (het equivalent van APS-C-formaat film, die veel kleiner is dan het standaard 35 mm-frame). Het gebruik van dezelfde afbeeldingssensor van een standaard 35 mm-camera helpt om het FX-formaat voor de meeste camera's een meer compatibel formaat te maken.
DX-formaat maakt gebruik van sensoren van enigszins verschillende grootten - ze zijn allemaal ongeveer 23 mm breed (geven of nemen zes of zeven tienden van een mm) met een sensorhoogte van ongeveer 15 (geef of neem vijf acht tienden van een mm); de horizontale en verticale pixels kunnen echter behoorlijk drastisch variëren (variërend van 2012 pixels tot 4288 pixels horizontaal, en 1324 pixels tot 2848 pixels verticaal). De 1/3 kleinere diagonale grootte van het DX-formaat levert direct een 1/3 kleinere kijkhoek op. Dit is in principe hetzelfde als het verhogen van de brandpuntsafstand met 50%, een 135-filmcamera (dus, waardoor deze de identificatie krijgt als een 1. 5 x brandpuntsafstandvermenigvuldiger). Dit effect, hoewel voordelig voor telefoto- en macrofotografie (omdat het in staat is om een strakkere crop te produceren zonder dat de actuele brandpuntsafstand hoeft te worden verhoogd, of de scherptediepte op te offeren), is nogal een nadeel voor groothoekfotografie, omdat een brede hoeklens voor 135 film wordt in wezen een normale lens voor het DX-formaat.
Met de FX kunnen groothoeklenzen die zijn ontworpen voor 35 mm-camera's met een volledig frame hun dezelfde grote gezichtshoek behouden. Ook wordt de pixelgrootte positief beïnvloed door het gebruik van het FX-formaat. Voor een bepaald aantal pixels maken de grotere sensoren grotere pixels of fotosites mogelijk, die een dynamisch bereik en minder ruis verschaffen bij hogere ISO-niveaus. De productiekosten voor het FX-formaat kunnen echter twintig keer hoger zijn dan de kosten voor een APS-C-sensor.
Samenvatting:
1. DX-formaat is ongeveer 2/3 van de grootte van standaard 35 mm-camera's; Het FX-formaat heeft exact dezelfde afmetingen als de standaard 35-mm camera.
2. DX-indeling is nadelig voor groothoekfotografie; FX is best voordelig voor groothoekfotografie.
